از آن‌دست آدم‌هایی هستم که باید همه‌چیز روبه‌راه باشد تا کاری انجام دهم. پیاده‌روی اربعین هم از همین جنس قصه‌هاست. چندسالی به‌بهانه آماده‌نبودن شرایط برای سفر و داشتن فرزند کوچک، همراهی خیلی‌ها را رد کرده‌ام تا اینکه سال گذشته سفر عجیب یکی از دوستانم من را متوجه اشتباه کارم کرد.
دوستی که درباره‌اش صحبت می‌کنم، دختربچه‌ای چهارساله دارد و سال پیش همراه با همسر و دخترش به پیاده‌روی اربعین رفته بود. وقتی که برگشت، می‌خواستم برای بردن بچه در این هوای گرم و سفر طولانی ملامتش کنم که تازه متوجه شدم باردار هم بوده است. وقتی از لذت سفر و شیرینی‌های آن حرف می‌زد، از اینکه چندسالی است داشتن بچه کوچک را بهانه کرده‌ام، قدری از خودم خجالت کشیدم.
برای همین امسال سعی کردم از خیلی پیش‌تر‌ها با برنامه‌ریزی درست، مقدمات یک سفر مادر و فرزندی را بچینم و تا چند روز آینده راهی شوم. برای همین می‌خواهم برای شمایی که فرزند کوچک دارید و قصد رفتن به این سفر معنوی را هم کرده‌اید، از تجربه‌های دیگر مادران و توصیه‌های راه‌بلدان این سفر بگویم؛ شاید که راهگشای شما هم باشد.
از آنجایی که باید بخشی از راه را پیاده بروید، سبک سفرکردن یک شرط لازم است. با وجود این، نمی‌توان نیاز‌های بچه‌ها را نادیده گرفت یا روی تهیه آن‌ها در طول مسیر برنامه ریزی کرد؛ بنابراین پیش از سفر همراه داشتن این وسایل را بررسی کنید.
از آنجایی که احتمال آلودگی هوای عراق و ریزگرد‌ها وجود دارد و خیلی‌ها پس از برگشتن از سفر بیمار می‌شوند، چند ماسک رنگی و طرح دار برای فرزندتان بردارید.
باتوجه به گرمای هوا، همراه داشتن کرم‌های مرطوب کننده و ضدآفتاب برای بچه‌ها ضروری است، به ویژه اینکه پوست آن‌ها بسیار حساس است و خیلی زودتر از بزرگ تر‌ها آفتاب سوخته می‌شوند.
بچه‌ها اهل بازیگوشی و شیطنت هستند. ازاین رو، شک نکنید همراه داشتن چند دست لباس اضافه ضروری است. سعی کنید لباس‌های رنگ روشن، نخی و گشاد انتخاب کنید.
دمپایی یا صندل هم ازجمله وسایل مهمی است که باید همراه داشته باشید، زیرا پوشیدن دائمی کفش اصلا خوشایند بچه‌ها نیست و سبب کلافه شدنشان می‌شود؛ بنابراین یک جفت دمپایی راحت یا صندل هم برای آن‌ها بردارید.
اگر نمی‌خواهید فرزندتان دائم بهانه بگیرد، تعدادی از اسباب بازی‌های سبکش را هم همراه خودتان بردارید، به ویژه اسباب بازی‌هایی که به آن‌ها وابسته است.
بچه‌ها خیلی زود گرسنه می‌شوند و باید چیزی بخورند. اصلا خوراکی حکم سرگرمی را برایشان دارد، پس مقداری تنقلات سالم و انرژی زا مانند آجیل و خشکبار همراه خودتان بردارید.
از آنجایی که بچه‌ها دائم درحال خوردن هستند و هیچ توجهی هم به آلودگی دست هایشان نمی‌کنند و شما هم نمی‌توانید بیست وچهارساعته به دنبال آب برای شستن دست‌های آن‌ها باشید، بد نیست قدری مایع ضدعفونی کننده و دستمال مرطوب بردارید.
اگر با نوزاد برای پیاده روی اربعین می‌روید، باتوجه به گرمای هوا، احتمال عرق سوزشدن را هم بدهید و پماد سوختگی یا پودربچه همراه خود داشته باشید.
کلاه نقاب دار، عینک مناسب، دستمال گردن و یک چتر کوچک هم کمک زیادی به حفاظت سر و صورت فرزندانتان مقابل آفتاب داغ عراق می‌کند.
بغل کردن بچه‌ها در زمان پیاده روی سختی سفر را برایتان چندبرابر می‌کند. برای همین، بهتر است که فکر تهیه یک کالسکه یا کریر سبک هم باشید. این طوری بچه‌ها هم کمتر احساس خستگی و کلافگی می‌کنند.
اگرچه موکب‌های هلال احمر در همه مسیر فعال هستند، اگر فرزندتان به داروی خاصی نیاز دارد، حتما آن را بردارید. همچنین، بد نیست دارو‌هایی مانند تب بر، ضداسهال و تهوع و سرماخوردگی که برای بچه‌ها کاربرد زیادی دارد، همراهتان باشد.
قرار نیست فرزند شما گم شود، ولی باید برای این اتفاق هم فکری بکنید. برای نمونه می‌توانید یک دست بند یا گردن آویز برای او درست کنید و اطلاعات ضروری درباره خودتان و کودک را روی آن بنویسید، مانند نام کودک، شماره تلفن خودتان و یک هم سفر دیگر، بیماری خاصی که کودک دارد یا دارو‌های ضروری که باید دریافت کند.
مادر‌ها بیش از هرکس دیگری از تغییرات جسمی و روحی فرزندشان آگاه هستند، ولی باتوجه به وضعیت آب وهوایی کشور همسایه و حساس بودن بچه ها، لازم است که با دیدن هرکدام از این نشانه‌ها به یکی از واحد‌ها یا پایگاه‌های ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی سر بزنید.