به گزارش شهرآرانیوز، چند وقت پیش میخواستم با لپ تاپم کاری انجام دهم ولی همه چیز به سختی پیش میرفت. باید چند دقیقه صبر میکردم تا موس دستوری که به آن دادم را اجرا کند، بعد که صفحه مورد نظرم باز میشد باز چند دقیقه طول میکشید تا بتوانم مرحله بعد را انجام بدهم.
بارگذاری یک خبر ساده در سایت برایم به اندازه نوشتن همین یادداشت زمان میبرد و چه بسا بیشتر، آنقدر که ترجیح میدادم بسیاری از کارها را با گوشی موبایل انجام دهم.
سرعت کارهایم به شدت پایین آمده بود و نمیتوانستم هر بار این موضوع را برای افراد مختلف و همکارانم توضیح دهم، چون قابل قبول نبود و باورش سخت. از یک جایی به بعد تصمیم گرفتم مطالب، عکسها و نرم افزارهای اضافی و حتی برخی پروژههای انجام شده را که دیگر به وجودشان نیازی نداشتم پاک کنم.
حافظه لپ تاپم را خلوت کردم و یک هارد جانبی هم برایش تهیه کردم تا اگر در آینده باز هم چنین مشکلی برایم پیش آمد از بروز آن پیشگیری کنم. انجام همه این کارها باعث شد دیگر مشکلات قبلی را نداشته باشم و با لذت بیشتری پای لپ تاپ بنشینم و کارهایی که بر عهده ام بود با خیال راحت تری انجام دهد.
حافظه انسان هم مثل حافظه سیستم میماند و گاهی نیاز به ذهن و حافظه تکانی داریم. مثلا نیاز نیست خاطرات تلخی که با هر بار مرور آن دچار رنج بیهوده میشویم را در ذهن نگه داریم. یا کینه آدمها را از دل پاک کنیم تا سرعت مهربانی و عاطفه مان بیشتر شود. خاطرات خوب و خوش و لحظههای نابی که در زندگی به تنهایی یا با حضور عزیزانمان ساختیم را همیشه به حافظه کوتاه مدت و بلند مدتمان پیوست کنیم تا همیشه با تماشا و یادآوری آنها فضای کافی برای تحمل رنجهای دنیایی که از آنها گریزی نیست در خود ایجاد کنیم.
آدمهای خوب زندگی شخصی و کاری و اجتماعی را مانند یک حافظه جانبی همیشه حفظ کنیم تا در کنارشان لذت زندگی بودن را بچشیم. گاهی با یک ذهن تکانی ساده میتوان راحتتر و بهتر زندگی کرد و وقتی انسان چنین مهارتی دارد چرا از آن استفاده نکند.شروع سال نو همیشه پر است از تصمیمهای نو، آغاز سال جدید هم میتواند بهانهای باشد برای همین کار ساده، اما سخت با نتیجهای شیرین.