به گزارش شهرآرانیوز، این سریال اپیزودیک هر قسمت آن داستان جداگانه‌ای دارد، اما محور اصلی آن انتخابات است. به همین بهانه با «حسین امانی» کارگردان این سریال گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم.
انگیزه‌تان از ساخت این مجموعه چه بود؟
از آن جایی که به یاد دارم و به گفته مدیران سیما، تاکنون اثر انتخاباتی با محوریت فرایند رای‌گیری در تلویزیون تولید نشده است. گرچه بوده آثاری درباره کاندیدها تولید شده که نمونه خوبش سریال «چک برگشتی» سیروس مقدم بود اما جای سریالی را با موضوع رای دادن خالی می‌دیدم. می‌خواستم دقیقا به روز رای‌گیری و حواشی و اتفاقاتی که پای صندوق رای می‌افتد، بپردازیم که کار خیلی سختی بود. شاید برخی از جاها شعاری هم کار کردیم چون موضوع خاصی است. در واقع این بزرگ‌‌ترین انگیزه ما بود.
برای انتخاب بازیگران چه ملاک‌هایی داشتید؟
از آنجا که از ابتدا نگاهمان به کار طنز بود، بار اصلی را بر روی دوش بازیگر انداختیم. برای همین از روز اول تمام تلاشمان را کردیم که بازیگران طنز و قابلی را انتخاب کنیم تا از عهده نقش‌ها بر‌آیند و چیزی به نقش‌ها اضافه کنند. شاید ضعف‌هایی هم در فیلمنامه و کاراکترهای آن بود که بازیگران با توانایی‌شان آن ضعف‌ها را پوشاندند. گرچه موضوع سریال به ویژه از بابت حواشی که چند سال اخیر بوده سبب می‌شد بازیگران کمتر به سمتش بروند و این کار ما را در انتخاب بازیگران سخت می‌کرد اما بازیگرانی که حضور داشتند همه به نوعی به‌خاطر وفاداری به کشور و عِرق ملی در این سریال حضور یافتند. آن‌ها نکاتی هم داشتند مثلا درباره اینکه کار شعاری شده و ممکن است مخاطب‌پسند نباشد با این حال همگی تلاش خود را کردیم.
سریال «قصه‌های صندوق» چقدر می‌تواند در تشویق مردم به حضور در انتخابات کمک کند؟
از یک سریال پنج قسمتی نمی‌توان انتظار افزایش مشارکت در انتخابات را داشت چون به نظر کار کاریکاتوری می‌شود اگر بخواهیم با چنین دیدگاهی مخاطب را ترغیب به افزایش مشارکت کنیم. ما فقط خواستیم یادآوری کنیم. ما انتخاب‌های مفصلی در کشور داشتیم با درصد مشارکت‌های بالا و حواشی مختلف. بالاخره هر خانواده‌ای خاطره‌ای از روزهایی که رای داده است دارد. چه یک بار و چه چند بار رای داده باشد و بالاخره یک روزی بوده که اتفاق خاصی در زندگی‌اش افتاده است. ما فقط خواستیم در قالب اثری طنز آن حس‌ها را در چند قسمت یادآوری کنیم که چه اتفاق‌هایی آن روز برای یک نفر افتاده است. بیشتر خواستیم لحظاتی را یادآوری کنیم که احتمالا یک نفر به خاطر آن خاطره خوش در انتخابات شرکت کرده و فکر می‌کنم این خاطره خوش را نمی‌شود جدا از دوست داشتن ایران و ملی‌گرایی و عشق به وطن دانست؛ یعنی آن لحظاتی که یک نفر احساس کرده یک حرکتی انجام داده تا بتواند در سرنوشت خود و کشورش تاثیر گذارباشد با نیت اینکه اتفاق‌های خوبی برای خود و کشورش بیفتد. از این بابت احتمالا حس خوبی برای آن فرد داشته و این برای ما مهم بود که آن حس و خاطره و آن روز را بتوانیم برایش یادآوری کنیم.
فکر می‌کنید این‌گونه تولیدات تا چه اندازه ضرورت دارد و چه اثری بر تولید برنامه‌ها و سریال‌ها و فیلم‌ها خواهد داشت؟
ما خیلی اتفاق‌های دیگری در تاریخ ۴۵ ساله پس از انقلاب داریم. روز‌های حساس و سرنوشت‌ساز کم نداشتیم و این خیلی جالب نیست که تا به حال درباره‌شان یک کار جدی انجام نشده است مثلا همین سریالی که ما ساختیم ضعف‌های زیادی دارد، اما امیدوارم به همین مینی‌سریال و پخش آن در ایام انتخابات بسنده نشود. به نظرم می‌شود حتی آثاری در ژانر‌های سیاسی داشت و با توجه به روز‌های ملی کشورمان فیلم و سریال تولید کنیم مثل دفاع مقدس که آن‌قدر کار درباره‌اش ساخته شده که اکنون تبدیل به یک ژانر مختص به کشورمان شده است و در نهایت بتوانیم با زبان هنری و یک بیان مخاطب‌پسند از روز‌های حساس و افتخارآفرین یا حتی چالش‌برانگیز برای مخاطب صحبت کنیم و فیلم بسازیم. این‌ها می‌تواند برای آینده تاثیرگذار باشد.