به گزارش شهرآرانیوز «آن زمان که ملت ما خط امام (ره) را به عنوان رمز حیات خود یافت و هر لحظه فریاد برآورد که تنها خطی که آزادی، استقلال و جمهوری اسلامی را در این برهه از زمان ترسیم می‌کند خط امام (ره) است صهیونیسم بین المللی بر آن شد تا آنجا که می‌تواند آگاه و ناآگاه خط بدلی بسازد.»
این سخنان جوان‌ترین نماینده در نخستین دوره مجلس شورای اسلامی است. هم او که در دوران پرتنش ابتدای انقلاب به دنبال دفاع از اسلام ناب و مبارزه با جریان‌های انحرافی و التقاطی بود. او با شجاعتی مثال زدنی و نگاهی ریزبینانه سعی داشت جریان‌های منحرف از خط اصیل اسلام و انقلاب اسلامی را به مردم بشناساند. برخی به او خرده می‌گرفتند که تو زود قضاوت می‌کنی، اما پیش بینی‌های بابصیرت او نشان از عمق نگاهش به مبانی اسلام و خط امام (ره) داشت.
شهید دکتر عبدالحمید دیالمه، اولین و یگانه فرزند پسر در روز چهارم اردیبهشت سال ۱۳۳۳، در دامان خانواده‌ای متدین که با عشق به اسلام و مکتب اهل بیت (ع) عجین بود، در تهران متولد شد. نشانه‌های بزرگ منشی از همان دوران کودکی در سیمای او نمایان بود. شهید دیالمه از ویژگی‌های هوش و ذکاوت خاص و مدیریت و خلاقیت فوق العاده برخوردار بود که آموزگاران و اطرافیان همواره به این ویژگی‌ها اعتراف می‌کردند.
پس از گذراندن تحصیلات مدرسه و دریافت دیپلم در سال ۱۳۵۲ بعد از شرکت در امتحان کنکور، برای ادامه تحصیل در رشته داروسازی به دانشگاه مشهد آمد و توانست در این رشته تا کسب مقطع دکترا پیش برود و هم زمان به زبان‌های انگلیسی، عربی و فرانسوی مسلط شود.
روز‌هایی که او به عنوان دانشجو در مشهد حاضر شده بود، ایامی پرالتهاب بود. جریان‌های چپ در دانشگاه مشهد ظهور و بروز زیادی داشتند. به طوری که حتی بهترین اتاق‌های خوابگاه‌ها برای آن‌ها مهیا می‌شد و فعالان اسلام گرا به راحتی نمی‌توانستند در میان آن‌ها به فعالیت اندیشه‌ای بپردازند.
تالار رازی و اطراف آن محل حضور جریان‌های مختلف اندیشه‌ای اعم از توده‌ای ها، اعضای حزب پیکار و مجاهدین خلق (منافقین) بود. اسلام گرایان انقلابی برای اینکه به بحث و نظر و رد اندیشه‌های مخالف بپردازند باید مسیر سختی را پشت سر می‌گذاشتند. اما عبدالحمید کسی نبود که در مقابل فشار جریان‌های مخالف عقب نشینی کند. او همیشه به دوستانش می‌گفت: ما باید با استدلال‌های منطقی اسلامی پاسخ‌های محکمی برای جوانان دانشجویی که جذب تفکرات ماتریالیستی و مارکسیستی شده اند داشته باشیم.
دیری نپایید که با تشکیل تیم‌های چندنفره دانشجویی به نشر اندیشه شیعی و هدایت مبارزه با رژیم ستمشاهی اقدام کرد.
او با مدیریت جلسات بحث و گفت و شنود دینی با همکاری روحانیت مشهد از جمله شهید هاشمی نژاد و دیگران، توانست جریان فکری اصیل اسلامی را در محیط دانشگاه تقویت کند.
با این وصف، با اوج گیری انقلاب شکوهمند اسلامی، تشکیلات فکری و مبارزاتی شهید دیالمه که برای شکل گیری آن سال‌ها زحمت کشیده بود به نام «مجمع احیای تفکرات شیعی» در تهران اعلام موجودیت رسمی کرد و با این اقدام، جوانان متعهدی که منتظر بروز چنین نهادی در میان آن همه تبلیغات زهرآگین دشمنان اسلام بودند به استقبال آن شتافتند.
حالا نام عبدالحمید دیالمه نه‌تنها در میان دانشجویان بلکه در بین علما نیز به عنوان فردی اندیشمند با تفکراتی عمیق بر سر زبان‌ها افتاده بود. پس از پیروزی انقلاب وقتی برخی برای نمایندگی مجلس اعلام آمادگی کردند، عبدالحمید هم دست بر زانو زد و او نیز یکی از کاندیدا‌های مجلس شورای اسلامی در مشهد شد.
در آستانه برگزاری اولین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۵۹، پنج تن از علمای تراز اول استان خراسان دکتر دیالمه را به عنوان کاندیدای خود به مردم معرفی کردند و او با رأی قاطع مردم استان وارد سنگر مجلس شد و به تهران رفت تا به تکلیف خود ادامه دهد. آغاز دوره نمایندگی مجلس هم زمان با ریاست جمهوری بنی صدر نقطه عطف دیگری در حیات شهید عبدالحمید دیالمه بود که ابعاد دیگری از شخصیت او را نمایان کرد.
او اولین کسی بود که قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، افکار بنی صدر را مطالعه و نقادی کرد و نقاط ضعف و بینش التقاطی او را یافت و افکار او را مخالف ولایت فقیه دانست؛ لذا با ریاست جمهوری او مخالفت کرد و اعلام کرد: ریاست جمهوری بنی صدر برای اسلام و جامعه اسلامی ایران یک فاجعه است.
او برای اینکه این مخالفت در شعار و اندیشه خلاصه نشود، همراه جمعی از دوستان مجمع احیای تفکرات شیعی به عنوان اعتراض در محل روزنامه انقلاب اسلامی متحصن شد. شهید دیالمه از سال ۱۳۵۶ جریان انحرافی منافقین و سیر جریانات التقاطی را شناخته بود.
فرصت کوتاه نمایندگى او دوره اى پرتحرک بود. سخنرانی هایش در مجلس، مهدیه و بعضى از مساجد تهران، بسیارى از خطوط انحرافى احزاب، گروه‌ها و روزنامه ها را افشا کرد. پیش بینى هاى شهید قبل و بعد از شهادتش به واقعیت تبدیل شد. سرانجام عبدالحمید در ۷ تیر ۱۳۶۰خورشیدی در حادثه تروریستی انفجار بمب در دفتر حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید و در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
شهید دیالمه در یکى از سخنرانی هایش، که احتمال دارد آخرین سخنرانى او باشد (در سوگ شهید چمران)، عوامل اصلى را که بعد‌ها سبب جناح بندى نیروهاى انقلابى و یاران انقلاب و باعث تقویت عناصرى شدند که امروزه علنا ولایت فقیه، قانون اساسى، شوراى عالى امنیت ملى، دولت و سایر نهادهاى نظام را زیر سؤال مى برند، با دلایل و شواهد کافى معرفى کرد و گفت: متأسفانه در جلوگیرى از رشد و تقویت و روى کار آمدن سردمداران این طرز تفکر، جز دادن یک رأی منفى، امروز کارى از من ساخته نیست و این را فقط به شما مردم هشدار مى دهم.