به گزارش شهرآرانیوز، چهارشنبه شب در مراسمی با حضور اعضای خانواده، دوستان و شاعران ایرانی و افغانستانی از کتاب «ساغر شکسته» شعر‌های «ناصر فرخاد» شاعر فقید افغانستانی در حسینیه هنر مشهد رونمایی شد.
محمدکاظم کاظمی، شاعر و پژوهشگر نام آشنای افغانستانی در سخنان خود در این مراسم اظهارداشت: واقعیت این است که ما در این سال‌ها در افغانستان دو سه جریان ادبی داشتیم و بعضی از شاعران ما که نسبتا شاعران پیشکسوت و سنتی بودند، مثل مرحوم استاد براتعلی فدایی هروی از شاعران پیشکسوت افغانستان جز جریان سنتی و شعر‌های مذهبی و منقبت بودند. اما یک جریان دیگر شاعرانی بودند که بسیار خوب در زمینه شعر کلاسیک و نو کار می‌کردند و نوپردازتر بودند، مثل مرحوم ناصر فرخاد که توانستند، جریان شعر مهاجر را اینجا در ایران ایجاد کنند و عقبه فرهنگی ما را از افغانستان به ایران آوردند.
کاظمی ادامه داد: به این جهت ما می‌توانیم بگوییم که همه شاعران ما که بعدا در جلسات مختلف شعرخوانی در ایران رشد کردند، مطرح شدند و با این اتفاق شعر مهاجر صاحب شناسنامه شد. به‌خصوص در دهه ۶۰ به نوعی وامدار و تاثیرپذیر از این جریان هستند. به همین خاطر من این نسل را نسل واسطه می‌گویم. هرچند برخی از دوستان ما در اروپا این کار را کردند، اما در ایران بستر بهتری برای شاعران و فرهنگیان ما فراهم بود.
او گفت: مرحوم فرخاد در سال‌های بعد دچار دشواری‌هایی در زندگی شد. مسائل مهاجرت تنگنا‌هایی برای آدم ایجاد می‌کند و آدم را درگیر مشکلاتی برای رفع گرفتاری‌های زندگی می‌کند. این مشکلات که ما جامعه مهاجر با آن سروکار داریم، بین ایشان و شعر فاصله انداخت.
این شاعر و پژوهشگر افغانستانی خاطرنشان کرد: بیشتر شعر‌های ایشان مربوط به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ است، یعنی زمانی که اتفاقا جامعه ما خیلی به شعر نیاز داشت.
در ادامه این مراسم سید ابوطالب مظفری، شاعر و پژوهشگر و از چهره‌های فرهنگی افغانستانی‌ها در ایران در ابتدای سخنان خود گفت: شاعران به آیینه و شیشه می‌مانند که به مرور زمان روح و روان آنها نازک می‌شود و در سختی‌های زندگی می‌شکنند.
او گفت: ناصر فرخاد هم شاعر معاصر بود و هم شاعری حرفه‌ای بود. او شاعر معاصر بود، چون با قالب‌های شعری دمخور بود و در آثار خود شعر نیمایی، غزل و چهارپاره دارد. فرخاد حرفه‌ای بود، چون در همه قالب‌های شعری زمان خود طبع آزمایی کرده بودند.
مظفری تاکید کرد: ما در شعر‌های ناصر فرخاد شعر نیمایی یا آزاد زیاد می‌بینیم. در شعر‌های نیمایی ما او را شاعری می‌دانیم که به شعر زمان خود توجه داشته است و خوب این نوع شعر را درک کرده بود. ناصر فرخاد همچنین در غزل زبان محکمی داشت و عاشقانه‌های خوبی از او به یادگار مانده است.
این شاعر افغانستانی ادامه داد: وقتی آثار او را می‌خوانیم، متوجه می‌شویم که اگر ناصر فرخاد مجال می‌یافت، استعداد زیادی برای رشد در حوزه شعر داشته است.
بصیراحمد حسین‌زاده، نویسنده و روزنامه‌نگار افغانستانی که سال‌های بسیاری است در مشهد زندگی می‌کند از دوستان صمیمی مرحوم ناصر فرخاد بوده است.
هرچند بغض برای رفیق سفر کرده‌اش به بصیراحمد حسین‌زاده اجازه نداد که حرف‌هایش را درباره این شاعر فقید به پایان ببرد، اما او درباره سختی‌های آمادگی برای چاپ کتاب «ساغر شکسته» گفت: بعد از درگذشت آقای فرخاد خانواده او تصمیم گرفتند که آثار ایشان را در قالب یک کتاب چاپ کنند.
حسین زاده مشکل اصلی در مراحل مختلف چاپ این کتاب را عدم حضور شاعر عنوان کرد و افزود: به همین خاطر چند تن از دوستان شاعر این کتاب را ویراستاری کردند. دوستان زیادی برای چاپ این کتاب با ما همکاری کردند و من از همه آنها تشکر و قدردانی می‌کنم.
گفتنی است که اجرای این مراسم را زینب بیات برعهده داشت و در جریان برگزاری این مراسم چند شاعر ایرانی و افغانستانی شعر‌های خود را در مضامین مختلف برای حاضران خواندند.
ورق بزنید: