مریم رضاپور در گفت‌وگو با شهرآرانیوز در خصوص سیر مسیر فوتسالی خود، اظهار کرد: سال ۸۰ فوتسال را آغاز کردم، در آن دوره لیگ برتر، لیگ یک و... وجود نداشت و در مسابقات قهرمان کشوری هرسال تمام تیم‌ها طی یک هفته به رقابت با یکدیگر می‌پرداختند، این روال تا سال ۸۴ ادامه داشت و پس آن تیم‌ها تقسیم و لیگ‌های کشوری آغاز شد.
سیر سقوط فوتسال بانوان خراسان‌رضوی از لیگ برتر به علت نبود اسپانسر
وی افزود: در مسابقات قهرمان کشوری در سال ۸۲ نائب قهرمان کشور شدیم و سال ۸۵ موفق شدیم مقام قهرمانی لیگ یک را کسب کنیم و این تیم به لیگ برتر صعود کرد اما به علت عدم حضور اسپانسر تیم ما در لیگ یک باقی ماند.
رضاپور سال ۸۶ مدتی را به بازی فوتبال پرداخت که یک دوره قهرمانی را در کارنامه فوتبالی خود ثبت کرده است. سال ۸۷ در تیم بالگستر ساری بازی کرد که این تیم مقام پنجم کشور را کسب کرد و پس از آن دومرتبه راهی سالن شد.
این استاد دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه گفت: سال ۸۷ اولین فرزند من متولد شد و قریب به ۶ ماه ورزش را کنار گذاشتم سپس در لیگ سه کشور مربی تیم سایپا بودم که در لیگ دسته ۳ و ۲ قهرمان شدیم و به لیگ یک صعود کردیم و در این بازه به علت بارداری مربی بودم که در هردو سال قهرمان شدیم. یک سال نتوانستم مربی باشم و نیم‌فصل دوم به عنوان بازیکن به تیم اضافه شدم و با تیم پریسا قهرمان لیگ یک کشور شدیم. تیم پریسا به لیگ برتر صعور کرد و مجددا به علت نبود اسپانسر در لیگ یک باقی ماند. همواره خراسان رضوی با چالش اسپانسر درگیر بوده و سختی‌های بسیاری را متحمل شدیم
رضاپور در سال ۸۹ با تیمی به نام آرمان رضا در لیگ برتر بازی کرد و تا سال ۹۲ در این تیم بود، مقام خاصی را کسب نکردند اما در این لیگ برتر حضور داشتند، پس از آن با عنوان تیم پرسپولیس در لیگ برتر بازی کردند و تا نیم فصل نیز قهرمان لیگ برتر بودند اما باز هم به علت جا زدن اسپانسر دومرتبه به لیگ یک سقوط کردند. از سال ۹۲ فوتسال بانوان خراسان رضوی دیگر تیم لیگ برتری نداشتیم.
وی در ادامه بیان کرد: از سال ۹۲ دیگر تیم لیگ برتری نداشتیم اما فعالیت من در لیگ دسته ۳ کشور ادامه داشت، با تیم پدافند نیروی هوایی با کسب مقام دوم به لیگ دسته ۲ و دومرتبه با کسب مقام دوم به لیگ دسته یک صعود کردیم و تا سال ۹۶ با تیم سیاه جامگان چهارم لیگ برتر کشور شدیم.
این استاد دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص بازی خود در تیم هیات فوتبال خراسان رضوی، بیان کرد: سال ۹۷ با تیم هیات فوتبال خراسان رضوی مقام دهم را کسب کردیم که بازیکن و کمک مربی بودم. سال ۹۸ مقام سوم را در لیگ برتر کسب کردیم که من کاپیتان و خانم شریف سرمربی بودند.
رضاپور با بیان اینکه از سال ۹۹ دیگر بازی نکردم و به مربی‌گری پرداختم، گفت: سال ۱۴۰۰ در نیم فصل دوم به عنوان مربی به تیم چیپس کامل اضافه شدم، این تیم در نیم فصل اول نتایج مطلوبی نداشت و جایگاه خاصی نیز کسب نکردیم اما تیم جمع‌وجور شد و شرایط بهتری بر تیم حاکم بود.
وی درخصوص تجریه سرمربی بودن خود در تیم خانه من در لیگ برتر کشور، بیان کرد: می‌توان گفت که در لیگ گذشته برای اولین بار یک اسپانسر خوب داشتیم که حمایت خیلی خوبی داشت و تیم تا لحظه آخر برای کسب مقام مبارزه کرد ضمن اینکه جوان‌ترین تیم لیگ برتر خانه من بود.
حسرت بازی در تیم ملی و انتخاب دنیای مادرانه
این استاد دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه ۳ دوره به تیم ملی دعوت شده است، گفت: به دلیل شرایط زندگی و فرزندانم نتوانستم در تیم ملی بازی کنم اما همواره تلاش کردم بازیکنانی را در مشهد پرورش دهم که آینده خوبی برای فوتسال دارند.
رضاپور با تاکید بر اینکه اگر به عقب بازگردم مجددا همین مسیر را انتخاب می‌کنم، بیان کرد: تیم ملی را خیلی دوست دارم، اما اینکه بازیکنانی که مربی آنان بودم و امروز در تیم ملی بازی می‌کنند بسیار برای من لذت‌بخش است. من مادر یک دختر هستم و در فوتسال احساس می‌کنم بازیکنان مانند فرزندان من هستند، مادر بودن و مربی بودن در کنار یکدیگر دیدگاه متفاوتی را ایجاد می‌کند.
فوتسال فرزند اول من است
وی در ادامه گفت: در تیم ملی بازی نکردم اما موفقیت‌های بسیاری را کسب کردم، قریب به ۱۱ سال است که در دانشگاه فردوسی تدریس می‌کنم و همه تلاش خود را به کار می‌گیرم که فرد موثری در استان باشم و به اهداف فوتسالی خود رسیده‌ام، فوتسال فرزند اول من است. معتقدم امروز باید برای مشهد بازیکنان خوبی پرورش دهیم که آن نسل خوب فوتسال بانوان از بین نرود.
این استاد دانشگاه فردوسی مشهد در خصوص حمایت‌های صورت گرفته، اعلام کرد: همواره سر در کار خود داشتم و جایی نرفتم که از من حمایت کنند از اداره ورزش هیچ اطلاعی ندارم، تنها خانم سروری از اداره ورزش و جوانان استان از تمرین‌های ما بازدید می‌کردند، اما هیات فوتبال همواره از من حمایت کرده است.
مربی‌گری یا بازی؟
رضاپور در خصوص انتخاب خود در حوزه بازی و مربی، اعلام کرد: بین مربی‌گری و بازی، بازی را انتخاب می‌کنم چرا که مربی‌گری استرس زیادی دارد، امسال با تیم خانه من اولین تجربه سرمربی‌گری در لیگ برتر کشور را داشتم و استرس بسیار زیادی دارد، کنار زمین با بازیکنان بازی می‌کنم.