«درصد سازش زوج‌ها در پنج سال اخیر، به‌طور میانگین در ۳۳ شهرستان استان در رقم ۲۵ ثابت مانده و این درصد به این معناست که از هر چهار پرونده متقاضی طلاق، یک پرونده به سازش و سه پرونده به عدم سازش ختم می‌شود.» این آمار را معاون امور پیشگیری اداره‌کل بهزیستی خراسان‌رضوی اعلام کرد تا گزارشی از فعالیت سامانه «تصمیم» در اختیار خبرنگار شهرآرا قرار دهد؛ همان سامانه‌ای که سال ۹۵ برای نخستین‌بار در کشور، فعالیتش را از مشهد آغاز کرد تا در قالب تفاهم‌نامه سه‌جانبه‌ای میان بهزیستی کشور، قوه‌قضاییه و سازمان امور اجتماعی، به افرادی که بر سر دوراهی طلاق و سازش مانده‌اند، فرصت انتخاب سازش و زندگی دوباره بدهد.
غلامحسین دلبری در گفتگو با خبرنگار شهرآرا، با اشاره به اینکه زوج‌ها در قالب این طرح به مراکز مشاوره و مددکاری ارجاع داده می‌شوند، اظهار کرد: در پی این موضوع و در پنج سال اخیر، نتیجه‌گیری مراکز مشاوره به‌طور میانگین ۲۵درصد سازش (به معنای انصراف از طلاق) و ۷۵درصد عدم‌سازش بوده است که البته پرونده‌های عدم‌سازش به معنای طلاق قطعی زوج‌ها نیست و ممکن است پس از این مرحله نیز شاهد سازش زوج‌ها باشیم.
معاون امور پیشگیری اداره‌کل بهزیستی خراسان‌رضوی با اشاره به اینکه در ۳۳ شهرستان استان حدود ۷۵ مرکز مشاوره و مددکاری دراین‌زمینه در حال فعالیت هستند، اضافه کرد: پارسال ۳۲هزار‌و۵۰۰ پرونده در این سامانه پذیرش شده که ۳۱هزار‌و۹۷۰ مورد از این پرونده‌ها به مراکز مشاوره ارجاع داده شده است.
دلبری ترتیب مراحل بعدی را که پرونده‌های عدم‌سازش طی می‌کنند ارسال پرونده به دفتر‌های خدمات قضایی الکترونیک، سپس دادگاه خانواده و محضر اعلام و تأکید کرد: شمار پرونده‌های متقاضی طلاق یا ارسال جوابیه عدم‌سازش پرونده‌ها، به دفتر‌های خدمات قضایی به معنای طلاق نیست، زیرا متقاضی در مراحل بعد نیز امکان انصراف از طلاق را دارد.
او درباره دلایل طلاق زوج‌های استان نیز تصریح کرد: معمولا زندگی فقط به یک دلیل منجر به جدایی نمی‌شود، بلکه هر عاملی که به عنوان دلیل طلاق اعلام می‌شود نیز عواقبی دارد که آن عواقب در روند جدایی زوج‌ها مؤثر است؛ برای مثال اعتیاد عاملی است که بیکاری، مشکلات مالی و... را به دنبال دارد.
دلبری خاطرنشان کرد: با‌این‌حال اعتیاد، مسائل مالی و خیانت مهم‌ترین دلایل طلاق‌ها بوده که میزانی ۸۰درصدی را به خود اختصاص داده و ۲۰درصد دیگر مربوط به مواردی مانند دخالت اطرافیان، نداشتن مهارت کافی زندگی و... است.