به گزارش شهرآرانیوز، بزرگ‌ترین تغییر زمین را می‌توان در بهار به نظاره نشست. در این فصل تغییرات بزرگی در دل طبیعت به وجود می‌آید و به نوعی سبک زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. الگوی غذایی بسیاری از افراد، نسبت به فصل گذشته تغییر می‌کند. خیلی‌ها به دنبال الگوی غذایی می‌روند که مورد علاقه آن‌ها ست.
این گروه افراد برای خوردن نوبرانه‌های مربوط به فصل سر ودست می‌شکنند. بد نیست اگر تا به امروز توجهی به این موضوع نداشته اید، با خواندن چند خط پیش رو در شکل گرفتن الگوی غذایی سالم و متناسب فصل دست به کار شوید. در این مطلب قصد داریم سبزیجات نوبرانه بهاری را به شما معرفی کنیم.
بیشتر سبزی‌هایی که ما آن‌ها را با نام کوهی می‌شناسیم در دامنه کوه‌ها می‌رویند. برخی از آن‌ها مانند پونه هم در کناره جوی‌ها رشد می‌کنند، بنابراین اگر مقصد گردشگری شما در آخر این هفته، هر روستا، کوه و دشت یا جنگلی که باشد حتما با انبوهی از این سبزی‌ها برخورد می‌کنید. برای این منظور، می‌توانید به روستا‌های اطراف مشهد مانند کاهو، زشک، گلمکان، اسجیل، دولت آباد، کنگ و جاغرق سری بزنید.
در روستا‌های اطراف مشهد همه نوع بافت و پوشش گیاهی را می‌توانید پیدا کنید. فقط در هنگام چیدن این گیاهان حواستان به این چند نکته هم باشد:
مراقب زمین‌های کشاورزی و باغ‌های روستاییان باشد، چون سهل انگاری بسیاری از گردشگران در سال‌های گذشته سبب شده است آن‌ها از حضور گردشگران در روستاهایشان چندان استقبال نکنند و برای آمدوشد در زمین هایشان محدودیت قائل شوند.
سبزی‌ها و گیاهان کوهی را از ریشه درنیاورید. با این کار نسل این گیاهان را در گذر زمان به انقراض می‌کشانید. همچنین باید بخشی از این گیاهان را برای گرده افشانی و رویش دوباره باقی بگذارید.
حواستان باشد؛ هرچه از زمین می‌روید، خوردنی نیست؛ بنابراین فقط سبزی‌ها و گیاهان کوهی شناخته شده را در حد نیازتان بچینید.
سبزی‌های کوهی که ما در فصل بهار چند نمونه آن‌ها را در میادین میوه و تره بار در شهر‌ها می‌بینیم تنوع زیادی دارند و روستایی‌ها آن‌ها را خوب می‌شناسند؛ بنابراین اگر خودتان قصد چیدن آن‌ها را دارید و یک کاربلد همراهتان نیست و اطلاعات خودتان هم درباره این گیاهان محدود است، فقط انواع شناخته شده آن‌ها را بچینید که هم به پوشش گیاهی آن مناطق آسیب وارد نکنید و هم دچار مسمومیت غذایی احتمالی نشوید.
افزون بر سبزی‌های کوهی، می‌توانید برخی دمنوش‌های مورد نیازتان را هم در همین مناطق پیدا کنید، مانند گل کوهی، گل زیره، بابونه و گل محمدی. با شست وشو و خشک کردن اصولی این گیاهان می‌توانید تنوع دمنوش هایتان را هم بالا ببرید.
زمان چیدن گیاه ریواس وقتی است که گیاه تازه به گل نشسته و هنوز میوه نداده است. (باید ساقه‌هایی را بخرید که زیاد درشت نشده اند.) ساقه‌های ریواس تازه و سبز و آب دار است و برگ هایش هم ضخیم و گوشت دار هستند و طعم ترشی دارد.
طبع: سرد و‌تر
خواص:
کنگر با برگ‌های خاردار و ساقه‌های ضخیم شبیه به کرفس است. خیلی‌ها برگ‌های سبز آن را به صورت خام سالاد و ساقه هایش را خورشت درست می‌کنند. عده‌ای هم این گیاه نوبرانه بهاری را همراه با ماست می‌خورند.
طبع: گرم و خشک
خواص:
نکته: از آنجا که کنگر محرک انقباضات کیسه صفرا و کلیه می‌باشد، توصیه شده، افرادی که دارای سنگ کلیه و صفرا هستند از آن استفاده نکنند.
این سبزی کوهی یک چاشنی غذایی به حساب می‌آید که همراه با دوغ و ماست مصرف می‌شود. عطر و طعم خوشی دارد و از خانواده سیرهاست.
طبع: گرم و خشک
خواص:
برگ‌های ترشک معمولا گرد و لوزی شکل و بوته آن تا پنجاه سانتی متر رشد می‌کند. این گیاه به واسطه آب باران در برخی کوه‌ها از زمین می‌روید که البته امروزه مصرف غذایی کمتر و بیشتر مصرف دارویی دارد.
طبع: سرد و خشک
خواص:
نکته: مصرف زیاد ترشک به دلیل داشتن اسید اگزالیک برای کسانی که سنگ کلیه و مثانه دارند، محدودیت مصرف دارد.
این سبزی معروف به پیاز کوهی یا سیرک است و از مناطق کوهستانی برداشت می‌شود. برگ‌های آن نواری شکل و دارای یک پیاز کوچک و گل است. والک برای بیشتر مردم جنبه غذایی دارد، مگر اینکه برگ هایش را خشک کرده و بعد‌ها به عنوان دارو از آن استفاده کنند. برگ و پیاز والک خوراکی، اما گل آن تلخ بوده و در غذا استفاده نمی‌شود. با این همه خواص خام آن بیشتر از پخته اش است و از آن در کوکو، سبزی پلو، آش و… استفاده می‌شود.
طبع: گرم و مرطوب
خواص:
پونه از خانواده نعناع است. گیاهی پایا که بین ۳۰ تا ۹۰سانتی متر رشد کرده و برگ هایش از نظر اندازه متغیر است. برگ‌ها در پایین بسیار بزرگ‌تر و هرچه به طرف رأس گیاه می‌رود، کوچک‌تر شده و به شکل بیضی درمی آیند.
طبع: گرم و خشک
خواص:
توجه: اگر پس از صرف غذا در معده احساس سنگینی داشتید یا ترش کردید حتما از دم کرده این گیاه استفاده کنید.