مشهد با داشتن ورزشگاه مدرن و هواداران پرشور، بار‌ها نشان داده که پتانسیل میزبانی رویداد‌های بزرگ ملی و بین‌المللی را دارد؛ اما تجربه تلخ و ناموفق میزبانی مسابقه ایران و لبنان در سال۱۴۰۱ نشان داد که ضعف‌های مدیریتی ممکن است حتی بهترین ظرفیت‌ها را نیز به ناکامی تبدیل کند. این تجربه، نمادی از مشکلات عمیق‌تر فوتبال مشهد است؛ شهری که در عین داشتن توانایی‌های بالقوه، به دلیل سوءمدیریت و نبود برنامه‌ریزی صحیح، درزمینه فوتبال باشگاهی با ناکامی‌های جدی روبه‌روست.
در بازی ایران و لبنان در چارچوب رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی۲۰۲۲، مشهد به‌عنوان میزبان انتخاب شد. این مسابقه در ورزشگاه امام‌رضا (ع) برگزار شد، اما به‌جای تبدیل‌شدن به یک رویداد موفق، با حاشیه‌های گسترده و نارضایتی هواداران همراه بود. عدم سازمان‌دهی مناسب، مشکلات در فروش بلیت و مشکلاتی که برای بانوان تماشاگر در این بازی به وجود آمد، انتقاد‌های زیادی را به‌همراه داشت. نکته جالب‌تر ماجرا، اما برخوردنکردن با مسببان آن ماجرا از آن سال تا به امروز بوده است! این تجربه نه‌تن‌ها از میزبانی مشهد تصویر منفی به نمایش گذاشت، بلکه نشان داد که مشکلات مدیریتی حتی در میزبانی رویداد‌های ملی نیز گریبان‌گیر فوتبال این شهر است.
این تجربه ناموفق میزبانی نشان داد که مشهد با‌وجود داشتن زیرساخت‌های لازم، از مدیریت کارآمدی برخوردار نبوده است. این ناکامی تنها به میزبانی مسابقات ملی محدود نمی‌شود. فوتبال باشگاهی مشهد، به‌ویژه تیم‌های تاریخی همچون ابومسلم و پیام و تیم‌هایی مانند سیاه‌جامگان و پدیده که بعدا به شهرخودرو تغییرنام یافت، به‌دلیل مدیریت ضعیف و عدم ثبات سازمانی با مشکلات جدی مواجه شده‌اند. درحالیکه مشهد توانایی میزبانی مسابقات تیم ملی را دارد، چرا نمی‌تواند تیمی پایدار و موفق در لیگ برتر داشته باشد؟ جواب ساده است: فقدان مدیریت پایدار و حرفه‌ای.
تجربه میزبانی ایران و لبنان به‌خوبی ضعف‌های مدیریتی در فوتبال مشهد را آشکار کرد. نبود هماهنگی و برنامه‌ریزی، استفاده‌نکردن از فرصت‌ها و حاشیه‌های ناشی از تصمیم‌گیری‌های ناکارآمد، نه‌تن‌ها به ضرر فوتبال ملی تمام شد، بلکه بار دیگر نشان داد که مشکلات ساختاری در مدیریت فوتبال مشهد بسیار عمیق است. این همان مشکلی است که فوتبال باشگاهی مشهد نیز سال‌ها از آن رنج می‌برد؛ مدیریت ناپایدار و تصمیمات غلط که باعث شده تیم‌های محلی نتوانند در لیگ برتر فوتبال ایران جایگاه پایداری داشته باشند.
مشهد در حالی میزبان بازی تیم ملی مقابل قطر در مقدماتی جام‌جهانی است که فوتبال باشگاهی این شهر با سقوط و حذف از صحنه فوتبال حرفه‌ای دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. این موضوع نشان‌دهنده تضادی آشکار میان ظرفیت‌های بالای این شهر و ضعف‌های مدیریتی آن است. درحالیکه سایر شهر‌ها از میزبانی‌های ملی برای تقویت زیرساخت‌ها و تیم‌های محلی خود بهره می‌برند، مشهد در‌این‌زمینه نه‌تن‌ها پیشرفتی نداشته، بلکه به‌دلیل سوءمدیریت، فرصت‌های خود را از دست داده است.
اگر مشهد می‌خواهد از پتانسیل‌های ورزشی خود به‌درستی بهره‌برداری کند، نیازمند اصلاحات جدی در مدیریت و برنامه‌ریزی است. تجربه ناموفق میزبانی بازی ایران و لبنان باید به‌عنوان هشداری جدی تلقی شود. مسئولان ورزشی شهر باید با ایجاد تغییرات اساسی در ساختار مدیریتی، زمینه‌ای برای جذب سرمایه‌گذاران و ایجاد یک برنامه بلندمدت برای تیم‌های محلی فراهم کنند. تنها در این صورت است که فوتبال مشهد می‌تواند هم در میزبانی رویداد‌های ملی و هم در عرصه فوتبال باشگاهی موفق باشد.
مشهد با زیرساخت‌ها و هواداران پرشور خود، همواره پتانسیل بالایی در فوتبال ایران داشته است؛ اما تجربه ناموفق و تلخ قبلی به‌خوبی نشان داد که تنها زیرساخت و امکانات کافی نیست؛ مدیریت کارآمد و برنامه‌ریزی دقیق نیز ضروری است. اگرچه فوتبال باشگاهی مشهد سال‌هاست که با مشکلاتی جدی مواجه است، اما با تغییرات مدیریتی و اصلاحات ساختاری، این شهر می‌تواند به یکی از قطب‌های اصلی فوتبال ایران تبدیل شود و از ظرفیت‌های بزرگ خود به بهترین شکل بهره‌برداری کند. اگر همچنان بی‌برنامه و بی‌توجه به نیاز‌های هواداران پیش برویم، میزبانی جدید نیز به سرنوشت قبلی دچار خواهد شد. تنها یک تغییر در نگرش و مدیریت می‌تواند راه را برای موفقیت باز کند.