به گزارش شهرآرانیوز، این بار میخواهیم از زاویهای دیگر به حفظ منابع طبیعی و ضرورت کاشت درخت بپردازیم، تصور کنید اگر فقط برای چند سال کاشت درخت متوقف شود چه اتفاقی میافتد؟ حداقل ۴ هزار روستا خالی ازسکنه میشوند، حدود ۷۰ فرودگاه کشور تعطیل، ۱۷۰۰ کیلومتر ریل راهآهن از دسترس خارج و اتوبانهای زیادی زیر شنهای بیابان مدفون میشوند. تمام این اتفاقات درکنار تشدید بیماریهای تنفسی و افزایش مرگ و میر، درباره وقوع بحرانی انسانی هشدار میدهد.
پروژههای درختکاری بسیاری نیز در سراسر جهان با هدف احیای جنگلها در حال اجراست. طرح کاشت یک میلیارد درخت در ایران یکی از مهمترین پروژههایی است که با هدف حفظ منابع طبیعی و جنگلها و کاهش اثر گازهای گلخانهای، تولید اکسیژن، حفاظت از منابع آب و خاک به اجرا درآمد. در این طرح بزرگ هر سال ۲۵۰ میلیون نهال در سراسر کشور کاشته میشود و تا پایان سال ۱۴۰۵ این تعداد مجموعا به یک میلیارد نهال میرسد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز بنا به سنت هر ساله، همزمان با فرارسیدن روز درختکاری و هفته منابع طبیعی اقدام به کاشت درخت میکنند. اما سال گذشته در مراسم روز درختکاری ایشان ضمن کاشت سه اصله نهال، فرمودند: «اگر براساس شعار انتخاب شده، هر ایرانی سه نهال بکارد، برنامه دولت برای کاشت یک میلیارد نهال، از سال ۱۴۰۲ و در طول چهار سال محقق خواهد شد.»
اهمیت کاشت نهال برهیچ کس پوشیده نیست. عدم توجه به محیط زیست، تخریب منابع طبیعی و جنگلهای کشور طی سالیان گذشته، فرسایش خاک و هجوم ریزگردها به سرخس، وضعیت آلودگی هوای مشهد تنها بخشی از دلایلی است که کاشت درخت باید به صورت جدیتر در اولویتهای کاری دستگاههای مربوطه قرار بگیرد. وجود خلاهای قانونی برای حفظ جنگلها و مراتع و جلوگیری از قطع طاقها و نبود برنامه مدون از جمله موانعی است که میتوان به آن اشاره کرد.
کره زمین در ابتدا حدود ۶ تریلیون درخت داشته است که انسانها نیمی از آن را قطع کردهاند و اکنون تنها حدود ۳ تریلیون درخت باقی مانده است و اگر با روند کنونی فرسایش جنگلها و قطع درختان پیش برویم در دهههای آتی دیگر درختی روی این کره خاکی باقی نخواهد ماند و نفس بشر نیز به شماره خواهد افتاد.
حالا قرار شده در راستای یک کارزار جهانی، کاشت ۱ تریلیون اصله درخت در دستور کار کشورهای جهان قرار بگیرد. کشور ایران نیز در قالب این طرح متعهد شده ۱ میلیارد اصله درخت ظرف مدت ۴ سال در فلات ایران بکارد که این اقدام از سال ۱۴۰۲ آغاز شده است.
کاشت یک میلیارد درخت، برای کشور ایران که دچار فقر جنگلی است ضرورتی اجتناب ناپذیر است و قطعا تحقق این مهم، بدون مشارکت گسترده و داوطلبانه مردم امکان تحقق نخواهد داشت.