به گزارش شهرآرانیوز؛ گرمازدگی ناتوانی بدن در دفع گرما و افزایش دمای درون بدن به حدود ۴۰ درجه سانتی‌گراد به علت فعالیت شدید یا گرمای هوای محیط بوده که به راحتی قابل پیشگیری است. گرمازدگی در اثر نرسیدن آب کافی به بدن در گرمای بالا، منجر به نقص در سیستم کنترل درجه حرارت بدن می‌شود.
علائم شایع گرمازدگی شامل افزایش دمای بدن، بی‌اشتهایی، حالت تهوع، تپش قلب، تشنگی شدید، تند نفس کشیدن، سردرد و سرگیجه، تعریق شدید، انقباض شدید عضلانی، رنگ‌پریدگی، نمناکی پوست، گمراهی و گاهی اوقات از دست دادن هوشیاری یا کما است.
گرمازدگی جدی‌ترین شکل آسیب گرمایی است و با اینکه در اکثر موارد عارضه خفیفی به شمار می‌رود، اما عدم رسیدگی به آن می‌تواند حتی موجب مرگ شود. گرمازدگی شدید باعث آسیب جدی به مغز و سایر اندام‌های داخلی می‌شود. دانستن علائم گرمازدگی و روش‌های کنترل آن به مهار این عارضه در فصل تابستان کمک شایانی می‌کند.
اگر در یک منطقه شهری زندگی می‌کنید، به خصوص اگر شرایط جوی راکد و کیفیت هوای نامناسبی داشته باشید، ممکن است مستعد ابتلا به گرمازدگی در طول یک موج گرمای طولانی‌مدت باشید. نوزادان و کودکان تا چهار سال و بزرگسالان بالای ۶۵ سال آسیب‌پذیرتر هستند؛ زیرا دمای بدن آنها نسبت به افراد دیگر با سرعت کمتری تنظیم می‌شود.
بیماری‌های قلبی، ریوی یا کلیوی، چاقی یا کمبود وزن، فشار خون بالا، دیابت، بیماری روانی، الکلیسم، آفتاب سوختگی و هر بیماری که باعث تب می‌شود، خطر گرمازدگی را تشدید می‌کند. دارو‌های آنتی‌هیستامین، قرص‌های رژیمی، آرام‌بخش، محرک‌ها، دارو‌های ضد تشنج، دارو‌های فشار خون و قلب، دارو‌های روانپزشکی مانند دارو‌های ضد افسردگی و دارو‌های ضد روان‌پریشی و دارو‌های غیر قانونی مانند کوکائین و متآمفتامین نیز با افزایش خطر گرمازدگی همراه هستند.
خنک نگه داشتن مداوم پوست، استحمام با آب سرد، پوشیدن لباس‌های گشاد با رنگ روشن و استفاده از کلاه لبه‌دار، استفاده از ضد آفتاب با ضریب محافظت (SPF) ۳۰ یا بیشتر، نوشیدن مقدار زیاد آب خنک به همراه چند قطره لیموترش و نمک، مصرف میوه و سبزیجات به ویژه هندوانه و خربزه و پرهیز از نوشیدنی‌های شیرین و گازدار از جمله راه‌های پیشگیری از گرمازدگی است.
در روز‌های گرم سال نباید در ورزش و فعالیت‌های روزانه افراط و تفریط کرد. در صورت امکان باید از قرار گرفتن زیر نور آفتاب و خروج از منزل در ساعات گرم روز پرهیز شود.
اگر مشکوک هستید که شخصی دچار گرمازدگی شده حتما با اورژانس تماس بگیرید و یا فرد را به بیمارستان منتقل کنید. هرگونه تأخیر در رسیدن کمک پزشکی می‌تواند کشنده باشد. در حالی که منتظر رسیدن امدادگران هستید، کمک‌های اولیه را شروع کنید.
به او مقدار زیادی آب بدهید، او را به جای خنک منتقل کنید، لباس‌های زیادی وی را درآورید، پوست او را با آب خنک کنید، او را تنها نگذارید و تا زمانی که حالش بهتر نشده کنارش بمانید، ضربان و سرعت تنفس او را نیز هر چند دقیقه یک‌بار کنترل کنید. مدت زمان بهبودی شخص گرمازده حدود نیم ساعت است.
می‌توان از این راهکار‌های خنک‌کننده نیز استفاده کرد. در حالی که پوست فرد را با آب اسفنج یا شلنگ باغ خیس می‌کنید، با پارچه هوای اطراف او را بچرخانید تا تهویه ایجاد شود. بسته‌های یخ را به زیر بغل، کشاله ران، گردن و کمر بیمار بمالید. از آنجا که این مناطق غنی از رگ‌های خونی نزدیک به پوست است، خنک کردن آنها باعث کاهش دمای بدن می‌شود.
بیمار را در زیر دوش قرار دهید و یا در وان آب خنک غوطه‌ور کنید. برای بیماران مسن، کودکان خردسال، بیماران مبتلا به بیماری مزمن یا کسی که گرمازدگی بدون ورزش شدید برای او اتفاق افتاده، از یخ استفاده نکنید، انجام این کار می‌تواند خطرناک باشد. سعی کنید بدن فرد را با آب و تهویه هوا خنک کنید.