این روز‌ها از هر کسی که بپرسید بزرگ‌ترین دغدغه تان چیست، بلافاصله می‌گوید: چو دانی و پرسی سؤالت خطاست. معلومه که بزرگ‌ترین مشکل مردم نداشتن وزارت خانواده است! در این راستا کمیسیون فرهنگی مجلس به این مطالبه عمومی مردم اهمیت داد و در آخرین جلسه‌ای که داشتند، تشکیل وزارت خانواده را تصویب کردند. به نظر ما برای اینکه وزارت خانواده در کارش موفق باشد، باید نکات زیر را سرلوحه کارش قرار دهد:
وزارت خانواده باید اهمیت دادن به خانواده را از خودش شروع کند. مثلا کاندیدای وزارت خانواده بلافاصله پس از اینکه رأی اعتماد از مجلس گرفت، همه معاونان و مشاوران و اعضای زیرمجموعه اش را نیز از اعضای خانواده شخص خودش انتخاب کند و هرچه انتصابات فامیلی بیشتر باشد، نشان دهنده اهمیت دادن بیشتر وزیر به کانون خانواده است.
همچنین وزیر خانواده باید خانواده دوستی را سرلوحه کارش قرار دهد و در این راستا از همه مسئولانی که با فامیل بازی دست نزدیکانشان را جایی بند می‌کنند، حمایت ویژه کند و به شدت مانع برکناری احتمالی آن‌ها باشد.
وزارت خانواده همچنین موظف باشد که قبض گاز خانواده را در فصل‌های سرد سال پرداخت کند تا مبادا کانون گرم خانواده به کانون ولرم خانواده یا کانون سرد خانواده تبدیل شود.
وزارت خانواده باید در هنگام سفر مسئولان به خارج از کشور، هزینه و ویزای سفر اعضای خانواده به خارج را نیز تأمین کند تا مبادا کوچک‌ترین فاصله‌ای میان اعضای خانواده بیفتد.
وزارت خانواده همچنین باید به نوشابه خانواده، دوغ خانواده، پیتزای خانواده و بقیه کالا‌های خانوادگی دیگر یارانه کافی اختصاص دهد تا خانواده‌ها در هنگام خرید آن به مشکل نخورند.
اما همه این‌هایی که گفتیم، وظایف فرعی وزارت جدید هستند. وظیفه اصلی وزارت خانواده باید این باشد که وجهه ازدست رفته آقازاده‌ها را برگرداند و تا جایی که می‌تواند، فرهنگسازی کند که مسئولان به علت کار‌های فرزندانشان شرمنده نباشند و محبت فرزندپدری به علت چند رانت کوچک و وام کلان از بین نرود.