به گزارش شهرآرانیوز، انجام معامله در «خودنویس» منوط به «سنددار بودن آپارتمان اجاره‌ای» است.
شرط دوم «ثبت هویت موجر و مشخصات همه واحد‌های مسکونی تحت مالکیت او در سامانه املاک و اسکان» است.
سامانه املاک و اسکان همان داستان «رهگیری مالیاتی مالکان» است که افراد بخاطر ترس از مالیات خانه خالی و مالیات املاک لوکس تمایلی به خوداظهاری در آن ندارند.
این دو شرط باعث شده امکان تنظیم قرارداد اجاره در «خودنویس» برای بخشی از موجر‌ها وجود نداشته باشد.
این گروه از موجر‌ها به کمک واسطه‌های بازار اجاره، به تنظیم قرارداد در اجاره‌نامه‌های منسوخ شده کاغذی شیفت کرده‌اند.
اجاره‌نامه‌های «دست‌نویس» فاقد ثبت الکترونیکی و فاقد کدرهگیری هستند و ریسک‌های خاص خود را دارند.
گروهی دیگر از همین موجر‌ها به دلیل اجازه نداشتن برای ورود به «خودنویس» از اجاره‌داری انصراف می‌دهند.
منبع: دنیای اقتصاد