به گزارش شهرآرانیوز، روایت مادر شهید مفقودالاثر که سال‌های سال هر روز صبح به امید بازگشت فرزندش، کوچه را آب و جارو و خانه را مرتب می‌کند گفتنی نیست.
کسی چه می‌داند یک سال، دوسال، ده سال و... یک عمر وقتی غذای مورد علاقه فرزندش را درست می‌کرد چه در دلش گذشت و چه کلمات دلتنگ می‌شوند هر بار که بخواهند از چشم انتظاری آن‌ها بنویسند.