به گزارش شهرآرانیوز؛ آمار و ارقامی که در یکی دو سال اخیر از وضعیت صادرات محصولات لبنیاتی ایرانی منتشر شده است نشان می‌دهد که عراق، اولین مقصد صادرات این محصولات است و بیش از نیمی از لبنیات صادراتی ایران به این کشور وارد می‌شود. کشوری که به‌دلیل شرایط آب‌وهوایی و... از داشتن کارخانه‌های تولید محصولات لبنی محروم است و همین موضوع سبب شده تا مقصدی جذاب برای صادرات لبنیات به‌ویژه از کشور‌های خاورمیانه مثل ترکیه و عربستان باشد، اما ایران با احداث یکی دو کارخانه در این کشور و تولید محصولاتی نزدیک‌تر به ذائقه مردم این کشور توانسته است جای خودش را در میان عراقی‌ها باز کند.
پس از یک دهه وجود محصولات لبنیاتی ایران در بازار عراق، تقریبا می‌توانیم بگوییم که بازار دو شهر پرجمعیت و پرتردد عراق، یعنی نجف و کربلا در اختیار برند‌های ایرانی است و محصولات آنها بیشتر از سایر رقبایشان با اقبال مردم و فروشندگان عراقی روبه‌روست.
آمار‌ها نشان می‌دهد که عراق با ۵۲.۶درصد، پاکستان ۱۸.۴درصد، افغانستان ۱۰.۱درصد، آذربایجان ۴.۵درصد و امارات متحده عربی ۴.۳درصد نزدیک به ۹۰درصد از حجم صادرات لبنیات ایران را به خود اختصاص داده‌اند. بازار لبنیات عراق به دلیل نبود کارخانه‌های بزرگ تولید محصولات لبنی در این کشور، برای کشور‌های همسایه‌اش بسیار جذاب است و با وجود تعرفه بالای گمرکی، چیزی نزدیک به ۵۰ درصد برای محصولات لبنی و سخت‌گیری‌های زیادی که دولت عراق برای واردات این محصولات دارد، مثل باقی‌ماندن دوسوم از تاریخ انقضای محصول، باز هم رقابت زیادی در این ماجرا وجود دارد و بسیاری از کشور‌های خاورمیانه تلاش می‌کنند تا سهم بیشتری از بازار لبنیات عراق داشته باشند.
پینار ترکیه، KDD عربستان، مزون عمان، کاله و میهن و پگاه ایران، مهم‌ترین برند‌هایی هستند که هرکدام بخش مهمی از این بازار را در اختیار دارند و در شهر‌های مختلف عراق محصولات خودشان را عرضه و با هم رقابت می‌کنند، اما دست‌کم در شهر‌های نزدیک‌تر به ایران، مثل نجف و کربلا که برند‌های ایرانی در آنجا نزدیک به یک دهه است که کارخانه تأسیس کرده‌اند، این محصولات ایرانی هستند که حکمروایی می‌کنند و حالا نه‌تن‌ها لبنیات که حتی فراورده‌های گوشتی و انواع سس با برند‌های ایرانی هم به بازار این شهر‌ها راه پیدا کرده و با استقبال مردم روبه‌رو شده است.
آن‌طور که مردم عراق بیان می‌کنند، نزدیک‌تربودن محصولات ایرانی به ذائقه آنها، اعتمادی که به برند‌های ایرانی دارند، دردسترس‌بودن و از همه مهم‌تر تنوع محصولات آنها در این کشور باعث شده است تا گزینه اول مردم عراق برای تهیه محصولات لبنی تولیدات ایرانی باشد.
البته به گفته فروشندگان عراقی تردد زیاد مردم ایران به این دو شهر زیارتی هم یکی دیگر از عوامل فروش زیاد محصولات ایرانی در فروشگاه‌های عراقی است و شاید بین ۵ تا ۱۵ درصد از فروش برند‌های لبنیات ایرانی در این شهر‌ها سهم خود مردم ایران است که در کشور همسایه هم به تولیدات خودمان اعتماد می‌کنند.
نجف و کربلا و البته برخی شهر‌های کردنشین عراق مثل سلیمانیه، اربیل و... اصلی‌ترین بازار‌های عرضه محصولات لبنیاتی ایرانی است و شهر‌هایی بزرگ‌تر و پرجمعیت‌تر مثل بغداد، بصره و... از برند‌های عربستانی و همچنین ترکیه تغذیه می‌کنند و ایرانی‌ها سهم چندانی از آن ندارند.
سؤال اینجاست که از بین سبد پروپیمان محصولات لبنی ایرانی، عراقی‌ها کدام محصولات را بیشتر از همه پسندیده‌اند و بیشتر از همه به آن اقبال نشان داده‌اند؟ براساس آن چیزی که عرضه‌کنندگان محصولات و البته خود مردم می‌گویند، ماست پرچرب به شکل عجیب‌وغریبی در این کشور فروش دارد و بازارش حسابی داغ است و بیشتر از چند روز در یخچال مغازه‌ها نمی‌ماند. انواع پنیر‌های خامه‌ای ایرانی دومین محصولی است که به ذائقه عراقی‌ها خوش نشسته است و در میان چندمدل پنیری که عرضه می‌شود، پنیر ویلی بیشترین مخاطب و مشتری را دارد.
خامه‌های صورتی معروف هم یکی دیگر از محصولاتی است که بازار خوبی در نجف و کربلا دارد. جایگاه چهارم محصولات را باید به دوغ اختصاص بدهیم، محصولی که در سبد هیچ‌کدام از برند‌های حاضر در بازار عراق دیده نمی‌شود و فقط ایرانی‌ها هستند که آن را تولید می‌کنند. البته عراقی‌ها هم آن‌چنان‌که بایدوشاید از این مدل دوغ‌ها استفاده نمی‌کنند و مغازه‌داران عراقی می‌گویند که بیشتر مشتری دوغ‌های بسته‌بندی‌شده ایرانی، خود ایرانی‌ها هستند.
اما درحالی که شاید خیلی‌ها فکر می‌کنند که بستنی‌های متنوع ایرانی احتمالا بازار خوبی در کشور عراق دارد، باید بگوییم که اصلا این‌طور نیست و آن‌طور که گفته‌های کاسبان شهر‌های نجف و کربلا نشان می‌دهد، باید فروش و اقبال به این محصولات را در رده آخر قرار بدهیم؛ محصولی که به نظر می‌آید سهم چندانی در بازار لبنیات کشور عراق ندارد و چندان با ذائقه آنها همگون نیست.