به گزارش شهرآرانیوز، «در حالی که حدود یک میلیارد تومان برای تربیت هر پرستار هزینه می‌شود، چون نمی‌توانیم یا نمی‌خواهیم استخدامشان کنیم، از دستشان می‌دهیم و آن‌ها را دو دستی تقدیم کشور‌های دیگر می‌کنیم.» این اظهار نظر آرمین زارعیان، رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری استان تهران، است. هرچند که این اظهار نظر مربوط به سه سال قبل است، آمار و ارقام نشان می‌دهد هنوز اوضاع تغییری نکرده است و حال طبق گفته رئیس سازمان نظام پرستاری مشهد، «به طور متوسط روزانه شاهد مهاجرت یک نفر از پرستاران مشهدی هستیم.»
این آمار، سالانه و حتی ماهانه نیست، بلکه «روزانه» است و این مسئله نشان دهنده این است که دیر یا زود سیستم درمانی ما در نبود نیرو‌های متخصص آن دچار مشکلاتی خواهد شد که به طور مستقیم با سلامت مردم سر و کار دارد. فاطمه بحرینی در گفتگو با شهرآرا، در این باره ادامه داد: این آمار تنها شامل مهاجرت‌های خارج از کشور پرستاران است؛ اما خیلی از آن‌ها نیز از پرستاری استعفا می‌دهند و در شغل دیگری فعال می‌شوند.
اما دلیل این مهاجرت و ترک شغل‌ها از سوی پرستاران چیست؟ بحرینی این سؤال را این طور پاسخ داد: یکی از دلایل این است که افزایش ساعت اضافه کار پرستاران بالینی انگیزه آن‌ها را کاهش داده است، در صورتی که سختی کار بالین خیلی زیاد است و حتی پرداخت دوبرابری اضافه کار نیز مشکلی را حل نمی‌کند؛ ضمن اینکه نوبت کاری یکی دیگر از معضلات پرستاران است و چینش پرستاران مطابق با درخواست آن‌ها پیش نمی‌رود.
رئیس سازمان نظام پرستاری مشهد افزود: حدود هفت سال است که باید نوبت کاری براساس ۳۰ درصد حق شغل پرداخت شود، اما متأسفانه اکنون براساس امتیازات حکم واریزی انجام می‌شود. پس از بررسی متوجه می‌شویم نصف مبلغی را که در قانون گفته شده است، پرداخت می‌کنند. بودجه اضافه کار، پرستار شرکتی و ... باید از محل درآمد‌های اختصاصی دانشگاه‌ها باشد و آن‌ها نیز معتقدند که درآمدی ندارند؛ بنابراین هر دانشگاهی به سلیقه خود عمل می‌کند.
بحرینی با بیان اینکه رقم حداقل اضافه کار پرستاران از ۱۵ هزار تومان تا سقف ۴۰ هزار تومان است، اضافه کرد: البته از این مبلغ مالیات نیز کسر می‌شود. اگر این مبلغ به دوبرابر ارتقا پیدا کند، ساعتی ۸۰ هزار تومان خواهد شد که بازهم رقمی منطقی نیست؛ اما به هرحال بهتر است.
رئیس سازمان نظام پرستاری مشهد بیان کرد: هنوز اضافه کار اجباری پرستاران به شدت و حتی بیشتر از گذشته برجاست؛ زیرا باوجود اینکه نیروی چندانی به کادر پرستاری اضافه نشده است، شاهد افزایش تخت‌های بیمارستانی هستیم. انتظار داریم که قوه قضاییه به این موضوع ورود کند.
بحرینی به رقم غیرمنطقی اضافه کار پرستاران اشاره کرد و افزود: به دلیل کمبود نیرو، ناچاریم از ظرفیت کادر پرستاری موجود استفاده کنیم تا در شیفت‌ها حاضر باشند؛ در نهایت تصمیم این شد که مبلغ اضافه کار عملکردی و حضوری پرستاران و کمک پرستارانی را که در حوزه بالین فعالیت دارند، طبق حکم به دو برابر ارتقا دهند که بازهم رقم ناچیزی خواهد شد.
وی درباره تحقق این افزایش دوبرابری مبلغ اضافه کار، ادامه داد: این موضوع از ابتدای فروردین ماه امسال قابلیت اجرایی داشته است، اما تاکنون فقط بعضی از مراکز این مبلغ را پرداخت کرده اند و برخی دیگر مانند بیمارستان امام رضا (ع) هنوز پرداختی نداشته اند.
بحرینی حق مسکن پرستاران را به عنوان یکی دیگر از مشکلات این بخش از کادر درمانی بیان کرد و گفت: این حق طبق اعلام معاون رئیس جمهور باید دست کم ماهانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان باشد، اما اکنون این مبلغ ۱۰۰ هزار تومان است؛ ضمن اینکه برای مناسبت‌های مختلف، حتی روز پرستار، مبلغی برای پرستاران واریز نمی‌شود.
رئیس سازمان نظام پرستاری مشهد به پیشنهاد‌های ارائه شده برای تعیین ساعت اضافه کار پرستاران از سوی وزارتخانه به مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه اشاره کرد و گفت: هنوز این موضوعات به نتیجه‌ای نرسیده است؛ حتی سکینه سادات پاد، دستیار رئیس جمهور، ماه گذشته به مشهد آمد و بسته‌های ماندگار حمایتی برای پرستاران را به وی ارائه دادیم که قرار بود به تصویب هیئت وزیران برسد و به شکل لایحه به مجلس ارسال شود؛ اما اکنون مشخص نیست این امر به چه مرحله‌ای رسیده است.
بحرینی اظهار کرد: سال گذشته استخدامی صورت گرفت که بیش از صد نفر به کادر درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اضافه شدند، اما تعداد زیادی از آن‌ها همکاران فوریت و تعداد کمی از آن‌ها پرستار بودند. مشکل دیگر این است که بعضی از پرستاران به این دلیل که حقوقشان در فضا‌های درمانی کافی نیست، اشتغال در فضا‌های غیردرمانی را انتخاب کرده اند.
رئیس سازمان نظام پرستاری مشهد بیان کرد: در کشور‌های توسعه یافته نسبت تخت به پرستار، سه به یک است، اما این عدد در کشور ما و به‌ویژه در خراسان‌رضوی بسیار پایین‌تر از استاندارد‌های جهانی است.
بحرینی افزود: پرستاران با سی سال سابقه کار بازنشست می‌شوند و باید دست کم حقوقشان براساس ۳۵ روز باشد؛ زیرا با وجود اینکه جزو مشاغل سخت هستند، پنج سال بیشتر از موعد تعیین شده برای این مشاغل، کار می‌کنند؛ با وجوداین به ازای سی روز حقوق می‌گیرند.