به گزارش شهرآرانیوز، چراغانیهای اطراف استخر و فوارهای که در وسط آن جانمایی شده بهویژه در شبهای بهار و تابستان فضایی تماشایی را در بوستان کوهسنگی ایجاد کرده است. جایی که نه فقط برای اغلب محلیهای این منطقه بلکه برای بسیاری از مشهدیها و مسافران این شهر خاطرهانگیز است. استخر کوهسنگی شاید در گذشته و میان قدیمیها شرایطی برای شنا کردن داشته، اما این روزها با تابلوهای درج شده تأکید بر ممنوعیت شناست.
با این شرایط پاتوق ورزشکارانی است که صبح زود یا حوالی غروب دور آن راه میروند یا میدوند. اما در روزهای تعطیل و تابستان به دلیل جمعیت بالا و مسافرانی که این مکان را برای تفریح و استراحت انتخاب میکنند شلوغی جمعیت ممکن است تردد را در بعضی مکانهای این بوستان مانند اطراف استخر کمی سختتر کند.
شبیه چند روز پیش که برای پیگیری برخی از گلایهها و پیامهایی که شهروندان از این بوستان فرستاده بودند، برای بررسی میدانی سراغ همین مکان رفتیم. با وجود زیباییهایی که در معماری، انعکاس نور برجهای اطراف در آب، فضای سبز و آبنماها دارد، چند نکته در پیامها مطرح شده بود که در بازدید میدانی نیز وجود داشت و ما به برخی از آنها در این گزارش میپردازیم.
اطراف استخر که قدم میزنید به دلیل فوارهای که در وسط استخر وجود دارد، جریان باد، ذرات آب را ممکن است به صورت هر رهگذری بزند و اگر هوا نیز گرم باشد بوی نامطبوعی شبیه بوی ماهیهای مرده به مشامتان میرسد که آزاردهنده است.
گوشههای مثلثی استخر به ویژه در حوالی غروب که قدم میزنید، یک لایه لجن روی آب نشسته که نهتنها منظره نازیبایی دارد بلکه بوی نامطبوعی نیز از کنارههای استخر استشمام میشود.
برخی از مسافران در محدوده استخر زیرانداز پهن کرده و نشستهاند و به دلیل وسعت کمی که در اطراف این استخر وجود دارد تردد را برای دیگران سخت کردهاند، بهویژه در روزهای تعطیل که بوستان شلوغ است، کسی برای جابهجایی از این مکان به مسافران تذکر نمیدهد، افرادی که حتی برای گرم کردن غذای خود از پیکنیک استفاده میکنند، که بهتنهایی به لحاظ ایمنی ممکن است خطرآفرین باشد.
دو سه نوجوان در حاشیه استخر با هم شوخی میکنند. یکی از آنها دیگری را از کمر میگیرد و بلند میکند. آنقدر نزدیک به لبه استخر است که اگر پایش سر بخورد معلوم نیست چه اتفاقی بیفتد، اما در اطراف استخر نه از شهروندان کسی عکسالعملی نشان میدهد و نه از نگهبانان بوستان کسی در محل حضور دارد. این بار این شوخی بهخیر میگذرد، اما در ذهنم مرور میکنم که اگر یکبار دیگر این شوخی تکرار شود، چقدر امکان نجات کسی فراهم است؟
ممکن است تصمیم بگیرید که در بوستان قدم بزنید، با منظره نوجوانانی روبهرو میشوید که در هالهای از دود سیگار راه میروند. فیلترهای سیگاری که در گوشهگوشه بوستان روی زمین به چشم میخورد و با وجود تلاش کسانی که برای پاکسازی فضای سبز زحمت میکشند، متعدد بر روی زمین دیده میشوند. در شرایطی که برای تنفسِ هوای پاک قدم میزنید در هر چند قدم دود سیگاری است که به صورتتان میخورد و این نکته مطرح میشود که مسئول تذکر و ایجاد ممنوعیت برای سیگار کشیدن در بوستانها چه کسی است؟
برای پیگیری مواردی که در این بازدید میدانی دیدهام، به سراغ مدیرکل بهبود محیط زیست شهری شهرداری مشهد و رئیس اداره محیط زیست، سلامت و ایمنی شهرداری مشهد میروم.
مدیر کل بهبود محیط زیست شهری شهرداری مشهد در ابتدای صحبت درباره بوی نامطبوع آب استخر کوهسنگی میگوید: سالی یک بار استخر لایروبی میشود. استخر را خالی میکنند و لجنبرداریها صورت میگیرد. همچنین دیوارها رنگآمیزی و همه مرتب میشود این روند برای تمام استخرهای داخل بوستانها انجام میشود.
حامد فیض الهی با اشاره به اینکه این استخر به عنوان یک منبع ذخیره نیز عمل میکند، میافزاید: آب داخل استخر در گردش است و برای آبیاری فضای سبز بوستان و خیابان کوهسنگی نیز استفاده میشود؛ بنابراین راکد نیست علاوه بر آن فواره نیز دارد. اینکه گفته میشود بوی بدی دارد در بازدیدها متوجه این مسئله نشدیم.
فیضالهی درباره لجنهای راکد روی آب استخر بیان میکند: جمعیت زیادی به این بوستان میآیند و ممکن است زباله پرت کنند، اما به صورت دائم روی آب با تور جمعآوری میشود یا ممکن است برخی ماهی در این استخر بیندازند که ماهیهای مرده نیز از سطح آب جمع میشوند.
وی درباره ضرورت اینکه بیش از یکبار در سال آب استخر تعویض و لایروبی شود، میگوید: این احساس نیاز هنوز به ما انتقال داده نشده است، البته هزینه این کار هم زیاد است، اما اگر ضرورت آن احساس شود حتما انجام میشود.
مدیر کل بهبود محیط زیست شهری شهرداری مشهد، درباره سیگار کشیدن در بوستانها و تعدد فیلترهای رها شده در فضای سبز بیان میکند: در بوستانهای بزرگ نگهبانی و انتظامات را به اداره کل حراست شهرداری و حفاظت فیزیکی واگذار کردهاند، اما نکته این است که بالاخره با سیگارکشیدن تا چه اندازه میتوان مقابله کرد؟ آیا مسئله نظارتی است یا باید فرهنگسازی شود؟
آنچه که امروز میبینیم این معضل گسترش یافته است و در همه بوستانها شاهد آن هستیم و باید فکری شود. نوجوانان و جوانان زیادی درگیر این مسئله شدهاند و زنگ خطری است که باید همه نهادهای مسئول فکری بکنند. کسی که انتظامات بوستان است چه اندازه میتواند تذکر بدهد؟ درخواستی که داریم این است موضوع را به عنوان یک فرهنگسازی در نظر داشته باشید و لازم است همه نهادها پای کار بیایند.
فیضالهی ادامه میدهد: حتی باغبانهایی که کار نظافت بوستانها را انجام میدهند از این موضوع شاکی هستند. فیلترهای سیگاری که هر روز در بوستانها رها میشود زیاد شده و مشکلات زیادی را ایجاد کرده است در بوستاهای بزرگ با بنر تلاش کردهایم که اطلاعرسانی و آگاهی بدهیم.
وی درباره بعضی رفتارهای خطرساز و ناهنجار در اطراف استخر نیز بیان میکند: حفاظت فیزیکی در حوزه تخصصی خود این کار را انجام میدهد و تمامی نیروها هم آموزش دیدهاند و تذکر هم میدهند، به هر حال این مسائل دیده میشود. اما به این معنی نیست که متولی ندارد. این مسئله متولی دارد و به طور خاص در بوستان کوهسنگی، چون من در جریان هستم با حساسیت بیشتری پیگیری میشود و به حداقل خودش هم رسیده است.
موضوع بوی نامطبوع آب استخر کوهسنگی و آلودگیهای ناشی از سیگار در فضای سبز این بوستان را از رئیس اداره محیط زیست، سلامت و ایمنی شهرداری مشهد نیز پیگیری میکنیم که دراینباره میگوید: درباره بوی بد تا به حال گزارشی دریافت نکردهایم. اما به هر حال این نکته را در نظر داشته باشید که بو استاندارد تعریف شده ندارد.
محمد پذیرا تصریح میکند: مثلا آلودگی هوا، آلودگی صوتی داریم، اما درباره بو معیار سنجشی نداریم. چون بو از یک فرد تا فرد دیگر حد آستانه متفاوتی دارد، مثلا یک نفر ممکن است بگوید در یکجایی بو خیلی بد است، اما فرد دیگری چنین چیزی را تأیید نکند. شاید برخی افراد حد آستانه پایینی دارند که این مسئله را میگویند، اما اینکه چند نفر این موضوع را مطرح کنند هنوز به من منتقل نشده است.
پذیرا درباره الزام ایجاد معیار سنجش و استاندارد برای این موضوع نیز بیان میکند: در سطح کلان موضوع، سازمان محیط زیست به عنوان مرجع قانونگذاری باید به این مسئله ورود پیدا کند، چون بو باعث بیماری نمیشود، اما آلودگی صوتی باعث بیماری میشود.
وی درباره سیگار کشیدن در بوستانها و ایجاد آلودگی محیطی میگوید: این مسائل جزو محدوده قانونگذاری شهرداری نیست و در سطح کلان باید وزارت بهداشت به آن بپردازد یا از رویکرد مسائل اجتماعی به آن پرداخته شود و بعد از تصمیمگیری ضابط به عنوان مثال ورود کند، اما در حال حاضر جریمهای هم حتی برای این کار تعریف نشده است که قانونگذار باید تعریف کند.