رعنایی ، غلامی - شهرآرانیوز؛ روستای زوخانو از توابع بخش مرکزی قوچان است، روستایی که بیش از سه قرن قدمت دارد، روزگاری اقتصاد شهر‌های اطرافش بر امور زراعی، باغداری، دامداری و تولید صنایع دستی این روستا استوار بوده است اماحالا در زیر پهنه‌ای گسترده از خار و خاشاک برجای مانده، که ساکنان جوان اش، نای ماندن ندارند و پیرهایش، پای رفتن؛ روستائیانی که روزگاری خود مولد بودند و گرداننده محور اقتصاد کشور، حالا کارگرانی روز مزد در گوشه‌ای از معابر شهری شده اند که با موجی از ابهام و نا امیدی، شب را به روز می‌رسانند و روز را به شب.
در یک روز بهاری از اردیبهشت ماه، ۷۰ کیلومتری که از مشهد به سمت قوچان می‌رویم، در اطراف سد تبارک راهی روستای زوخانو می‌شویم نمای ظاهری روستا از خانه‌هایی با سقف مسطح، دیوار‌های گل اندود و با سبک ساده معماری با قدمتی بیش از سه قرن ساخته شده است اما حالا در نبود آب به روستایی متروک تبدیل شده است .
در سال‌های اخیر ۷۰ خانوار ساکن روستای زوخانو بودند که از این تعداد ۵۰ خانوار از روستا رفتندو به شهر‌های اطراف مانند مشهد و قوچان مهاجرت کردند امروزه آب به اصلی‌ترین مشکل آنان تبدیل شده و مشخص نیست این وضعیت چه زمانی توسط نهاد‌های مسئول برطرف می‌شود.
گوششان از وعده و وعید مسئولان پر است به گفته اهالی روستا امام جمعه،استاندار و فرماندار به این روستا آمده اند اما گویا اراده ای برای حل مشکل آب این روستا وجود ندارد.