شهرآرانیوز؛ خانه تکواندو خراسان‌رضوی نزدیک به پنج سال است که با وعده‌ووعید مسئولان هیئت استانی ناتمام مانده است و پروژه‌ای که روزی به بهانه نبود زمین کلنگ نمی‌خورد، حالا براساس مشاهدات میدانی شهرآراورزشی هنوز در خوش‌بینانه‌ترین حالت، پیشرفت فیزیکی ۱۰ درصدی دارد که سال ۱۳۹۷ رئیس هیئت استان به آن اشاره کرد. شاید همین مسئله به بهترین شکل ممکن گویای وضعیت تکواندو خراسان‌رضوی در دست‌کم یک دهه گذشته است که با وجود ثبات درساختار هیئت، هنوز نتوانسته است جایگاه درخور و شایسته‌ای پیدا کند، آن‌هم رشته‌ای ورزشی که از رشته‌های پرطرف‌دار انفرادی است و در سطح بین‌المللی هم توانمندی‌های زیادی در آن متوجه ایران است.
مسئله خانه تکواندو خراسان‌رضوی از سال ۱۳۹۶ مورد توجه بوده است و رئیس هیئت تکواندو، حسین حسین‌زاده که دو دوره ریاست این هیئت را به عهده دارد چندین بار در این رابطه اظهار نظر داشته است. او اولین باردر دوم مهر ۱۳۹۶ در مصاحبه‌ای با خبرگزاری تابناک گفته که در هشت ماه، خانه تکواندو را احداث خواهد کرد.
وعده‌ای که ۲۹ فروردین ۱۳۹۷ هم تکرار شد و حسین‌زاده در گفتگو با خبرگزاری تسنیم بیمدعی شده که درخانه تکواندو ۱۰ درصد پیشرفت فیزیکی حاصل شده است. بعد از این مصاحبه‌ها تا مدت‌ها خبری از این خانه و مراحل احداث ش شنیده نمی‌شود تا اینکه در ۶ آذر ۱۳۹۸ حسین‌زاده، این‌بار در گفتگو با خبرگزاری برنا بدون اشاره به شرایط این محل دوباره مدعی می‌شود در چهار ماه خانه تکواندو را به سرانجام می‌رساند. ادعایی که هیچ گاه جامه واقعیت نمی‌پوشد این مکان همچنان در حد همان ۱۰ درصدی که سال ۹۶ گفته شده پیشرفت فیزیکی دارد و عملا به حال خود رها شده است.
حالا و در شرایطی که بیش از سه سال از آخرین وعده رئیس هئیت تکواندو می‌گذرد مخانه تکواندو همچنان به حال خود رها شده است. آخرین بار حسین حسین‌زاده پیش از دهه فجر به شهرآراورزشی وعده داده بود در یک هفته آینده تکلیف این مسئله را مشخص کند امااین وعده هم مانند وعده‌های قبلی عملی نشد و آقای رئیس در تماس‌های بعدی دیگر پاسخ‌گوی رسانه نبودتا مساله خانه تکواندو لاینحل و مبهم باقی بماند.
توصیف وضعیت کنونی خانه تکواندو ساده است؛ زمین خالی که فقط یک اسکلت آبی‌رنگ تیرآهنی در آن ایجاد شده است و تا چشم کار می‌کند، زباله کف آن را پوشانده است؛ از پوست موز و ظروف پلاستیکی غذا گرفته تا براده‌های چوب و فلزجاتی که محیط را اشغال کرده است. درِ ورودی این زمین هم که انتهای ورودی اصلی مجموعه ورزشی مهران و بعد از عبور از محوطه باریک میان چند هیئت ورزشی به آن می‌رسید، با یک قفل بزرگ بسته است.
رئیس هیئت تکواندو استان که چند صباحی است سرپرست دبیری فدراسیون هم هست، بیش از آنکه این روز‌ها در مشهد و پای کار هیئت استان باشد، در تهران و فدراسیون‌نشین شده است. حسین‌زاده که کمتر تلفن جواب می‌دهد، مطلع‌ترین فرد از اوضاع هیئتش است؛ زیرا هیچ‌یک از اعضای دیگر هیئت از دبیر گرفته تا نایب‌رئیس از وضعیت ورزشکارانشان خبری ندارند و در پاسخ تماس‌های شهرآراورزشی، مشترک یک پاسخ دارند و آن اینکه «باید از خود آقای حسین‌زاده بپرسید!»
این مساله به نعوی شمایی از وضعیت خود این رشته در استان است که در سال‌های گذشته هیچ پیشرفتی نداشته و دل خوش به تک‌ستاره‌هایی مثل مسعود خوش‌نیت، ایمان پارسا و محمدامین کارساز بوده است. نارضایتی این ورزشکاران از حمایت‌های استانی به‌شکلی است که حتی در لیگ‌های کشوری هم از سوی تیم‌های سایر شهر‌های کشور در مسابقات حاضر می‌شوند. مسعود خوش‌نیت برای دانشگاه‌آزاد، کارساز برای نفت و پارسا هم در تیم توسان مبارزه می‌کند.
مسعود خوش‌نیت و رسول کسرایی دو تکواندوکار خراسانی هستند که با تأیید این مسئله که تکواندو استان هیچ ندارد، معتقدند نمی‌شود همه تقصیر‌ها را گردن یک نفر انداخت. کسرایی می‌گوید: «ما نه سالن داریم، نه بازیکن داریم، نه تیم داریم، نه مربی داریم و وقتی هیچ‌چیز نداریم، نمی‌توان گفت همه تقصیر‌ها فقط گردن هیئت است.» وی اضافه می‌کند: «به‌نظرم کل سیستم معیوب است و در مشهد همه می‌خواهند زیر پای هم را خالی کنند.»
مسعود خوش‌نیت دراین‌باره می‌گوید: «به‌نظرم وضعیت کنونی تکواندو در خراسان متأثر از کم‌کاری مربیان هم هست. عامل اصلی این مسئله نبود مربی خوب است. وقتی مربی نباشد، ورزشکار تربیت نمی‌شود.» این‌همه درحالی است که نبود خانه تخصصی و بزرگ تکواندو هم سال‌هاست تکواندو استان را رنج می‌دهد و کسرایی دراین‌باره می‌گوید: «خیلی بد است که ما یک خانه تکواندو بزرگ و مناسب برای تمرین ورزشکاران نداریم، اما به‌تازگی شنیدم قصد دارند یک سالن اجاره کنند و با انداختن تاتامی در اختیار تکواندو استان بگذارند.»