به گزارش شهرآرانیوز، مطالعات اخیر موضوع عجیبی را گزارش می‌دهند مبنی بر اینکه وقتی موش‌های مبتلا به بیماری آلزایمر منتول را استنشاق می‌کنند، توانایی‌های شناختی آنها بهبود می‌یابد. به نظر می‌رسد این ترکیب شیمیایی می‌تواند بعضی آسیب‌های وارد شده به مغز را که معمولاً با بیماری مرتبط است، متوقف کند.
در مطالعات در خصوص بیماری آلزایمر محققان به طور خاص متوجه ارتباط استنشاق جوهر نعنا و کاهش نشانه‌های بیماری آلزایمر شدند. در واقع آنها متوجه کاهش پروتئین اینترلوکین-۱-بتا (IL-۱β) شدند که به تنظیم پاسخ التهابی بدن کمک می‌کند؛ پاسخی که می‌تواند محافظت طبیعی ارائه دهد. اما اگر این موضوع به درستی کنترل نشود منجر به آسیب می‌شود.
تیم تحقیق که در آوریل ۲۰۲۳ منتشر شد، پتانسیل استفاده از رایحه‌های خاص به عنوان درمان آلزایمر را نشان می‌دهد. اگر بتوانیم بفهمیم کدام بو‌ها باعث واکنش‌های مغز و سیستم ایمنی می‌شوند، می‌توانیم از آنها برای بهبود سلامتی استفاده کنیم.
خوان خوزه لاسارت، ایمونولوژیست از مرکز تحقیقات پزشکی کاربردی (CIMA) در اسپانیا می‌گوید: ما بر نقش سیستم بویایی در سیستم ایمنی و سیستم عصبی مرکزی تمرکز و تأیید کرده‌ایم که منتول رایحه تحریک‌کننده ایمنی در مدل‌های حیوانی است.
لاسارت اضافه می‌کند ما در این مطالعات در کمال تعجب مشاهده کردیم که مواجهه کوتاه مدت با جوهر نعنا به مدت شش ماه از زوال شناختی در موش‌های مبتلا به آلزایمر جلوگیری کرد و جالب‌تر از همه، توانایی شناختی موش‌های جوان سالم را نیز بهبود بخشید.
با مشاهده قبلی استنشاق منتول که پاسخ ایمنی موش‌ها را تقویت می‌کرد، تحقیقات نشان داد که می‌تواند توانایی‌های شناختی حیوانات را نیز بهبود بخشد؛ همان گونه که در یک سری آزمایش‌های عملی در آزمایشگاه مشاهده شد.
در موش‌های مبتلا به آلزایمر نیز مصرف منتول برای یک دوره شش‌ماهه باعث شد تا توانایی‌های شناختی و حافظه موش‌ها از بین نرود. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که منتول پروتئین IL-۱β را به سطوح ایمن در مغز برگرداند.
هنگامی که محققان به طور مصنوعی تعداد سلول‌های تنظیم‌کننده T (Treg) را که به کنترل سیستم ایمنی کمک می‌کنند کاهش دادند بعضی از همان اثرات مشاهده شد و مسیر احتمالی را برای درمان‌های آینده باز کرد.
آنا گارسیا اوستا، عصب شناس از CIMA نیز در این خصوص می‌گوید: هم قرار گرفتن در معرض منتول و هم محاصره سلولی Treg باعث کاهش IL-۱β می‌شود؛ پروتئینی که می‌تواند در زوال شناختی مشاهده شده در این مدل‌ها نقش داشته باشد.
علاوه بر این، محاصره خاص این پروتئین با دارویی که در درمان بعضی بیماری‌های خودایمنی استفاده می‌شود، ظرفیت شناختی موش‌های سالم و موش‌های مبتلا به آلزایمر را نیز بهبود بخشیده است.
دانشمندان قبلاً پیوند‌های متعددی بین استشمام رایحه‌های مختلف و سیستم ایمنی و عصبی ما ایجاد کرده اند. البته درک کامل این روابط دشوار است. ولی به نظر می‌رسد سیستم ایمنی ما می‌تواند بر مغز تاثیر گذار باشد. بعضی رایحه‌ها نیز ممکن است واکنش‌های خاصی را در مغز تحریک کنند که منجر به واکنش‌های شیمیایی می‌شود که بر حافظه، احساسات و موارد دیگر تأثیر می‌گذارد
در واقع بیماری‌های مربوط به سیستم عصبی مرکزی مانند آلزایمر، پارکینسون و اسکیزوفرنی اغلب با از دست دادن بویایی همراه هستند. این تحقیق جدید داده‌های امیدوارکننده‌ای خواهند بود. البته در مورد انسان‌ها و حتی موش‌ها هنوز به اطلاعات بیشتری نیاز داریم.
Noelia Casares ایمونولوژیست نیز عقیده دارد این مطالعه گام مهمی در خصوص درک ارتباط بین سیستم ایمنی، سیستم عصبی مرکزی و بویایی است خواهد بود.
نتایج مطالعات مختلف نیز نشان می‌دهند که بو‌ها و رایحه‌های مختلف و تعدیل کننده‌های ایمنی ممکن است نقش مهمی در پیشگیری و درمان آلزایمر و دیگر بیماری‌های مرتبط با سیستم عصبی مرکزی داشته باشند
منبع: ایسنا