به گزارش شهرآرانیوز، احسان زهره‌وندی اظهار کرد: فتیر مسکه، خوراکی بهاری و ویژه فصل شیردوشی در ییلاق است که از گذشته تاکنون روستاییان و به ویژه عشایر برای پذیرایی از میهمانان خویش در هاوار (همیاری گروهی) مراسم‌هایی مانند شیردوشی، پشم‌چینی و قوچ‌گذار این خوراک را تهیه و به همراه دوغ مشک میل می‌کنند.
او افزود: «فتیرمسکه از دو واژه فتیر و مسکه تشکیل شده است، فتیر یکی از نان‌های مهم اقوام ایرانی است که خمیر آن بدون مایه‌زدن تهیه می‌شود و بر روی ساج یا در تنور پخته می‌شود. مسکه نیز یک واژه کهن ایرانی به معنی کره است، بنابراین فتیرمسکه خوراکی شامل فتیرهای آغشته به کره تازه گوسفندی و خاک قند یا شکر است و مواد لازم برای تهیه و استفاده خوراک فتیرمسکه آرد، آب، کره تازه گوسفندی، خاک قند یا شکر و دوغ است.
جانشین معاون میراث فرهنگی خراسان رضوی بیان کرد: باتوجه به پیشینه چند صد ساله عشایر در شمال خراسان، قطعا پیشینه این خوراک به صدها سال پیش بازمی‌گردد، اما با توجه به نبود منابع مکتوب، با انجام مصاحبه‌های فراوان انجام شده از کهن سالان عشایر و روستایی و همچنین مشاهده روش پخت این خوراک در مناطق مختلف عشایرشمال خراسان، پیشینه این خوراک را دست‌کم تا ۲۰۰ سال پیش می‌توان با قطعیت نشان داد.
زهره‌وندی بیان کرد: این خوراک در استان‌های خراسان رضوی و شمالی، شهرهای کلات، درگز، چناران، قوچان، فاروج، شیروان، بجنورد، آشخانه، اسفراین، نیشابور، کلات، درگز، سبزوار، روستاها و بنه‌های عشایری اطراف این شهرها پخته می‌شود.