باید مادر باشی تا بدانی عصاره حرف‌های جا مانده در دلت را چطور لابه‌لای کاسه آب پر از گل رزهای پر پر بریزی و پشت سر پسر در نیمه کوچه رها کنی. باید مادر باشی تا بدانی پسر که رفت، دلت همان‌جا توی پیچ آخر کوچه، دم آن نگاه آخر چطور می ماند..باید مادر باشی تا گوشه از چشم انتظاری مادر شهید را بفهمی...