با شیوع کرونا آسیبهای جدی به اقتصاد ایران وارد شده؛ آسیبهایی که طبقات فرودست شهری و نه روستایی را بیشتر تحتتأثیر قرار داده است. این موضوع هم خطرناک است و هم آسیب زیادی بههمراه دارد. در فروردین امسال شاهد آثار آسیبهای ناشی از کرونا و تورم قیمت مواد غذایی بودیم؛ متوسط رشد قیمت این کالاها بیش از ۵ درصد بود که نشان میدهد طبقات فرودست فشار مضاعفی را تحمل کردند. از طرفی درآمد این قشر کم شد و از سوی دیگر هزینههایشان بهشدت افزایش پیدا کرد. البته این آسیب در ایران خیلی کمتر از دیگر کشورها بود. تصور این است که بعد از ماه رمضان یا حداکثر از ابتدای تابستان بازسازی اقتصاد کشور آغاز و این آسیبها نه بهصورت کامل بلکه تا حد زیادی جبران شود.
امسال رشد اقتصادی ایران نیز صفر یا یکدرصد مثبت خواهد بود. در شهرهای بزرگ شاهد مقوله حاشیهنشینی هستیم؛ بهویژه در مشهد که وخیمترین وضعیت را از این نظر دارد. حاشیهنشینی در مشهد گستردهتر از دیگر شهرهای ایران است و همین موضوع این الزام را ایجاد میکند که دستگاههای حکومتی و نهفقط دولتی و بهویژه ارتش و سپاه که عملکرد مثبتی در ۲ ماه گذشته داشتهاند، توجه خود را به اقشار فرودست بهویژه در حاشیه شهرها معطوف کنند. ما هنوز هم که هنوز است آثار اقتصادی بحران کرونا در طبقات فرودست را نه میدانیم و نه این بحرانها بهصورت کامل تأثیر خود را گذاشتهاند. در این شرایط وقتی ذخیره بسیار اندک این خانوادهها بهپایان برسد، در معرض گرسنگی و تلفشدن قرار خواهند گرفت.
تشکیل قرارگاه امامحسن (ع) سپاه حرکت دقیق، بموقع و سنجیدهای است که باید تقویت شود. در همین راستا پیشنهاد میکنم موکبهای اربعین را بهویژه در حاشیه شهرها بهصورت سازمانیافته راهاندازی کنند. اینها موکبهایی هستند که امکان سازماندهیشان در این مناطق وجود دارد. این مراکز با توزیع غذا بهصورت خشک یا پختهشده، میتوانند مقدار زیادی از بحران واردآمده به حاشیهنشینان را جبران کنند.
در پایان توجه همه دستگاهها اعم از دولتی، حکومتی، سازمانهای بخشعمومی مانند شهرداریمشهد و آستانقدسرضوی را به محرومان جلب میکنم، زیرا در حال حاضر مهم است که نگذاریم کسی در معرض گرسنگی قرار بگیرد. این موضوع باید اولویت همه ایرانیها باشد تا پس از این مرحله و در مرحله بعدی به توانبخشی اقتصادی اقشار آسیبدیده پرداخته و شغلهایشان احیا شود که این موضوع هم باید بعد از عید فطر آغاز شود.