به گزارش شهرآرانیوز، در آخرین ماه سال ۱۴۰۲ متوسط قیمت خرید و فروش یک مترمربع زیربنای واحد مسکونی معامله‌شده از طریق بنگاه‌های معاملات ملکی شهر تهران ۸۱ میلیون و ۴۴۰ هزار تومان بود که حاکی از افزایش ۸/۳ درصدی نسبت به ماه قبل از آن است.
گزارش رسمی بانک مرکزی نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۱، متوسط قیمت یک مترمربع زیربنای واحد مسکونی ۳۳ درصد نسبت به مدت مشابه در خردادماه سال ۱۴۰۰ که ابراهیم رئیسی دولت را تحویل گرفت، افزایش داشته است. این مقدار در خرداد سال ۱۴۰۲ نسبت به خردادماه سال گذشته‌ی آن نیز ۴۹ درصد افزایش داشته است. قیمت یک مترمربع زیربنایی واحد مسکونی شهر تهران در خرداد سال ۱۴۰۰ معادل با ۲۹۶/۷ میلیون ریال بوده است. این میزان در خرداد سال ۱۴۰۱، یعنی یک سال بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم، به ۳۹۴/۱ میلیون ریال رسید. همچنین در خردادماه سال ۱۴۰۲، قیمت زیربنای خانه در شهر تهران ۷۸۳ میلیون ریال محاسبه شده است. در پایان، جدیدترین آمار بانک مرکزی از فروردین‌ماه سال جاری نشان می‌دهد که قیمت خانه در پایتخت معادل ۸۱۶/۳ میلیون ریال شده است.
بالاخره در فروردین سال ۱۴۰۳ قیمت یک مترمربع زیربنای واحد مسکونی نسبت به خرداد سال ۱۴۰۰ که دولت شروع به کار کرد، ۱۷۵ درصد رشد داشته است.
کارنامه دولت‌های محمود احمدی‌نژاد و ابراهیم رئیسی که با وعده‌های ساخت مسکن روی کار آمده بودند تقریباً مشابه با هم است. از سوی دیگر، وعده‌های عامه‌پسند نامزد‌های جدید انتخابات ۱۴۰۳ نیز دست کمی از وعده‌های پیشین ندارد. این وعده‌ها برای تامین مسکن مردم، در شرایطی طی روز‌های اخیر به گوش می‌رسد که به دلیل رشد‌های سنگین قیمت مسکن طی ۱۱ سال گذشته وضعیت این بازار چندان مطلوب نیست.
دولت سیزدهم با وعده ساخت چهار میلیون واحد مسکن در عرض چهار سال شروع به کار کرد؛ اگرچه عمر دولت سیزدهم به چهار سال نرسید، اما ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکن در سال، از همان ابتدای امر هم وعده‌ای بود که عقیم به نظر می‌رسید. البته، دولت سیزدهم تنها دولتی نبود که وعده ساخت مسکن انبوه و ارزان به مردم داده بود. پیش از این هم محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت‌های نهم و دهم در جریان انتخابات وعده خانه‌دار کردن مردم را مطرح کرد؛ وعده‌ای که هنوز که هنوز است دولت‌های مختلف، درگیر تحویل واحد‌های این طرح به مردم هستند. مردم هم تمام درآمد خود را خرج هزینه‌های مسکن می‌کنند؛ بنا بر آمار، مسکن جایگاه نخست را در سبد هزینه‌های خانوار دارد.
به هرحال، طرح نهضت مسکن ملی که در واقع الگویی بسیار ضعیف‌تر از مسکن مهر شکست‌خورده بود، حالا در آستانه انتخابات دوباره دستاویز تبلیغات و دستاوردسازی شده است. این در حالی است که بنا بر اعلام وزارت راه و شهرسازی نزدیک به دو میلیون و ۵۰۰ هزار واحد مسکونی از این طرح کلنگ خورده و گزارش‌ها حاکی از سرعت پایین تکمیل طرح است.
محمدرضا رضایی‌کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس در فروردین سال جاری، گفته بود که پیش از این ساخت ۱/۸ میلیون واحد مسکونی با پیشرفت فیزیکی ۲۵ درصد در حال اجرا بود، اما پیشرفت فیزیکی پروژه همچنان در حد ۲۵ درصد مانده است. او با تاکید بر اینکه در مجموع سرعت پیشرفت فیزیکی پروژه نهضت ملی مسکن کُند است، گفته: «دلیل این کاهش سرعت پیشرفت فیزیکی هم این است که در حال حاضر قیمت تمام‌شده ساخت مسکن افزایش پیدا کرده است. همین روند افزایش نرخ دلار بر پیشرفت فیزیکی تمام پروژه‌ها از جمله ساخت مسکن و نهضت ملی مسکن تاثیر می‌گذارد. در واقع قیمت‌ها آنقدر مواج شده که قیمت تمام‌شده ساخت مسکن دیگر قابل پیش‌بینی نیست؛ چراکه این افزایش نرخ دلار بر تمام بازار‌ها اثرگذار است. قاعدتاً در قرارداد‌های نهضت ملی مسکن باید نرخی برای تعیین قیمت تمام‌شده قید شود و قیمت‌ها مشخص باشند، اما مشکل این است که قیمت‌ها به شدت شناور هستند و انبوه‌سازان نمی‌توانند با یک قیمت ثابت و غیرقابل انعطاف قرارداد منعقد کنند.»
منبع: هم میهن