به گزارش شهرآرانیوز، در طول روز با چندین نفر مواجه می‌شوید که هنگام انجام فعالیت‌هایی مثل پیاده روی، سوار شدن به مترو، مسافرت با اتوبوس و نوشیدن قهوه در یک کافه، به موسیقی گوش می‌دهند یا در حال مکالمه هستند. اگرچه افراد ممکن است تصور کنند که با استفاده از هدفون مزاحمتی برای افراد اطراف خود ایجاد نمی‌کنند، اما در صورتی که برای زمان‌های طولانی و با حجم صدای بالا بخواهند از آن استفاده کنند، ممکن است به سلامتی گوش‌های خود آسیب برسانند.
همه افرادی که از هدفون استفاده می‌کنند در معرض خطر آسیب به شنوایی هستند اگر مدت زمان استفاده و سطح صدا را کنترل نکنند. با این حال، برخی گروه‌ها ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند:
کاربران دائمی: افرادی که به طور مداوم از هدفون استفاده می‌کنند، از جمله دی‌جی‌ها، تهیه کنندگان موسیقی، و گیمرها، در معرض خطر بیشتری هستند. برای این افراد، استفاده از تجهیزات حفاظتی شنوایی ممکن است ضروری باشد.
کودکان و نوجوانان: گروه سنی جوان با توجه به استفاده روز افزون از دستگاه‌های الکترونیکی مثل تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها که معمولاً همراه با هدفون هستند، در معرض خطر بیشتری از افت شنوایی هستند.
کارمندان صنایع سنگین: افرادی که در محیط‌هایی کار می‌کنند که باید به صدا‌های بلند یا مداوم گوش دهند، مانند کارگاه‌های تولید، صنایع ساخت و ساز، یا حمل و نقل، در معرض خطر بیشتری هستند. در بسیاری از این موارد، استفاده از تجهیزات حفاظتی شنوایی، مانند گوش‌پاش‌های حفاظتی، ممکن است الزامی باشد.
برای حفظ سلامت شنوایی، مهم است که از هدفون‌ها به طور ایمن استفاده کنید. این می‌تواند شامل محدود کردن مدت زمان استفاده از هدفون، کاهش سطح صدا، و استراحت‌های منظم برای گوش‌ها باشد.
ساختارگوش به گونه‌ای است که انگار برای تشخیص اصوات بسیار سطح پایین و توسعه‌ی آن طراحی شده است. اگر به حیواناتی که اغلب طعمه سایر جانداران می‌شوند نگاه کنید، خواهید دید که شنوایی آن‌ها کاملاً استثنایی است و به آن‌ها کمک می‌کند تا از شکارچیان در امان بمانند. گوش انسان نیزتکامل یافته است اگرچه ممکن است به اندازه خرگوش حساس نباشد. در دنیای طبیعی، به ندرت با صدا‌های بسیار بلند مواجه می‌شوید، اما در عوض با صدا‌های آرام و ظریف روبرو هستید. این بدان معنی است که گوش انسان برای مدیریت سر و صدای زیاد تکامل نیافته است بلکه برای تقویت صدا‌های آرام ساخته شده است. وقتی صدای بلندی به طور مصنوعی از طریق هدفون وارد گوش می‌شود، می‌تواند به گوش‌ها آسیب بزند تا جایی که در برخی موارد به دلیل صدا‌های انفجاری و بسیار شدید پارگی پرده‌ی گوش اتفاق بیفتد.
هدفون امواج صوتی تولید می‌کند که به گوش ما می‌رسد و پرده گوش را می‌لرزاند. این لرزش از طریق استخوان‌های کوچک به گوش داخلی گسترش می‌یابد و به حلزون گوش می‌رسد که محفظه‌ای در گوش داخلی است که با مایع پر شده و از هزاران مو کوچک تشکیل شده است. هنگامی که این ارتعاش به حلزون گوش می‌رسد، باعث می‌شود که تار‌های مویی حرکت کنند. هرچه صدا بلندتر باشد، ارتعاشات بیشتر و حرکت مو‌ها بیشتر می‌شود. قرار گرفتن مداوم و طولانی مدت در معرض موسیقی بلند باعث می‌شود سلول‌های مو در نهایت حساسیت خود را نسبت به لرزش از دست بدهند. گاهی اوقات موسیقی بلند منجر به خم شدن یا تا شدن سلول‌ها می‌شود که منجر به کاهش شنوایی موقتی یا دائمی می‌شود.
آسیب شنوایی موقت یا Temporary Threshold Shift (TTS) یک حالتی است که در آن کاهش موقتی در توانایی شنیدن شما رخ می‌دهد، اغلب پس از تماس با صدا‌های بلند یا مداوم. معمولاً با گذشت زمان (که ممکن است چند ساعت تا چند روز طول بکشد)، شنوایی شما به حالت عادی خود برمی‌گردد.
بعضی از علائم آسیب شنوایی موقت عبارتند از:
کاهش موقتی در توانایی شنیدن
صدای زمزمه یا وزوز در گوش‌ها (تینیتوس)
دشواری در شنیدن یا درک کلام در محیط‌های پرسروصدا
اگرچه این آسیب موقت است، اما باید به عنوان یک اخطار جدی در نظر گرفته شود. تکرار مکرر یا تماس طولانی مدت با صدا‌های بلند می‌تواند به
آسیب دائمی شنوایی منجر شود. از این رو، برای حفظ سلامت شنوایی، مهم است که به نکات ایمنی پیروی کنید، مانند محدود کردن مدت زمان
تماس با صدا‌های بلند، استفاده از گوش‌پاش حفاظتی در محیط‌های صداگیر، و محدود کردن سطح صدا هنگام استفاده از هدفون یا هدست.
آسیب شنوایی دائمی، که همچنین به عنوان افت شنوایی ناگهانی یا افت شنوایی دائمی شناخته می‌شود، یک حالتی است که در آن توانایی شنیدن شما کاهش یافته و به حالت طبیعی خود باز نمی‌گردد. این نوع از افت شنوایی می‌تواند به تدریج و در طول مدت زمان بسیار طولانی ایجاد شود، یا می‌تواند ناگهانی رخ دهد.
علائم افت شنوایی دائمی ممکن است شامل:
دشواری در شنیدن کلمات و گفتگو، به خصوص در محیط‌های پرسروصدا.
نیاز دائمی به تکرار گفتگو.
صدا‌های بلند و ناگهانی می‌تواند بیش از حد آزاردهنده باشد.
صدا‌های مرتفع یا بلند، خصوصاً در فرکانس‌های بالا، دشوار به شنیدن است.
تینیتوس یا صدای زمزمه یا وزوز در گوش‌ها، که ممکن است دائمی باشد یا به طور متناوب بروز کند.
افت شنوایی دائمی می‌تواند ناشی از چندین عامل باشد، از جمله آسیب به سلول‌های مویی در گوش داخلی (که می‌تواند ناشی از صدا‌های بلند، مواد شیمیایی یا دارو‌های آسیب رسان به گوش، یا پیشرفت سن باشد)، آسیب یا اختلالات در گوش میانی یا گوش بیرونی، یا اختلالات عصبی.
برخی از افت‌های شنوایی دائمی قابل درمان هستند، به ویژه اگر مشکل ناشی از مسائل قابل درمان مانند گوش میانی می‌باشد. اما برخی از افت‌های شنوایی دائمی، مانند آن‌هایی که ناشی از آسیب به سلول‌های مویی گوش داخلی است، قابل برگشت نیستند. در این حالت، مدیریت افت شنوایی ممکن است شامل استفاده از سیستم‌های کمک شنوایی، تکنیک‌های یادگیری خاص، و تغییرات در محیط باشد.
یکی از علل انواع کم شنوایی ناشی از این است که آسیب وارد شده به تار‌های مویی زیاد است و دیگر قابل ترمیم نیستند. در واقع آن‌ها توانایی لرزش با صدا را از دست داده اند. این نوع آسیب شنوایی، دائمی است و متأسفانه، هیچ راهی برای درمان آسیب وارده به گوش داخلی وجود ندارد.
علاوه بر تاثیری که استفاده نامناسب از هدفون بر سلول‌های مویی گوش و ایجاد افت شنوایی دارد ممکن است به حالت‌های مختلف دیگری نیز سبب آسیب به گوش گردد:
عفونت گوش
وزوز گوش
هایپراکوزیس
افزایش جرم و ترشحات گوش
گوش درد
سرگیجه
تأثیر بر روی مغز
ایجاد عفونت در گوش
یکی از مضرات هدفون برای گوش ایجاد عفونت در کانال گوش است. هدفون‌ها به گونه‌ای ساخته شده اند که کاربر می‌تواند آن‌ها را در مجرای گوش قرار دهد، که این باعث جلوگیری از عبور هوا شده و می‌تواند احتمال خطر برای عفونت گوش را بالا ببرد. استفاده منظم و طولانی مدت از هدفون همچنین رشد باکتری‌ها را افزایش می‌دهد. این باکتری‌ها روی هدفون می‌مانند و با استفاده بیشتر، گوش را آلوده می‌کند. همچنین، در صورتی که هدفون توسط چندین نفر به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار بگیرد، احتمال انتقال عفونت گوش وجود خواهد داشت که فرد را در معرض عفونت‌های جدی گوش قرار می‌دهد. درد، خارش، احساس انسداد و ترشحات شدید از علائم عفونت گوش هستند.
افزایش جرم و ترشحات گوش
با استفاده طولانی مدت از هدفون، ممکن است جرم و ترشحات، بیش از حد معمول در گوش تولید شوند که این خود سبب می‌شود که احتمال وزوز گوش، مشکل شنوایی، گوش درد و عفونت‌های مکرر گوش تسریع گردد.
در بسیاری از مواقع، افزایش فشار در مجرای گوش به دلیل سر و صدای زیاد می‌تواند منجر به ایجاد سرگیجه شود. علاوه بر این، امواج الکترومغناطیسی که هدفون ایجاد می‌کند، در طولانی مدت مشکلاتی برای مغز ایجاد می‌کند. عفونت گوش نیز می‌تواند مغز را تحت تأثیر قرار دهد.
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. کاهش شنوایی در اثر هدفون و دیگر آسیب‌های آن کاملاً قابل پیشگیری هستند و جلوگیری از آن‌ها کار چندان دشواری نیست. بالا بردن سطح آگاهی در این زمینه بسیار اهمیت دارد. با آگاهی از عواقب و ایجاد تغییرات معمولی کوچک، می‌توان گوش را از آسیب جدی ناشی از هدفون نجات داد. اگر همیشه به روش‌های ایمن برای لذت بردن از موسیقی فکر کنید، ناخودآگاه از انجام اقدامات مضر دور خواهید شد و بدین ترتیب از مضرات هدفون برای گوش در امان خواهید ماند. در ادامه به چندین نکته جهت محافظت بهتر از شنوایی در برابر استفاده از هدفون، اشاره می‌شود.
میزان صدا را کم کنید.
واقعا به همین سادگی است. سر و صدای ۸۰ دسی بل را می‌توان بیش از ۲۵ ساعت به طور مستقیم و بدون خطر آسیب به شنوایی گوش داد. در گوشی‌های آیفون، این حجم صدا تقریباً ۶۰٪ حداکثر حجم صدایی است که گوشی ایجاد می‌کند. با صدای ۶۰٪، شما هنوز هم می‌توانید موسیقی خود را به وضوح بشنوید و با استفاده از هدفون‌های با کیفیت، می‌توانید همه آهنگ‌ها را دنبال کنید. کنترل میزان صدا ساده‌ترین راه برای جلوگیری از هرگونه مشکل کم شنوایی و مضرات هدفون برای گوش است.
تنظیمات گوشی را فیکس کنید.
اکثر گوشی‌ها دارای تنظیماتی هستند که به شما امکان می‌دهد حداکثر میزان صدا را تنظیم کنید تا به طور تصادفی از حد ایمن عبور نکنید. برای جستجوی این ویژگی به منوی تنظیمات بروید، اگر نمی‌توانید آن را پیدا کنید آنلاین جستجو کنید. این یک روش عالی برای والدین است که می‌توانند نحوه گوش دادن به موسیقی برای کودک خود را مدیریت کنند.
میزان صدا را در محیط‌های پر سروصدا افزایش ندهید.
در برخی از زمان‌ها ممکن است شرایط محیطی بسیار پرسرو صدا باشد و یا به اصطلاح صدا‌های پس زمینه زیاد باشد. در این حالت ممکن است فرد وسوسه شود که میزان صدای موسیقی را زیاد کند. این در حالی است که افزایش صدا باعث افزایش سطح دسی بل ورودی به گوش شما شده و خطر آسیب شنوایی را به دنبال دارد. به منظور کاهش صدای پس زمینه، به جای بالا بردن میزان صدا، سعی کنید از هدفون‌های مناسب‌تر استفاده کنید.
تعداد دفعاتی که خود را در معرض صدای بلند قرار می‌دهید، محدود کنید.
اگر دوست دارید با صدای بیشتری به موسیقی گوش دهید، پس اطمینان حاصل کنید که اکثر اوقات این کار را انجام نمی‌دهید. مدت زمان قرار گرفتن در معرض صدا بسیار مهم است. برای خود محدودیت زمانی تعیین کنید و به آن پایبند باشید. به شما توصیه می‌شود برای محافظت از شنوایی خود قبل از تمام شدن محدودیت زمانی خود، گوش دادن موسیقی با صدای بلند را متوقف کنید. اگر واقعاً مجبورید یک آهنگ را با صدای کامل بشنوید مراقب باشید که بعد از آن به گوشهایتان فرصت دهید که بهبود پیدا کنند.
بهتر است از هدفون‌هایی که صدا را به روشی غیر مستقیم‌تر به لاله گوش وارد می‌کنند، استفاده شود. اما باز هم باید مراقبت‌های لازم را اعمال کنید.
پیگیری این قانون بسیار آسان است، اما واقعاً می‌تواند هرگونه صدمه به شنوایی شما را محدود کند. این قانون شامل قرار گرفتن در معرض محدود صدا و حجم کمتری از موسیقی است که از طریق هدفون گوش می‌شود. مطابق با این قانون برای گوش کردن به موسیقی از طریق هدفون فقط از ۶۰ درصد حجم صدا و تنها به مدت ۶۰ دقیقه استفاده کنید. این قانون احتمال آسیب را به شدت کاهش می‌دهد.
استفاده زیاد از هدفون، به خصوص با صدای بلند، می‌تواند به شنوایی شما آسیب بزند. این نوع آسیب معمولاً به تدریج اتفاق می‌افتد و ممکن است با گذشت زمان تشخیص داده شود. در زیر نشانه‌های احتمالی افت شنوایی ناشی از استفاده از هدفون را می‌بینید:
گوش‌های صداکن: این می‌تواند نشان از یک آسیب موقت به شنوایی باشد. اگر پس از گوش دادن به موسیقی با هدفون، صدای زنگ‌زنگ یا وزوز یا صدای زمزمه‌ای شنیدید، این نشان از این است که ممکن است صدای بلند را برای مدت طولانی تری از آنچه که گوش شما تحمل کند، شنیده باشید.
دشواری در شنیدن یا درک گفتگو: اگر متوجه می‌شوید که دیگران با شما صحبت می‌کنند، اما نمی‌توانید کلمات را به درستی بفهمید، ممکن است شنوایی شما آسیب دیده باشد.
افزایش حجم صدا: اگر متوجه شوید که برای شنیدن بهتر تلویزیون یا رادیو یا حتی موسیقی در هدفون خود، حجم صدا را بالا می‌برید، این می‌تواند نشانه افت شنوایی باشد.
حساسیت به صدا‌های بلند: این وضعیت، که به نام هایپراکوزیس شناخته می‌شود، می‌تواند نشانه‌ای از آسیب به گوش باشد.
اگر این نشانه‌ها را تجربه می‌کنید، بهتر است با یک متخصص شنوایی مشورت کنید. این کار ممکن است شامل انجام یک تست شنوایی باشد تا مشخص شود که شما آیا از افت شنوایی رنج می‌برید یا خیر. در صورت تشخیص افت شنوایی، متخصص شنوایی می‌تواند راهکار‌هایی برای مدیریت و درمان آن ارائه دهد.
اگر مشکل شنوایی شما ناشی از استفاده بیش از حد از هدفون است، روش‌های درمانی ممکن است شامل:
استراحت: اجازه دادن به گوشهایتان تا از تماس مستمر با صدای بلند استراحت کنند می‌تواند به بازیابی شنوایی کمک کند.
کاهش سطح صدا: اگر مجبورید از هدفون استفاده کنید، سطح صدا را به حداقل برسانید. به طور کلی، صدا باید در سطحی باشد که شما بتوانید صدا‌های اطراف خود را بشنوید.
محدود کردن مدت زمان استفاده: حتی اگر صدا در سطح ایمن است، استفاده طولانی مدت از هدفون می‌تواند باز هم آسیب‌رسان باشد. ایده خوبی است که هر ۶۰ دقیقه یک برای ۵ دقیقه استراحت کنید.
استفاده از گوشی بر دور گوش: این نوع از هدفون‌ها، به جای اینکه صدا را مستقیماً در گوش داخلی قرار دهند، صدا را از بیرون گوش می‌فرستند، که می‌تواند کمک کند در جلوگیری از آسیب شنوایی.
کمک‌های شنوایی: در برخی موارد، کمک‌های شنوایی ممکن است لازم باشد. این دستگاه‌ها صدا‌ها را تقویت می‌کنند تا شما بتوانید بهتر بشنوید.
منبع: سلامت