به گزارش شهرآرانیوز - وقتی انسان بزرگسال با بچههای خردسال صحبت میکند، معمولاً لحن صحبت و تن صدای خود را تغییر میدهد و به عبارتی دیگر، از زبان بچگانه استفاده میکند. اکنون به نظر میرسد که برخی از دلفینهای مادر نیز در مواجهه با فرزندانشان از زبان بچگانهی منحصربهفردی استفاده میکنند.
در تاریخ ۲۶ ژوئن (۵ تیر) تیمی از محققان در پی پژوهشی که در مجموعهی مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده (PNAS) منتشر شد، گزارش دادند که برخی از دلفینهای بینیبطری مادر وقتی در نزدیکی بچههایشان هستند، صدای سوتمانند متمایز خود را تغییر میدهند. این والدین ممکن است قصد داشته باشند که با این روش مهارتهای دقت و توجه، برقراری ارتباط و مهارتهای صوتی را در بچه دلفینها تقویت کنند، دقیقاً شبیه به همان کاری که انسانها برای تربیت فرزند خود انجام میدهند.
در طول چند ماه اول زندگی، هر دلفین بینیبطری معمولی (Tursiops truncatus) لحن یا آهنگ منحصربهفرد یا سوتی اختصاصی شبیه به اسم خاص پیدا میکند. به نقل از لیلا سایا، زیستشناس دریایی از مؤسسهی اقیانوسشناسی وودزهول در ماساچوست، دلفینها در آب «نام» همدیگر را صدا میزنند. او میگوید احتمالاً دلفینها از این روش بهعنوان «راهی برای پیگیری یکدیگر» استفاده میکنند.
اما بهنظر میرسد که دلفینهای مادر در حضور کودکانشان که برای سه تا شش سال در کنار مادر میمانند، آهنگ صدا را تغییر میدهند. سایا برای اولین بار در تحقیقی که سال ۲۰۰۹ از سوی یکی از دانشجویانش منتشر شد، به چنین موضوعی پی برد؛ اما بهگفتهی وی، آن پژوهش صرفاً بخش کوچکی از مطالعهی بسیار بزرگتر کنونی بود.
در راستای پیگیری این مشاهدات، سایا و همکارانش آهنگهای اختصاصی ۱۹ دلفین ماده را بدون حضور کودکانشان و با حضور کودکان در کنار آنها، تجزیه و تحلیل کردند. در طول ارزیابی سلامتی صید و رهاسازی دلفینها که از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۸ انجام شد، صداهای ضبطشده از جمعیت دلفینهای حیاتوحش که در نزدیکی خلیج ساراسوتا در فلوریدا زندگی میکنند، جمعآوری شد.
محققان ۴۰ نمونه از آهنگهای منحصربهفرد هر دلفین را مورد بررسی قرار دادند که ازطریق روش خاصی که فرکانس هر صدا را در طول زمان تغییر میدهد، تأیید شد. نیمی از سوتهای هر دلفین در حضور فرزندش به صدا درآمده بود. وقتی بچهها در اطراف بودند، سوتهای مادران در مقایسه با صداهایی که در غیاب آنها بیان میشد، بهطور متوسط دارای فرکانس صوتی بالاتر از بیشینهی دامنه و کمی پایینتر از کمینهی دامنه بود.
سایا معتقد است که این اصلاحات در سوت دلفینها، بیانگر «زبان بچگانه» است، زیرا والدین انسانی نیز از کلمات و زبان واقعی، صرفاً با آهنگهای خاص استفاده میکنند. این تغییر لحن یا آهنگ که بهطور رسمی «بچگانه صحبتکردن» نامیده میشود، مانند همانچیزی که در دلفینها مشاهده شد، معمولاً شامل گامهای بالاتر و دامنهی وسیعتر فرکانس صدا است.
کوئینسی گیبسون، بوم شناس رفتاری پستانداران دریایی و مدیر برنامهی تحقیقات دلفینها در دانشگاه فلوریدای شمالی در جکسونویل که در مطالعهی اخیر مشارکت نداشت، میگوید: «دلفینهای بینیبطری کاندیداهای اصلی برای برقراری ارتباط بچگانه با فرزندان هستند.» دلفینها مانند انسانها پیوند قوی مادر و فرزندی ایجاد میکنند و ارتباط صوتی را یاد میگیرند.
بااینحال گیبسون خاطرنشان میکند که برای تأیید نتایج پژوهش، محققان باید سوتهای اختصاصی دلفینهای مادر را در حال شنای آزادانه تجزیه و تحلیل کنند. به گفتهی او، «ما برای پاسخ به این پرسش باید شرایط طبیعیتر و دستنخوردهتر را بررسی کنیم.»
موریسیو کانتور، بومشناس رفتاری از مؤسسهی پستانداران دریایی دانشگاه ایالتی اورگان در نیوپورت، که او نیز در مطالعه شرکت نداشت، میگوید هرچند محققان حدس میزنند که دلفینهای والد میتوانند همان عملکردهای گفتاری والدین انسانی را داشته باشند، حداقل تا روزی که بتوانیم از خود دلفینها بپرسیم که واقعاً چهکار میکنند، همچنان هیچکس نمیتواند دراینباره مطمئن باشد.
باوجوداین، سایا اعتقاد دارد: «این ایده که شاید تواناییهای مشابهی در چنین گونههای متفاوتی وجود داشته باشد، بسیار جالب است.»
منبع: زومیت به نقل از ساینس نیوز