به گزارش شهرآرانیوز شاید باورش برای شما هم عجیب باشد که با دو لیوان چای داغ ممکن است دچار سوختگی عمیق درجه ۲ شوید. تجربه‌ای که مدتی پیش برای من به عنوان خبرنگار شهرآرا اتفاق افتاد و همین واقعه دردناک باعث شد تا به صورت عینی و ملموس رنج بیمارانی که دچار سوختگی می‌شوند لمس کنم. از کم و کاستی‌های پوشش بیمه گرفته تا نبود زیرساخت‌های اورژانسی کافی در بعضی از درمانگاه ها. نبود دانش کافی برخی از پرستاران در رویارویی با بیماری که به دلیل سوختگی یا تعویض پانسمان ممکن است به درمانگاهی مراجعه کرده هم در این میان مزید بر علت شده بود.
یکی از همان سماور‌های بزرگ حوالی کافی شاپی در طرقبه، که خیلی از مسافران برای پرکردن فلاسک آب جوش یا نوشیدن چای مقابلش توقف می‌کنند. من هم همین کار را کردم. دو لیوان چای را گرفتیم و نشستم داخل ماشین و لوان‌ها را محکم نگه داشتم که مبادا قطره‌ای از آن بریزد و دستم بسوزد، اما ناگهان دستم لرزید و یک لیوان که تا لب، پر شده بود روی دستم سرریز شد. از شدت سوزش دست، لیوان را رها کردم! با چند ثانیه فاصله لیوان دوم هم رها شد.
تمام دو لیوان چای وارد کفش کتانی ام شده بود. از شدت درد و سوزش پایم را از مچ به سمت انگشتان پا فشار می‌دادم. این اشتباه‌ترین کار ممکن بود! تمام پوست پا با سوختگی آب داغ تا مرز انگشتانم مچاله شد. اشتباه دوم زمانی بود که به جای خنک کردن محل سوختگی با آب سرد به سرعت به سمت نزدیک‌ترین درمانگاه رفتیم.
با پانزده دقیقه طی کردن مسافت با ویلچر وارد اورژانس و به سرعت وارد اتاق پزشک شدیم. او هم دارویی نوشت و گفت که تهیه کنید. وارد بخش اورژانس که شدیم در کمال تعجب پرستار منتظر مانده بود که پماد تهیه شود! پماد سوختگی که به نظر می‌رسد باید جزو یکی از دارو‌های ضروری یک بخش اورژانس باشد، وجود نداشت. پماد تهیه شد و به پرستار دادیم. پرستار نگاهی انداخت و گفت: نه! ببرید داروخانه و پماد را عوض کنید فلان پماد بهتر است!
من همچنان در حال سوختن و فریاد زدن از درد و پرستار در حال تزریق آمپول و سرم زدن و راه انداختن سایر بیماران. یک اورژانس فقط با یک پرستار و من هم که فقط زیر پای سوخته ام یک لگن فلزی قرار داشت. بالاخره پماد رسید پانسمان انجام شد و طبق تشخیص پرستار دو روز بعد باید برای پانسمان بعدی مراجعه می‌کردم و فقط دوازده ساعت (تا فردا صبح) احتمال استمرار درد بیان شد.
روز دوم از راه رسید و از زیر محل پانسمان قطره‌های زردنگی بیرون زده بود. درد بیشتر شده بود و به جای اینکه تمام شود شدت گرفته بود. به درمانگاه مجهزتری برای پانسمان بعدی مراجعه کردم. پرستار پس از باز کردن پانسمان گفت عفونت کرده است. با معاینه پزشک اورژانس آنتی بیوتیک تجویز و بیان شد که پانسمان به دلیل شرایط سوختگی باید روزی یک بار انجام شود. با هر تماس گاز استریل با محل سوختگی تا مرز بیهوشی می‌رفتم.
روز سوم پانسمان، باز هم به همان درمانگاه و بخش اورژانس مراجعه کردم. پزشک و پرستار شیفت عوض شده بودند. پرستار سطل زباله داخل اتاقک را کشید و گفت پایت را بگذار روی سطل تا باند را باز کنم. با خودم فکر می‌کردم پایی که عفونت کرده و در این شرایط قرار دارد را باید روی در سطل زباله بگذارم؟ بعد هم پرستار بدون دستکش به باز کردن پانسمان و مراحل پانسمان جدید اقدام کرد.
به درخواست من پزشک درمانگاه برای بررسی بیشتر آمد. پزشک پس از دیدن وضعیت سوختگی، آنتی بیوتیک تجویز شده پزشک قبلی را رد کرد و گفت باید نسخه جدید بنویسد و گفت وضعیت عفونت پا شرایط مناسبی ندارد! پرستار هم روی همان در سطل زباله پا را پانسمان کرد و برای محکم کاری یک باند کشی هم بست. تصمیم گرفتم برای ادامه درمان به مطب یک متخصص مراجعه کنم و قید درمانگاه را بزنم.
وارد مطب پزشک فوق تخصص سوختگی شدم. پرستاری که برای گرفتن شرح حال به سمتم آمد گفت: سوختگی مچ پا با پژو ۲۰۶ یا ۲۰۷؟ باتعجب نگاه کردم و گفتم با آب جوش! وارد اتاق پانسمان شدیم، روال مطب به این شکل بود که بیمار سوختگی در اتاق جداگانه‌ای برای ویزیت پزشک آماده می‌شد.
روی تخت زیر انداز یک بار مصرف انداخته شده بود. پرستار بر خلاف درمانگاه به جای لگن فلزی و در سطل زباله، زیر محل سوختگی زیرانداز دیگری انداخت و پیش از باز کردن پانسمان با تعجب پرسید: باند کشی را روی محل سوختگی چرا بسته اید؟ اصلا مناسب سوختگی در این مرحله نیست. با کمک سرم با احتیاط پانسمان را کرد. محل سوختگی را با دقت با سرم شست‌و شو داد و تمیز کرد و گفت: باید منتظر نظر پزشک باشیم.
پزشک فوق تخصص جراحی ترمیمی و سوختگی برای ویزیت وارد اتاق شد. مچ پا را کمی به سمت راست و چپ خم کرد و سری به علامت تأسف تکان داد و گفت: سوختگی عمیق درجه ۲. پانسمان ورق نقره یا عمل گرافت پوست (پیوند پوست)، را فعلا شروع می‌کنیم اگر بهبود پیدا کردید ادامه می‌دهیم و اگر نشد باید جراحی انجام شود. یک ماه استراحت مطلق، اصلا نباید قدم بردارید و هیچ تلاشی برای فشار آوردن به پا برای راه رفتن نباید انجام دهید. سه جلسه روز در میان، پانسمان را تست می‌کنیم.
برای پرداخت هزینه که مراجعه کردم، هزینه ویزیت پزشک ۲۰۰ هزار تومان و هزینه پانسمان ۴۵۰ هزار تومان و هزینه هر ورق نقره که در سایز‌های متفاوت موجود است و از داروخانه تهیه کردیم از ۲۸۰ هزار تومان شروع می‌شد. هر جلسه پانسمان سوختگی در مطب خصوصی حدود یک میلیون تومان بود که در صورت داشتن بیمه تکمیلی، فقط برای ویزیت دکتر فاکتور داده می‌شد و حدود هشت یا نه برابر هزینه‌ای بود که در درمانگاه با پانسمان معمولی، اما با بیمه انجام می‌شد، اما با شرایطی که تجربه اش کرده بودم! ناگزیر برای بهبود قطعا راه دیگری جز مطب خصوصی نبود.
پس از چهارمین پانسمان نقره از سوی پرستار و ویزیت پزشک و تجویز مسکن و دارو‌های تقویتی و مؤثر در بهبود و درمان سوختگی، اگرچه هنوز توانایی راه رفتن نداشتم، اما با تشخیص پزشک، زخم سوختگی به پانسمان نقره پاسخ مثبت داده بود و نیازی به جراحی نبود، اما این سؤال در ذهن من شکل گرفته بود که اگر روند درمان را در درمانگاه طی کرده بودم چه اتفاقی ممکن بود برایم بیفتد؟
تجربه‌ای که شاید برخی دیگر از بیماران نیز با آن روبه رو شده بودند و برای ادامه درمان به مطب خصوصی دکتر مراجعه می‌کردند، اما تجربه هزینه‌های گران درمان سوختگی بدون حمایت بیمه و موضوع سوختگی برخی از بیماران مطب که با پژو ۲۰۶ رخ داده بود، این دغدغه را ایجاد کرد که برای پاسخ به این سؤالات گفت و گویی با حسن طاووسی، فوق تخصص جراحی ترمیمی و سوختگی در مشهد داشته باشیم.
درباره نبود حمایت‌های بیمه‌ای از بیماران سوختگی و کاستی‌هایی که در این زمینه وجود دارد، حسن طاووسی می‌گوید: سوختگی از مواردی است که هزینه‌های بسیار بالایی را به سیستم بهداشت و سازمان‌های بیمه و خانواده‌های دارای بیمار سوختگی وارد می‌کند. هزینه‌های بستری و جراحی بسیار بالاست. هزینه‌های بستری را معمولا بیمه‌ها می‌پردازند، ولی این بیماران وقتی ترخیص می‌شوند تا یکی دو سال نیاز به پیگیری دارند هم از نظر روان شناسی و فیزیوتراپی و هم استفاده از لباس‌های مخصوص سوختگی که گران هستند.
او بیان می‌کند: یکی از عوارضی که ما در سوختگی‌های عمیق داریم، بیماران دچار اسکار می‌شوند یعنی آنچه عوام به آن گوشت اضافه می‌گویند. همین مسئله هزینه بسیار زیادی را به بیماران و سازمان‌های بیمه گر وارد می‌کنند. برای پیشگیری از این موارد معمولا لباس‌های مخصوص سوختگی استفاده می‌شود که هزینه بالایی دارند و متأسفانه مردم توان خرید را ندارند و با وجود پیگیری‌هایی که شده است و جلسات متعددی که با بیمه‌ها داشته ایم و خیلی‌ها قول همکاری داده اند، اما هنوز نتوانسته ایم به صورت قطعی هزینه‌های این لباس‌ها و پانسمان‌ها را در قالب بیمه‌ها ببریم.
طاووسی می‌افزاید: هر چند اگر این اتفاق نیفتد بیمه‌ها خودشان بیشتر متضرر می‌شوند، چون ممکن است با هزینه کمتر تهیه لباس در طول یک سال یا دو سال از اسکار‌ها پیشگیری کنند و بعد‌ها هزینه درمان‌های متعدد برای جراحی ترمیم و زیبایی را پرداخت نکنند.
طاووسی درباره ماجرای سوختگی برخی از بیماران با برخی از انواع پژو، می‌گوید: چند سالی است که مواردی از سوختگی با برخی از انواع پژو داریم. به این دلیل که در هنگام رانندگی سیستم گرم کننده یا بخاری ماشین که از روی پای راننده و از زیر فرمان عبور می‌کند، استاندارد نیست و باعث می‌شود راننده به صورت ناگهانی احساس کند که در ناحیه ساق پا دچار سوختگی شده است و گاهی حتی بخار داخل ماشین را پر می‌کند. حتی گاهی به تصادف هم منجر می‌شود.
او بیان می‌کند: خود من در چند سال اخیر موارد متعددی داشته ام که، چون متأسفانه مدت تماس با مایعات داغ در آن ناحیه زیاد بوده، بیشتر این افراد دچار سوختگی‌های عمیق درجه ۲ و درجه ۳ می‌شوند و خیلی از بیمارانی را که درمان کرده ام ۷۰ یا ۸۰ درصد درمان آن‌ها به جراحی ختم شده است.
به دنبال موضوع حمایت نکردن بیمه از هزینه‌های سنگین بیماران سوختگی، این موضوع را از بهزاد خلیل زاده مقدم، رئیس اداره رسیدگی و کنترل صورت حساب‌های اسناد پزشکی مدیریت درمان تأمین اجتماعی خراسان رضوی پیگیری کردیم، خلیل زاده مقدم در این باره می‌گوید: در موضوع سوختگی هر هزینه‌ای که بیمار برایش انجام می‌شود، طبق ضوابطی که شورای عالی بیمه برای ما مشخص کرده قابل پرداخت است. درست مانند بیمارانی که در بخش بیمارستانی بستری هستند، اما برای بیماران سرپایی امکان بررسی وجود ندارد و دستورالعملی هم در پرداخت پانسمان‌های جدید برای ما نیامده است. این موضوع را هم باید شورای عالی تصویب کند تا پانسمان‌ها و لباس‌های خاص درمان سوختگی نیز تحت پوشش قرار بگیرد.
طبق مشاهدات و تجربه عینی، به نظر می‌رسد اغلب بیماران سوختگی برای درمان خاص و مؤثر یا باید به کلینیک‌های ویژه سوختگی مراجعه کنند یا در صورت نبود درمان مؤثر یا نبود شرایط رو به بهبود با توجه به حساسیت‌های ویژه، ناگزیر به مراجعه به مطب‌های خصوصی پزشکان متخصص می‌شوند. شرایطی که تحت پوشش بیمه پایه نیست و تنها در صورت داشتن بیمه تکمیلی آن هم با برخی از بیمه‌ها تنها بخشی از آن قابل بازگشت است. چاره اندیشی برای هزینه‌های درمان و تحت پوشش کامل درآمدن هزینه‌های پانسمان‌های جدید که بسیار گران قیمت هستند، پماد‌های ترمیم و درمانی، لباس‌های درمان سوختگی، ضرورتی است که تا به امروز از آن غفلت شده است.