گاهی یادگرفتن ریاضی و علوم میتواند سخت و پیچیده به نظر بیاید؛ اما سختتر از آن، کنار آمدن با آن همه بچه و بزرگ سالی است که هر روز در مدرسه با آنها ارتباط داریم.
به گزارش شهرآرانیوز؛ گاهی یادگرفتن ریاضی و علوم میتواند سخت و پیچیده به نظر بیاید؛ اما سختتر از آن، کنار آمدن با آن همه بچه و بزرگ سالی است که هر روز در مدرسه با آنها ارتباط داریم. البته این مشکل در زمین بازی، پارک، خانه اقوام و بقیه جاها هم وجود دارد. ما باید بتوانیم قبل از هر چیزی با یادگرفتن گفتگو، به خودمان و بعد به دیگران احترام بگذاریم؛ این طور احتمالا دیگران هم به ما احترام خواهند گذاشت.
توانایی برقراری ارتباط مؤثر نه تنها به کودکان کمک میکند دوستیهای تازه بسازند و در دوستیهای فعلی تعارضات را با کلمات حل وفصل کنند؛ بلکه به آنها این امکان را میدهد که در برابر قلدریها و زورگوییها ایستادگی کنند و خواستههای خود را با اعتمادبه نفس بیان کنند. «ایبنا» در گزارشی، پنج کتاب کودک با موضوع گفتگو را معرفی کرده است که میتوانند والدین و مربیان را در آموزش این مهارت مهم به کودکان یاری کنند. این کتابها علاوه بر سرگرم کننده بودن، درسهای مهمی درباره ارتباطات انسانی به کودکان میآموزند.
گفتگو کنیم درباره: دوست؛ چگونه دوست خوب پیدا کنیم؟
چرا به دوست نیاز داریم؟ چطور میتوانیم دوست پیدا کنیم؟ دوست خوب چطور دوستی است؟ وقتی با دوستی دعوایمان میشود، چه کار کنیم؟ جواب همه این سؤالها و یک عالمه سؤال دیگر را در کتاب «گفتگو کنیم درباره: دوست؛ چگونه دوست خوب پیدا کنیم؟» پیدا میکنیم. هدف این کتاب، گفتگو و تفکر درباره مفهوم دوستی، همدلی، پذیرش تفاوتها و پرهیز از خشونت و قلدری است. این مهارتها اعتمادبه نفس کودکان را افزایش میدهند و به آنها کمک میکنند نیازها و احساسات دیگران را بشناسند و برای ایجاد و حفظ دوستیهای ارزشمند تلاش کنند.
فلیسیتی بروکز و فرانکی آلن، نویسندگان این کتاب، در ابتدا با یک توضیح ساده و قابل درک برای کودک، به سراغ این میروند که نیاز به دوستی از کجا به وجود میآید، چرا ما با دیگران دوست میشویم و در یک رابطه دوستانه چه میگذرد و چه انتظاری وجود دارد. سپس، راههایی را پیشنهاد میدهند که کودک میتواند با کمک آن ها، مهارتهای ارتباطی و اجتماعی خود مانند گفتگو، همدلی، شنونده فعال بودن، تشویق کردن، سهیم شدن، مدیریت هیجان و… را تقویت کند.
حرفت را بزن ولی با مردم راه بیا!
کتاب «حرفت را بزن ولی با مردم راه بیا!» مجموعه روشهای کاربردی و جالبی را به بچهها معرفی میکند که با استفاده از آنها میتوانند در موقعیتهای مختلف از حق خود دفاع کنند، با دیگران به درستی ارتباط برقرار کنند و به خود و دیگران احترام بگذارند. با استفاده از روشهای مطرح شده در این کتاب، بچهها قادر خواهند بود در مدرسه، محله، خانه و دیگر محیطهای اجتماعی از خود دفاع کنند و حرف هایشان را بزنند و در عین حال با دیگران کنار بیایند.
حرف هایت را مزه مزه کن!
کتاب «حرف هایت را مزه مزه کن!» داستانی بامزه و خواندنی درباره یکی از مهارتهای زندگی، یعنی حرف زدن است. این کتاب، به شیوهای شیرین نشان میدهد که چقدر مهم است قبل از گفتن هر حرفی، به آن فکر کنیم و با ادب و احترام با دیگران صحبت کنیم. کودکان با کمک این کتاب زیبا، مهربانی و قدرت کلمات را یاد میگیرند و میفهمند که چرا باید قبل از اینکه حرفی بزنند، آن را مزه مزه کنند. این کتاب به دلیل متن بامزه و تصاویر شادابی که دارد، بهترین انتخاب برای والدینی است که میخواهند به کودکانشان فکرکردن قبل از سخن گفتن را بیاموزند.
از من بپرس
در یک روز زیبای پاییزی، دخترک و پدرش همراه باهم برای گردشی پر از لذت و هیجان به بیرون از خانه میروند تا روی برگهای زرد و نارنجی پاییز قدم بزنند که زیر پاهایشان خش خش میکند و دریاچه، پرندگان و طبیعت زیبا را ببینند. «از من بپرس چی دوست دارم؟»؛ این پرسش محبوب دخترک است که دلش میخواهد پدر بارها و بارها آن را از او بپرسد و او هم در پاسخ به آن از چیزهایی بگوید که دوستشان دارد. این داستان لطیف و زیبا درباره یک خلوت پدر و دختری است. خلوتی پر از پاسخهایی شگفت انگیز به همان یک پرسش!
خواندن این کتاب اهمیت گفت وگوی سالم و بدون خشم را به ما یادآوری میکند. با خواندن این کتاب میآموزیم که میتوان امری و خطابی صحبت نکرد. میتوان به کودک اجازه سؤال کردن داد و با همان پرسشهای ساده باب گفتگو را با او باز کرد.
دهان نگو؛ کوه آتش فشان!
لوییس، پسرک داستانِ «دهان نگو؛ کوه آتش فشان!» همیشه وسط حرف دیگران میپرد. افکار لوییس برای خودش خیلی مهم اند و هر زمان که حرفی برای گفتن دارد، کلمهها و حرف هایش توی شکمش مدام وول میخورند و بعد، سُر میخورند روی زبانش، درست پشت دندان هایش! همان موقع است که او فوران میکند و وسط حرف دیگران میپرد! در این داستان لوییس یاد میگیرد که چطور محترمانه صبر کند تا نوبتش شود. «دهان نگو؛ کوه آتش فشان!» با رویکردی همدلانه، به عادت قطع کردن سخن دیگران میپردازد و با تکنیکی بامزه به کودکان میآموزد افکار و سخنان افسارگسیخته شان را کنترل کنند.