به گزارش شهرآرانیوز، کشیش ارنستو کاردنال، نویسنده و فعال فرهنگی سیاسی نیکاراگوئه، روز یکشنبه در ۹۵ سالگی در ماناگوا از دنیا رفت.
ارنستو کاردنال مارتینز متولد ۲۰ ژانویه ۱۹۲۵ در گرانادا بود و او پس از روین داریو، یکی از برجسته‌ترین شعرای زادگاهش محسوب می‌شد، کاردنال یکی از برجسته‌ترین نمایندگان الهیات آزادی‌بخش در آمریکای لاتین نیز به شمار می‌رفت.
وی از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۷ در دوره حکومت جبهه آزادی‌بخش میهنی ساندینیست‌ها، بعد از اینکه دیکتاتوری ژنرال آناستازیو سوموزا را در سال ۱۹۷۹ برکنار کردند، به عنوان نخستین وزیر فرهنگ کشور انتخاب شد، در حالی که فعالیت‌های سیاسی‌اش همواره در کشمکش با فعالیت او در کلیسا به عنوان یک کشیش به شمار می‌آمد.
واتیکان در سال ۱۹۸۳ جایگاه کشیشی او را لغو کرد و تعلیق پدر کاردنال تا فوریه ۲۰۱۹ ادامه داشت که پاپ فرانسیس او را پس از ۳۶ سال عفو کرد.
کاردنال با شعرهایش همواره از بخت‌های کسب جایزه نوبل به شمار می‌رفت، هر چند این اتفاق هرگز روی نداد اما کاردنال در سال ۱۹۸۰ موفق به دریافت جایزه صلح کتابفروشی‌های کشور آلمان شد.
کاردنال از جوانی شاعری را آغاز کرد و به تاریخ دردناک نیکاراگوئه و آمریکای لاتین پرداخت. اما بخش زیادی از شعرهایش هم عاشقانه بودند و تصاویر نورهای شهری و جوانی را با هم در می‌آمیخت. او که بسیار به تحول بشر و درس‌هایش برای سیاست علاقه داشت، در دهه هشتاد میلادی شروع به استفاده از علم در شعرهایش کرد و تا پایان عمرش این تم را بسط داد و به چیزهایی مانند ریشه جهان و راز و رمزهای دی‌ان‌ای پرداخت.
جدیدترین مجموعه کامل اشعار کاردنال به زبان انگلیسی به نام چندجهان: اشعار جدید و منتخب بود که در سال ۲۰۰۹ به چاپ رسید. آخرین شعر این مجموعه گرد ستاره بود که در آن کاردنال از مرگ می‌سراید.
منبع: ایرنا