بیش از ۱۰سال است که شعار سال با تشخیصی درست، به حوزه تولید اختصاص داده شده است، اما در هنگام تصمیم گیری ها، متأسفانه برخلاف این موضوع عمل می‌شود. در همین راستا باید اذعان کرد که اولویت قرار دادن صنایع در قطع برق و انرژی، برخلاف شعار‌های حمایت از تولید است.
بهترین قانونی که در حمایت از تولید به تصویب رسیده، قانون بهبود مستمر محیط کسب وکار است؛ در ماده۲۵ این قانون به صراحت ذکر شده است صنایع نباید در اولویت قطع انرژی باشند و اگر قرار به قطع انرژی است، باید نحوه جبران خسارات ناشی از این اقدام نیز پیش بینی شود. اما این قانون کشور که ارکان اساسی تأیید و تصویبش کرده اند، رعایت نمی‌شود و اجرای آن به دلخواه صورت می‌گیرد. با کوچک‌ترین اتفاقی که موجب افزایش مصرف انرژی می‌شود، برخلاف شعار‌های سال و قانون مذکور، ابتدا بخش تولید صنعتی و سپس بخش کشاورزی در اولویت قطع انرژی قرار می‌گیرند.
به دلیل اینکه اولویت متولیان، بخش‌های غیرتولیدی است، در قطع برق، صنعت را در اولویت قرار می‌دهند و این یکی از روش‌های تأسف باری است که در زمان بحران در یک کشور می‌تواند اجرا شود. شرکت توزیع برق در ارسال پیامکی به صنعتگران واحد‌های مستقر در شهرک‌های صنعتی اعلام کرده است: «تمام صنایع، ملزم به تعطیلی در روز‌های سه شنبه و چهارشنبه به مدت سه هفته هستند». اما این احکام و دستورالعمل‌ها بدون برنامه ریزی و آینده نگری صادر می‌شود.
در این مکاتبات از واژه‌های بزک شده هم استفاده شده است و نوشته اند: به منظور «رعایت عدالت اجتماعی» این اقدام صورت می‌گیرد. حال سؤال این است که تعطیلی واحد تولیدی و افزایش بیکاری، یعنی برقراری عدالت؟ واحد‌های صنعتی با زیان ناشی از این قطع برق و تعطیلی‌ها چه باید بکنند؟ آیا بانک‌ها هم در این مدت از دریافت سود تسهیلات خود چشم پوشی می‌کنند و آیا سازمان‌های مالیاتی و تأمین اجتماعی هم تعطیل می‌شوند و مالیات و حق بیمه این روز‌ها را دریافت نمی‌کنند؟ مسئولان باید در این زمینه پاسخگو باشند. واحد‌های صنعتی باید حقوق کارکنان خود را از محل تولید بدهند، اما در هنگام تصمیم گیری برای تعطیلی صنایع به دلیل کمبود برق، به این مسائل توجهی نمی‌شود.
سؤل این است که برای این تعطیلی صنایع چه کسی تصمیم گرفته است؟ آیا طبق ماده۲۵ قانون بهبود محیط کسب وکار، برای جبران خسارت صنایع در این روز‌ها راهی پیش بینی شده است؟ آیا این صحیح است که به منظور تأمین برق برج‌های تجاری و روشنایی گرماتاب‌های واحد‌های صنفی و تجاری، برق صنایع قطع شود؟
به وزیران صمت و اقتصاد و مسئولان پیشنهاد می‌شود ترازنامه انرژی سال۱۳۹۷ را که وزارت نیرو منتشر کرده است، مطالعه کنند. در بخشی از ترازنامه مزبور آمده است: قیمت هر کیلووات برق صنعتی در کشور آلمان ۱۴/۵ سنت و قیمت برق خانگی ۳۵/۳ سنت است. در دانمارک، قیمت هر کیلووات برق صنعتی ۹/۳ سنت و بخش خانگی ۳۵/۸ سنت است. در سوئد، بخش صنعت بابت هر کیلووات برق ۷سنت می‌پردازد و بخش خانگی ۱۹/۶ سنت. متأسفانه برخلاف کشور‌های پیشرفته که تأمین انرژی بخش تولید در اولویت برنامه هایشان است، در کشور ما اولویت با تأمین انرژی بخش خانگی و تجاری است.