به گزارش شهرآرانیوز، چندی قبل بود که امیر سیاح رئیس مرکز بهبود کسب و کار وزارت اقتصاد از اعطای شناسه یکتا به دستفروشان و صاحبان حرفه دست فروشی به عنوان کسب و کار رسمی خبر داد.
به گفته این مقام وزارت اقتصاد، با کمک شهرداری‌ها و وزارت کار، شغل دستفروشی از یک حرفه کاذب و مزاحم به یک شغل مفید و رسمی و در چارچوب خواسته‌های شهرداری‌ها تبدیل می‌شود و متقاضیان می‌توانند با ارائه کد ملی می‌توانند مجوز کسب و کار دریافت کنند.
گفته‌های اخیر سیاح بیشتر متوجه تهران بوده است و حال این سوال مطرح است که مشهد به عنوان دومین کلانشهر ایران با جمعیتی بالغ بر ۳ میلیون نفر چه برنامه‌ای برای ساماندهی این مشاغل دارد.
جواد مشیری مدیرعامل سازمان میادین میوه و تره بار و ساماندهی مشاغل شهری شهرداری مشهد در گفتگو با خبرنگار شهرآرانیوز با اشاره به ظرفیت بازا‌های تحت نظارت شهرداری گفت: در شهر مشهد ۱۹ هزار ۲۰۰ جایگاه فروش در قالب ۳۰ بازار اعم از روز بازار، عصر بازار، شب بازار و بازار‌های موضوعی وجود دارد که در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد.
وی ادامه داد: بر این اساس، شهرداری مشهد تمامی فعالیت‌های فروشندگان بازار موقت و دستفروشان را به رسمیت می‌شناسد و براساس تعریف کار و اشتغال، این افراد شاغل محسوب شده و می‌بایست در آمار اشتغال شهری تعریف شوند.
مشیری همچنین افزود: یکی از امتیازاتی که شهرداری برای صاحبان این مشاغل در نظر گرفته است، تخفیف ۵۰ درصدی برای صدور مجوز برای شهروندان تحت پوشش کمیته امداد، بهزیستی، بنیاد شهید، جانبازان و امور ایثارگران است؛ زیرا شهرداری با نگاه درآمدی به این شهروندان نمی‌نگرد و متوسط دریافتی روزانه ما از این گروه، تنها ۲۱ هزار و ۷۰۰ تومان می‌باشد که برای تامین امنیت غرفه هایشان است.
وی در پاسخ به چگونگی دریافت مجوز برای این مشاغل توضیح داد: متقاضیانی که رده سنی آنان ۲۲ تا ۷۵ سال می‌باشد می‌توانند با مراجعه به سایت رسمی سازمان میادین میوه و تره بار و ساماندهی مشاغل شهری شهرداری مشهد درخواست دریافت غرفه را ثبت کنند. پیش از این مقرر بود تا گواهی سوء پیشینه هم از این افراد گرفته شود؛ اما در شرایط اقتصادی کنونی هدف اصلی ما حمایت از بازار موقت است و این مدل، طرحی موفق به حساب می‌آید و بر آنیم تا پس از توانمندی، شرایط توسعه آن را کار را فراهم آوریم.
مشیری در مورد تفاوت‌های بین دستفروشی و مشاغل خانگی‌ای که عمدتا توسط بانوان سرپرست خانوار ارائه می‌شود پاسخ داد: تفاوت در واژه تولید است. یک فروشنده محصولات خانگی در واقع تولیدکننده محصول است. اما فروشنده اجناس می‌تواند فروشنده هر جنسی باشد که در تولید آن نقشی ایفا نکرده باشد.
وی در پایان با تاکید مجدد بر حمایت مدیریت شهری از مشاغل تصریح کرد: دستگاه‌های متولی کار و اشتغال باید شهرداری‌ها را به عنوان منبع تولید اشتغال به رسمیت بشناسند و از تمهیدات و تسهیلات این مسئله، منافعی را متوجه شهرداری کنند.
گفتنی است در سال ۱۴۰۰ شهرداری مشهد برای سه هزار و ۷۲۷ نفر از متقاضیان، ۵۷۷ هزار مجوز دستفروشی صادر کرده که این مجوز‌ها دارای اعتبار یک ماهه بود و ۲۲ هزار نفر نیز مجوز دستفروشی روزانه دریافت کرده بودند.