به گزارش شهرآرانیوز، آپارتمان یکی از جا‌هایی است که می‌توان زندگی مشارکتی را در آن یاد گرفت. در این محیط چند خانواده با فرهنگ‌های مختلف در کنار هم زندگی می‌کنند. برای آن دسته افراد که در ارتباط با دیگران مشکلی ندارند و به آداب همسایگی اشراف دارند، زندگی در واحد‌های مسکونی سخت نیست، اما آن گروه از افراد که همیشه خود را محق می‌دانند و در تعامل با دیگران مشکل دارند، شرایط را برای خود و دیگر ساکنان یک آپارتمان دشوار می‌کنند.
پرونده‌های قضایی گواهی می‌دهند که بسیاری از مالکان یا مستأجران واحد‌های مسکونی به علت نداشتن تعامل با یکدیگر کارشان به دعوا و شکایت کشیده شده است. البته در این بین با پادرمیانی مدیر ساختمان و کوتاه آمدن یکی از طرفین، دعوا ختم‌به‌خیر شده است. بهتر است قبل از آنکه پای پلیس۱۱۰ و در ادامه شکایت پای مراجع قضایی به ماجرا باز شود چند نکته‌ای را خودمان رعایت کنیم.
اگر از رفتار ناشایست همسایه‌ای گلایه‌مند هستیم، مستقیم به سراغش نرویم. اشتباه‌های رفتاری او را، به عنوان نمونه پارک کردن خودرو در محل پارک واحدمان را به مدیر ساختمان اطلاع بدهیم.
اگر در شرایطی مجبور به رویارویی شدیم، در کمال آرامش با او صحبت و مشکل را بیان کنیم. با از کوره دررفتن کاری از پیش نمی‌رود.
اگر همسایه‌ای که در محیط آپارتمان مشکلی ایجاد کرده، مستأجر است با صاحب‌خانه او صحبت و مدارا کنیم تا مدت قراردادش تمام شود.
اگر مشکل حل‌نشدنی و تکراری از واحدی است که مالک است بهتر است به فکر تغییر محل زندگی خود باشیم. فقط حواسمان به چند نکته زیر باشد:
زندگی جمعی در جامعه کوچکی مثل آپارتمان مستلزم رعایت قوانین و احترام گذاشتن به حقوق دیگر افراد ساکن در آن محیط است. درست مثل زندگی شهرنشینی است که اگر حقوق شهروندی در آن نادیده گرفته و نقض شود، باعث بی‌نظمی در جامعه می‌شود.
مشارکت در محیط‌های آپارتمانی باعث برقراری آرامش روحی و روانی ساکنان می‌شود و با بالا رفتن کیفیت تعاملات فردی، زندگی جمعی نیز در دیگر زمینه‌ها رونق می‌گیرد. این اتفاق مستلزم رعایت موارد زیر است:
رعایت ادب و احترام و برخورد شایسته با همسایگان باعث می‌شود تا روابط حسنه‌ای بین افراد یک آپارتمان ایجاد شود. به عنوان نمونه سر زدن از همسایگان سالمند، سلام کردن به بزرگ‌تر‌ها و الگو بودن برای بچه‌ها و...
مدیران ساختمان جایگاه حقوقی دارند و می‌توانند مشکلات ریز‌و‌درشت آپارتمان را حل‌و‌فصل کنند. به عنوان نمونه می‌توانند از دعوا و نزاع‌های احتمالی بر سر مشکلات متعدد از جمله فضا‌های مشاع مثل رها کردن کفش‌ها و لوازم اضافه در راه‌پله‌ها، بی‌نظمی در پرداخت شارژ‌های ماهیانه، بی‌توجهی به تعمیر آسانسور، پشت‌بام و... جلوگیری کنند.
ایجاد سروصدا و آلودگی صوتی ناشی از نگهداری حیوانات در منزل، بی‌برنامه مهمان دعوت کردن در ساعت‌های غیرمجاز، تغییر کاربری واحد مسکونی به تجاری، پرداخت بموقع شارژ و... همه و همه نشانه‌های زیر پا گذاشتن اخلاق فردی در محیط جمعی مثل آپارتمان است.
بیرون گذاشتن کیسه زباله همراه با سطل آشغال در ساعت مقرر کار سختی نیست. این کار بهتر از ماجرا‌های بعدی است که اتفاق می‌افتد. به عنوان نمونه ریختن شیرابه‌ها در طول مسیر و جمع شدن پشه و مگس نارضایتی دیگر واحد‌های مسکونی را از چهره زشت راه‌پله‌ها و پاگرد‌ها به همراه دارد.
مشکل تعمیر، بازسازی و حتی تعویض در نقاط متعدد آپارتمان، به عنوان نمونه موتور آسانسور، ایزوگام پشت‌بام، نقاشی راه‌پله‌ها، قطعی برق در‌های ورودی و... مربوط به تک‌تک واحد‌های مسکونی می‌شود. شانه خالی کردن از زیر بار این مسائل باعث بروز مشکل در بین ساکنان می‌شود.
۱۳۴۳
قانون تملک آپارتمان برای اولین بار در سال۱۳۴۳ تصویب شد.
۱۳۷۶
مفاد قانون تملک آپارتمان در سال۱۳۷۶ مورد بازبینی مجدد و اصلاح قرار گرفت و به عنوان فرهنگ آپارتمان‌نشینی مرجع اصلی قوانین دعوا در آپارتمان است و برای ساختمان‌هایی که بیشتر از سه واحد مسکونی هستند لازم‌الاجراست. برابر این قانون اداره ساختمان، دریافت هزینه‌های مشترک و مشخص کردن سهم هر واحد به عهده مدیر ساختمان است.
۳۰
اولین قانونی که به حقوق همسایه اشاره می‌کند ماده ۳۰ قانون مدنی است. بر اساس این قانون هر مالکی نسبت به مایملک خود حق همه‌گونه تصرف و انتفاع دارد مگر در مواردی که قانون استثنا کرده باشد.
نکته: مالک تصرفاتی را که قانون منع کرده است نمی‌تواند در ملک شخصی خود انجام دهد.
۴۰
اصل۴۰ قانون اساسی هم می‌گوید: «هیچ‌کس نمی‌تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.»
نکته: هرکاری که ضرری به همسایگان وارد کند، نافع حقوق همسایگی است.
۵۹
قابل توجه افرادی که معتقدند چهاردیواری اختیاری است: طبق ماده۵۹ قانون آپارتمان‌نشینی در میهمانی‌های شب‌های غیرتعطیل بعد از ساعت۲۲ و در شب‌های تعطیل بعد از ساعت۲۴ رعایت سکوت کامل ساختمان الزامی است.
۱۳۲
معنا و مفهوم ماده۱۳۲ قانون مدنی هم به این شرح است که «کسی نمی‌تواند در ملک خود تصرفی کند که مستلزم تضرر همسایه شود مگر تصرفی که به قدر متعارف بوده و برای رفع حاجت یا رفع ضرر از خود باشد.»
نکته: طبق این قانون، ضرر را عرف تعیین می‌کند و عرف بر اساس شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن منطقه تعیین می‌شود.
۲۳
دیگر ماده قانونی مربوط به زندگی آپارتمان‌نشینی مربوط به ماده۲۳ آیین‌نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان‌هاست که بیان می‌کند: «شرکای ساختمان موظف‌اند در پرداخت هزینه‌های مستمر و هزینه‌هایی که برای حفظ و نگهداری قسمت‌های مشترک بنا مصرف می‌شود طبق مقررات ... مشارکت نمایند.»
نکته: عدم پرداخت هزینه‌ها مزاحمت تلقی می‌شود.
درست است که رعایت مسائل حقوقی در محیطی، چون آپارتمان که تعداد زیادی از افراد را در یک خانه دور هم جمع کرده است امری ضروری است، اما تجربه آپارتمان‌نشینی موفق نشان می‌دهد توجه به برخی مسائل پیش‌پا‌افتاده باعث بهبود کیفیت زندگی آپارتمان‌نشینی می‌شود. در ادامه به مواردی اشاره می‌کنیم که شاید کمتر مورد توجه ساکنان یک واحد آپارتمانی قرار گرفته باشد.
در این ایام که احتمال بارش برف و باران زیاد است، هستند همسایگانی که جلو راه‌پله یا در آسانسور پادری یا تکه‌ای موکت می‌اندازند تا ساکنان سر نخورند یا برخی همسایگان درختان و گل‌های باغچه‌های داخل و بیرون ساختمان را با هزینه شخصی آبیاری و هرس می‌کنند.
خیلی مواقع همسایگانی پیدا می‌شوند که یادآور برخی نکات مهم در آپارتمان هستند. به عنوان نمونه با شروع فصل سرما بستن شیرفلکه کولرها، پرداخت قبوض و... را یادآوری می‌کنند.
فرقی نمی‌کند یکی از ساکنان واحد‌های مسکونی سالمند باشد یا بچه خردسال، همسایگان زیادی هستند که بخشی از وقتشان را به خریدکردن برای همسایه سالمند اختصاص می‌دهند. در این بین حواسشان هست که فرزند طبقه‌بالایی که پدر و مادرش شاغل هستند سر ساعت از مدرسه به خانه بیاید.
بسیار پیش آمده است که همسایه‌ای قصد اسباب‌کشی دارد. خیلی‌ها از یاد نمی‌برند که با یک سینی چای می‌توانند خستگی آن‌ها را تسکین دهند.
گره‌گشایی در بین خیلی از همسایگان دیده می‌شود. اینکه همسایه‌ای قصد خرید جهیزیه دخترش را دارد، خودرواش خراب است، کرایه خانه‌اش عقب‌افتاده و... خوشبختانه فرهنگ قرض‌الحسنه حتی در قالب برپا کردن یک صندوق داخلی هنوز هم جایگاه خودش را در بین بسیاری از واحد‌های مسکونی دارد.
حتما که نباید یک کاسه شله‌زرد در خانه همسایه بدهید تا نذرتان قبول شود. گاهی همسایگان دانش و علم خود را نذر دیگران می‌کنند. به عنوان نمونه به فرزند طبقه پایینی درس ریاضی یاد می‌دهند، کتاب قرض می‌دهند، برای همسایه‌ای که شرایط مالی خوبی ندارد یک ظرف از غذایی که درست کرده‌اند و بو کرده است، می‌برند و...