با هم از خاموشی عبور کنیم

همراهی مردم، مدیریتِ دولت. هم‌افزایی این دو می‌تواند ما را از خاموشی با کمترین هزینه عبور دهد. این را که نباید چنین می‌شد و نباید کار به اینجا می‌رسید، همه فهرست کنیم در مطالباتمان از دولت؛ اما امروز وقتِ همراهی است. وقت این است که تا می‌توانیم، مؤمنانه و مقتصدانه از داشته‌هایمان به بهترین شکل بهره ببریم. وقتی پنجره می‌تواند نور اتاق را تأمین کند، روشن‌شدن یک لامپ هم می‌شود نماد اسراف. چیزی که هم شرع در نهی آن حکم دارد و هم عقل بر آن می‌شورد.

وقتی با یک لامپ، نور به کفایت می‌رسد، روشن‌کردن لامپ دوم معنای اسراف می‌گیرد؛ همان که با نهی «لاتسرفوا» سرمشق زندگی باید گرفت. این را مردم ما باید بدان توجه داشته باشند. دولت به‌معنای متولی امور برق هم حتما باید تدبیر کند که قطعی برق سامان‌مند و قابل‌پیش‌بینی باشد تا از چالش‌های ناصواب در زندگی و کار مردم پیشگیری شود. خرده‌روایت‌هایی که خبرنگاران به قلم می‌آورند، می‌گوید که متولیان امر باید دقت در برنامه‌ریزی خاموشی‌ها را افزایش دهند. توزیع خاموشی هم بر مدار عدالت بالاشهر و پایین‌شهر را به‌یک‌اندازه تحت‌تأثیر قرار دهد. 

علاوه بر تدبیر عملیاتی خاموشی برای امروز، باید برای فردا حتما به‌سمتی برویم و تلاش‌ها جوری سامان یابد که قطعی برق، نه به خاطره تبدیل شود، چنان‌که پیش‌از‌این شد. این تاریکی نوبتی، برای اولین‌بار نیست که در دهه‌های پیش، مسئله‌ای معمول بود؛ اما مسئولان همت کردند و با افزایش تولید، کار را به جایی رساندند که ما ظرفیت صدور هم پیدا کردیم. آن را‌ه بسته نیست. درست که گرفتار انواع تحریم‌ها هستیم. کاهش ظرفیت‌های آبی هم در جای خود؛ اما ما کشور آفتابیم. بیشترین روز‌های آفتابی در تقویم ایران است. 

دالان‌های بادی را در کشور داریم که می‌تواند همه کمبود‌ها را بپوشاند. توجه و بالاتر از آن، اهتمام لازم است تا در کار شود و ما را از شرایط امروز عبور دهد. اولویت‌دادن به حل مشکل انرژی، به حل چندین‌و‌چند مسئله دیگر هم می‌انجامد که رونق اشتغال و گسترش ظرفیت‌های تولید، از آن جمله است. آنچه امروز بر بازار و به‌ویژه بخش صنعت تأثیر می‌گذارد، همین ماجرای فقر انرژی است. 

اگر حل شود، لازم نیست بخش تولید با تعطیلی تحمیلی، به فرصت‌سوزی بیفتد. حتما و حتما دولت در این مسیر گام برخواهد داشت. مجلس هم رصد و نظارت خواهد کرد تا مسیر با شتاب مورد‌قبول طی شود. قوه قضائیه هم مراقب فعل و ترک‌فعل‌ها خواهد بود تا گرهی در کار نیفتد. همه توان‌ها که هم‌افزا شود، می‌توان به روز‌هایی رسید که کسی از فشار‌دادن کلید برق دلش نلرزد. چنین‌روز‌هایی فردا‌های نزدیکمان باد. ان‌شاءا...