به گزارش شهرآرانیوز، این جملات بخشی از صحبت‌های رهبر معظم انقلاب در دیدار کارگران در پنجم اردیبهشت‌ماه است. حال خوبی که اگر کارگزاران و کارفرمایان آن را دریابند، حال خوب جامعه را رقم خواهند زد. این حال خوب در گرو تأمین چند خواسته تکراری است که سال‌هاست برای کارگران به رؤیا تبدیل شده است؛ رؤیایی که در آن کارگران «امنیت شغلی» دارند و در سایه «ایمنی شغلی»، خانوده‌هایشان دغدغه‌مند و نگران نیستند، رؤیایی که در آن بیماری در بن‌بست «تأمین هزینه‌ها و پوشش بیمه» به رنجی مضاعف و «تأمین مسکن» به آرزویی دست‌نیافتنی تبدیل نمی‌شود.
زندگی‌ای که در همه سال‌های کاری گرفتار حل معادله پیچیده «ناترازی اقتصادی بین معیشت و نرخ تورم» نشود. مسائلی که در سال‌های گذشته با وجود همه تلاش‌های دولتمردان همچنان به‌عنوان اساسی‌ترین دغدغه‌ها از سوی فعالان جامعه کارگری و متولیان مطرح می‌شوند و این حال خوب را در گرو توجه بیشتر به سفره‌ای می‌دانند که روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود.
در دیدار کارگران با رهبر معظم انقلاب نیز به‌عنوان نکات اساسی به این مسائل پرداخته شد: «امنیت شغلی، یعنی اینکه کارگر به آینده کاری خودش اطمینان داشته باشد. ما در یک دوره‌ای مبتلا شدیم به تعطیلی کارخانه‌جات بزرگ و احیانا سابقه‌دار. خب یک کارخانه بزرگ که تعطیل می‌شود، گاهی اوقات چندهزار کارگر بیکار می‌شوند، این چیز خیلی مهمی است.»، «مسئله بیمه‌ها خیلی مهم است. سیاست‌های کلی تأمین‌اجتماعی که شامل کارگر و غیرکارگر می‌شود، مدت‌ها پیش ابلاغ شده، رئیس‌جمهور محترم هم دستور داده که آیین‌نامه‌هایش تهیه بشود. منتها آن‌طور که به بنده گزارش کرده‌اند، تا حالا کار‌هایی که باید انجام بگیرد، درست و کامل انجام نشده.»
دیگر اینکه «مسئله مهم، ایمنی نیروی کار است؛ نیروی کار بایستی در محیط کار دچار آسیب نشود.» برای گفتگو درباره این دغدغه‌ها به‌سراغ سه نفر از فعالان جامعه کارگری رفتیم که در ادامه این گزارش می‌خوانید.
نماینده کارگران در شورای‌عالی کار درباره دغدغه‌های جدی جامعه کارگری که همچنان پابرجا مانده است، می‌گوید: امنیت شغلی، سلامت و معیشت کارگران مطالبه جدی این گروه است. اواسط سال گذشته در حوزه معیشت پیشنهاد‌هایی مطرح شد. مهم‌ترین مسئله در این موضوع مسکن کارگران است. قرارگاه تأمین مسکن کارگری ایجاد شد، اما هنوز خروجی نداشته است.
هادی ابوی با بیان اینکه امروزه دوسوم حقوق کارگران صرف هزینه‌های مسکن می‌شود، بیان می‌کند: ما تلاش می‌کنیم حقوق کارگران را افزایش دهیم، درحالی‌که اگر مسکن آنها را تأمین کنیم، حدود ۴۰ درصد به مزد کارگر نه در یک‌سال بلکه در سی سال خدمت کاری‌اش اضافه کرده‌ایم.
ابوی با اشاره به طرح مسکن و واگذاری زمین رایگان در طرح نهضت ملی مسکن، اظهار کرد: هیچ کارگری با این طرح‌ها صاحب‌خانه نمی‌شود، چون برایش امکان‌پذیر نیست که هر چندوقت یک‌بار ۴۰ میلیون تومان واریز کند. در دهه ۷۰ خانه‌های قاسم‌آباد مشهد را تعاونی‌ها ساختند، عمده آن هم تعاونی کارگری است یا بولوار وکیل‌آباد را عمده تعاونی‌ها ساختند. حوزه مسکن کارگری باید دست شرکت‌های تعاونی خاص خودشان باشد.
خوب است که دولت زمین رایگان و وام با اقساط کم و بلندمدت بدهد و این حوزه در اختیار کارگر باشد و ساختمانش را در چند سال بسازد. نکته بعدی محل زندگی کارگر است. کارگری که در طبرسی کار می‌کند، اما در بینالود و گلبهار به او زمین می‌دهند، برای رسیدن به محل زندگی‌اش هزینه‌های زیادی را باید صرف کند.
وی درباره موضوع امنیت شغلی و روی‌آوردن کارگران به شغل‌های کاذب برای تأمین هزینه‌های زندگی‌شان، بیان می‌کند: ناترازی بین حقوق کارگران و هزینه‌های زندگی منجر می‌شود که کارگر به‌دنبال شغل‌های کاذب برود و این نگرانی وجود دارد که این شغل‌ها نیز امنیت زندگی او را تأمین نکنند.
ابوی با تأکید بر مسئله مهم ایمنی و سلامت کارگران نیز بیان می‌کند: بیش از ۵۰ درصد حوادث در کارگاه‌هایی رخ می‌دهد که کمتر از ۱۰ نفر نیرو دارند. در کارخانه‌ها و کارگاه‌های بزرگ، مسائل ایمنی آموزش داده می‌شود. در این کارگاه‌ها نیز باید آموزش‌های ایمنی را جدی بگیریم.
رئیس هیئت‌مدیره کانون هماهنگی شورا‌های اسلامی کار استان خراسان‌رضوی نیز در ابتدای گفتگو بر مسئله امنیت شغلی تأکید می‌کند و می‌گوید: در کارخانه‌هایی که کار ثابت دارند، قرارداد شش‌ماهه برای آزمودن نیرو بسته می‌شود؛ چرا پس از آن، همین قرارداد را دائمی نمی‌بندند؟
مجتبی زارعی با اشاره به اینکه حتی قرارداد نمایندگان کارگری و شورای کار نیز موقت است، بیان می‌کند: کافی است نماینده کارگری از حق یک کارگر دفاع کند یا مطالبه‌ای داشته باشد، در نتیجه کارفرما باتوجه‌به موقت‌بودن قرارداد از آن به‌عنوان اهرم استفاده می‌کند و کارگر را زیرفشار می‌گذارد و درنهایت اعلام می‌کند که قرارداد تمام شده است و به شما نیازی نداریم.
زارعی ادامه می‌دهد: در زمینه مسکن نیز همه سازمان‌ها فکری برای کارکنانشان می‌کنند و تعاونی مسکن دارند، اما کارگران باتوجه‌به نوع قرارداد‌های موقتشان از دریافت ضمانت برای اخذ تسهیلات مسکن محروم هستند و نمی‌توانند برای دریافت این وام اقدام کنند. وی سلامت کارگران را نیز از دیگر نکات مهم می‌داند و می‌گوید: امیدواریم امسال به این موضوع نیز بیشتر توجه شود.
احسان سهرابی، فعال جامعه کارگری، نیز به بخشی از مطالبات جامعه کارگری مانند هزینه‌های معیشت، مسکن، درمان و آموزش برای فرزندان اشاره می‌کند و می‌گوید: باتوجه‌به نقش‌آفرینی مؤثر کارگران در توسعه و پیشرفت جامعه و برای تجلیل از زحمات آنها، به‌دنبال التیام‌دادن زخم‌های کارگران باشیم.
این فعال کارگری با اشاره به اینکه وضعیت قرارداد‌های کار باید سامان‌دهی شود، بیان می‌کند: برخی کارفرمایان، کارگران را به استثمار می‌گیرند! چرا با نیرویی با ۲۵سال سابقه، قرارداد سه‌ماهه منعقد می‌شود؟! این مسئله را باید دریابیم که امنیت شغلی کارگران، امنیت اجتماعی و امید ملی را رقم می‌زند.
وی در ادامه به اجرانشدن قانونی که باید کارگران باسابقه بیش از چهار سال، نیروی رسمی شوند، اشاره و اظهار می‌کند: چرا از بهمن ۱۴۰۲ وزارت کار سکوت کرده و برای اجرای این قانون هیچ کاری انجام نداده است. این در حالی است که موقت بودن قرارداد‌های کار سبب شده تا کارگران امنیت شغلی نداشته باشند.
سهرابی به مسئله ناترازی بین حقوق مصوب در سال ۱۴۰۳ و نرخ تورم می‌پردازد و تصریح می‌کند: نرخ دستمزد ۱۴۰۳ باید با داده‌ها و شاخص‌های مرکز آمار ایران بررسی و بازنگری شود.