مدیرکل آموزش وپرورش استان گفت: ۵ درصد از فضا‌های آموزشی مدارس به فضای تجاری تبدیل می‌شود تا بخشی از هزینه‌های مدارس را پوشش دهد. به بخش نامه جدید آموزش وپرورش استان که تا چند روز آینده صادر خواهد شد، توجه فرمایید:
بوفه مدارس دیگر نباید در انحصار یک شخص خاص باشد، بلکه هر کسی اجازه دارد زنگ تفریح سرش را بیندازد پایین و وارد مدرسه شود و بساط پهن کند و جنس بفروشد. البته باید یک اجاره روزانه هم به مدیریت مدرسه بپردازد. همچنین فروشندگان مجاز خواهند بود حتی در ساعت درسی دانش آموزان و بین حرف‌های معلم، یکهو در کلاس را باز کنند و بین نیمکت‌های دانش آموزان بچرخند و چیپس و پفک و آب نبات چوبی بفروشند.
همچنین با توجه به اهمیت فراوان علم و دانش، کسانی که در ساعت کلاس و داخل کلاس چیزی می‌فروشند، موظف اند بابت وقفه‌ای که در کلاس پیش می‌آید، مبلغ بیشتری به مدرسه بپردازند.
حیاط هر مدرسه طی یک قرارداد به افراد حقیقی یا حقوقی واگذار شود و هر خودرو سبک یا حتی سنگین بتواند وارد شود، به شرطی که هزینه پارکینگ را پرداخت کند. البته دانش آموزان هم می‌توانند هم زمان با ورود و خروج وسایل نقلیه به مدرسه، داخل حیاط باشند. برای درآمدزایی بیشتر نیز یکی از مسئولان مدرسه موظف است هر روز یکی از آن‌ها را خیلی بااحتیاط، به نحوی که دانش آموز آسیب جدی نبیند، جلو یکی از این وسایل نقلیه هل دهد تا بتوان دیه نیز گرفت. سهم مدرسه و سهم دانش آموز از این دیه در اطلاعیه‌های بعدی اعلام خواهد شد.
سرویس بهداشتی مدارس نیز ظرفیت فراوانی برای درآمدزایی دارد و می‌توان بوی خوش پول را از آنجا استشمام کرد. فقط کافی است ورود عموم به آنجا آزاد شود و هر کسی هنگام خروج هزینه استفاده از آن را بدهد.
سال هاست که آموزش وپرورش مصوب کرده است مدارس حق ندارند حتی یک ریال از والدین بگیرند، ولی از آنجا که مدارس تا ریال آخر مبلغ دلخواهشان را می‌گیرند، این پول باید سرجمع شود و از محل آن وام با سود زیاد به مردم داده شود. همچنین از آنجا که بانک‌ها رسم دارند اولویتشان در دادن تسهیلات، کارمندان خودشان باشد، مدیر و کسانی که داخل دفترند نیز برای همسوبودن با فرایند بانکداری می‌توانند به خودشان وام بدهند و اگر چیزی تهش ماند، به بقیه هم بدهند.
البته در همه مراحل درآمدزایی، مدارس باید متوجه این نکته باشند که هیچ معلمی نباید انشا با موضوع «علم بهتر است یا ثروت» به دانش آموزان بگوید. زیرا واقعا زشت است که در کلاس یک دانش آموز از برتری‌های علم نسبت به ثروت بگوید، ولی در دفتری که دیواربه دیوار همان کلاس است، مدیر و معاونان مدرسه انگشت شست و اشاره شان را به زبان بزنند و پول‌هایی را که از ملت می‌گیرند، بشمرند.
گفتنی است هدف بلندمدت این برنامه این است که تجاری سازی که از ۵ درصد فضای مدارس شروع شده است، به صددرصد برسد و هرکسی خواست ادامه تحصیل بدهد، برود مدارس غیرانتفاعی!