به گزارش شهرآرانیوز، تهیه نخستین طرح جامع مشهد که با نام مهندس خازنی شناخته می‌شود نخست در سال ۱۳۴۶ ابلاغ گردید و طی دو مرحله انجام شد، در مرحله نخست مقرر شد خصوصیات تاریخی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و فیزیکی شهر مورد بررسی قرار گیرد. این مرحله از کار در اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۹ به نتیجه رسیده و در همان سال نیز به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران رسید.
طرح مذکور برای ۲۵ سال آینده مشهد برنامه ریزی شده و مرحله دوم آن که کلیه عوامل شهری را مورد بررسی قرار می‌داد بلافاصله پس از آغاز طرح آغاز شد. بخش اول مشتمل بر ۷ فصل بوده است و فصل دوم نیز با تمرکز بر پیش بینی وضعیت گسترش عوامل شهر در آینده و نحوه اجرا در ۷ فصل دیگر تدوین شد.
روزنامه اطلاعات در آبان ماه سال ۱۳۴۸ و پیش از تصویب بخش اول طرح جامع به ارائه گزارشی از جزییات طرح می‌پردازد و بر طبق این گزارش مقرر شده بوده است تا اصول شهرسازی به خصوص در بحث ترافیک رعایت شده و حدود ساختمان‌هایی که قرار است در آینده احداث شود، تعیین گردد.
در ادامه ذکر شده که پس از تصویب نخستین طرح جامع مشهد، مالکان خیابان‌های مرکز شهر دیگر اجازه ساخت بالکن را ندارند و خیابان‌های اصلی میبایست تعریض شوند، هرچند بعدتر و پس از تصویب نهایی طرح، انجمن شهر مشهد این موضوع را غیر ضروری دانسته و به شورای عالی شهرسازی پیشنهاد حذف این بخش را می‌دهد.
در بخش دیگری آمده است که احداث بلواری سی کیلومتری در اطراف شهر مشهد کلید خورده و اجرایی خواهد شد. همچنین جانمایی مراکز تفریحی، سینماها، مراکز خرید و... در این طرح درج شده بوده است.
در بخشی از روزنامه اطلاعات مورخ تیرماه سال ۱۳۵۰ نیز گزارشی از بررسی بخش دوم طرح جامع پیش از تصویب نهایی درج شده که طی آن بر لزوم تصویب هرچه زودتر طرح تاکید شده است. در این جلسه شهردار، تولیت آستان قدس، اعضای انجمن شهر و کلیه مدیران وقت حضور داشته و مهندس خازنی (مشاور طرح) به ارائه توضیحاتی می‌پردازد.
مهندس خازنی عنوان می‌کند که جمعیت شهر مشهد تا سال ۱۳۷۰ به بیش از یک میلیون پانصد هزار نفر خواهد رسید و شهر مشهد به سمت غرب توسعه خواهد یافت. نهایتا جلسه به دلیل نبود نمایندگان طبقات مختلف مردم شهر به پایان می‌رسد و پس از کش و قوس‌هایی نهایتا طرح جامع در چهاردهم مرداد ماه سال ۱۳۵۰ به تصویب می‌رسد.
روزنامه کیهان تصویب این طرح را با تیتر "مشهد ۵ برابر می‌شود" به اطلاع مردم میرساند و می‌نویسد؛ مساحت ۳۳ کیلومتر مربعی شهر به تدریج به ۱۷۰ کیلومتر افزایش خواهدیافت. همچنین احداث شهرکی بزرگ به مساحت ۴۰ میلیون متر مربع به جهت رفع مشکل مسکن در طرح مذکور درج می‌شود. در بخش دیگری بنا می‌شود تا ۳۵ هزار واحد مسکونی در مشهد احداث شود.
چنانچه ذکر شد پس از این تاریخ نیز دو طرح جامع دیگر برای مشهد مصوب شده که با نام مهرآزان و فرنهاد شناخته می‌شود.