به گزارش شهرآرانیوز، این روز‌ها که در کوچه و خیابان‌های شهر قدم بر می‌داریم اگرچه ترافیک بی امان جاده‌های منتهی به مشهد، اطراف حرم‌مطهررضوی، خیابان‌های مرکزی شهر و حتی خیابان‌های دیگر، زمان زیادی برای رفت و آمد معمولی می‌گیرد؛ اما مشهدی‌ها سال هاست به‌خاطر دهه آخر صفر این شلوغی را برکت شهر می‌دانند و دهه را با همین شلوغی زندگی می‌کنند.
مشهدی‌ها اعتبار شهر و هویتشان را به برکت وجود امام‌رضا(ع) گرفته اند و خود را مدیون امام هشتم می‌دانند؛ به همین خاطر هر کاری برای زائرانش بتوانند انجام می‌دهند تا هم محبت خودشان به مولا را نشان دهند، هم نشان خادم الرضایی را بر سینه‌هایشان حک کنند و به رسم ادب، همچون امامشان رسم میهمان نوازی را بجا آورند.
عده‌ای با زائران پیاده که از سراسر ایران به مشهدالرضا (ع) می‌آیند همراه می‌شوند. عده‌ای در خانه و ایستگاه‌های صلواتی و مساجد و موکب‌ها و ... به زائران خدمت می‌کنند و خود را خادم الرضا (ع) می‌دانند و به آن افتخار می‌کنند.
مسئولان و بخش‌های مختلف شهر نیز تمام توان خود را برای زیارت بهتر زائر به کار گرفته اند تا لبخند رضایت بر لبانشان بنشانند.
عده‌ای نیز بخشی از اموالشان را نذر پذیرایی از زائران می‌کنند هر چند اندک، مثل موکبی از حاشیه شهر مشهد که مسئولش می‌گفت «ما همه کارگر هستیم و مال و منال زیادی نداریم، اما هر سال به عشق آقا امام رضا (ع) موکبی با حضور بزرگ و کوچک هیئتمان برگزار می‌کنیم و لباس خدمت می‌پوشیم. سعی می‌کنیم خستگی زائر را از تنش بدر کنیم هرچند با یک چای شیرین و شربتی خنک.»
برخی نیز از زمان استراحت خود می‌زنند و این روز‌ها خستگی را بر خود حرام کرده اند و برای مشارکت در این آوردگاه معنوی شب و روز نمی‌شناسند. زنان، روضه‌های خانگی برپا می‌کنند، مردانشان در موکب‌های بزرگ و کوچک شهر خدمت می‌کنند و فرزندانشان را به این خدمت عادت می‌دهند تا او هم در مسیر عشق به اهل بیت (ع) تربیت شود.