در زیارت‌نامه امام‌حسین (ع) خطاب به آن حضرت می‌گوییم: سلام بر تو‌ای اباعبدا...! «سلام بر تو‌ای فرزند رسول خدا! گواهی می‌دهم که تو نماز را به‌پا داشتی و زکات پرداختی و به خوبی امر کردی و از بدی نهی کردی». امام‌حسین (ع) اقامه‌کننده نماز است نه‌فقط برگزارکننده آن؛ یعنی سفره نماز را با خون خود پهن کرده و بستر بندگی خدا را با جان خود گسترانیده است.
در واقعه عاشورا که بسیار در بین ما شیعیان در عزا و غیر آن، بازگو و یادآوری شده است، مسئله نماز و توجه به آن نمود دارد. بعضی از اهل ذوق و اهل دل، سراسر این واقعه را اقامه نماز امام‌حسین (ع) می‌بینند که او احرامش را در مکه بست و به‌خاطر خداوند و رسیدن به او به‌سمت کربلا آمد.
او با تمام هستی‌اش در پیشگاه پروردگار حاضر بود. گاهی دستانش را به‌سوی آسمان بالا می‌برد و با خدایش صحبت می‌کرد، حتی درحالی‌که قنداقه خونین علی‌اصغر (ع) را در دست داشت و گاهی خم می‌شد، اما رکوع اباعبدا... (ع) آن وقتی بود که تیری به سینه مقدسش وارد شد و اباعبدا... (ع) مجبور شد تیر را از پشت‌سر بیرون بیاورد و سجده‌ای در گودی قتلگاه به‌جا آورد درحالی‌که صورت بر آن خاک گرم داشت و زیر لب این ذکر را زمزمه می‌کرد: «رضا بقضائک و تسلیما لامرک و لامعبود سواک یا غیاث المستغیثین» (مقتل‌الحسین، مقرم، ص ۷۵۳).
آیت‌ا... جوادی‌آملی در تفسیر زیارت اربعین می‌گوید: وقتی دید پند و موعظه اثر نمی‌کند، خون می‌خواهد، خون داد. این را وجود مبارک امام ششم فرمود. در اربعینِ ابی‌عبدا... (ع) به خدا عرض کنید: خدایا! حسین بن علی بَذَلَ مُهجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الجَهالَهِ وَ حِیرَهِ الضَّلالَه یعنی خون جگرش را داد، خون گلوی خود را داد، خون سر خود را داد، خون آن بچه شیری را داد تا مردم را متدین کند، مردم را عالم کند.
حرف امروز ما هم همین است که امام‌حسین (ع) خودشان فرمودند تا در تاریخ ثبت شود که من دوستدار نماز هستم و عبادت تنها کاری است که حاضرم برای آن از دشمن فرصت بگیرم، خود حضرت سیدالشهدا (ع) روایت می‌کنند که: «روزی در مسجد در محضر امیرالمؤمنین (ع) نشسته بودیم که صدای مؤذن به اذان بلند شد و ندای ا... اکبر درداد. حضرت امیر با شنیدن صدای اذان گریه کردند و ما هم از گریه آن حضرت گریه کردیم. وقتی مؤذن از اذان فارغ شد، شروع کردند به تفسیر یکایک الفاظ اذان و اقامه تا رسیدند به قدقامت‌الصلوه و فرمودند: «معنای قدقامت‌الصلوه این است که وقت زیارت و مناجات و قضای حوائج و رسیدن به آرزو و مقصود و وصول به خداوند و کرامت و غفران و عفو و رضوان او نزدیک شده است». (توحید صدوق، ص۲۳۸ تا ۲۴۱).
اصلاح نماز‌های ما ارتباط زیادی می‌تواند با امام‌حسین (ع) داشته باشد. از مهر نمازمان که از تربت اوست و آثار معنوی زیادی برای ما دارد و دیگر یاد کردن ایشان در مقدمه نماز که بزرگان گفته‌اند وقتی خواستی نماز بخوانی، قبلش کاری کن و این دستور بزرگان را انجام بده؛ یعنی قبل از شروع کردن نماز، سلامی به امام‌حسین (ع) بده و غربت حضرتش را یاد کن. این دستور را فراموش نکن.
قرآن کریم می‌فرماید: وَ ذَکَرَ اسم رَبِهِ فَصَلى و اهل‌بیت (ع) فرمودند: نَحْنُ أسماءُ ا... ِ الحُسْنى. این از آن دستور‌هایی است که برنامه داشتن برای تکرار منظمش، نماز انسان را دگرگون می‌کند و این یعنی تا دستگیری اهل‌بیت و امام‌حسین (ع) نباشد، در عبادت و عزیز شدن در درگاه خدا به جایی نمی‌رسیم.