به گزارش شهرآرانیوز، پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا از روشی نوآورانه برای درمان سرطان رونمایی کرده‌اند که از کپسول‌های کوچک معروف به وزیکول‌های خارج سلولی کوچک (sEVs) استفاده می‌کند.
به نقل از آی‌ای، این روش تجربی می‌تواند چشم‌انداز ایمنی‌درمانی را تغییر دهد و اثربخشی قابل توجهی را در برابر انواع مختلف سرطان در مطالعات پیش‌بالینی نشان دهد.
این یافته‌ها که در مجله Science Advances منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند که چگونه این sEVهای مهندسی شده در آزمایشگاه، گیرنده خاصی را روی سلول‌های تومور به نام DR۵ هدف قرار می‌دهند.
این گیرنده نقش مهمی در درمان سرطان دارد و هنگامی که فعال می‌شود، می‌تواند آپوپتوز را تحریک کند و منجر به خود تخریبی سلول‌های سرطانی شود.
محققان بیش از ۲۰ سال است که برای ایجاد درمان‌های مؤثر با هدف قرار دادن DR۵ کار کرده‌اند و این جدیدترین استراتژی با استفاده از sEV ها، از روش‌های قبلی، از جمله آنتی‌بادی‌های هدف‌گیری DR۵ که مدت‌ها به عنوان استاندارد طلایی تلقی می‌شدند، بهتر عمل کرده است.
دکتر شیائووی جورج ژو (Xiaowei George Xu)، استاد آسیب‌شناسی و پزشکی آزمایشگاهی دانشگاه پنسیلوانیا می‌گوید: ما در مورد پتانسیل این استراتژی جدید هیجان‌زده هستیم. نتایج پیش‌بالینی ما امیدوارکننده است و ما مشتاق هستیم که این گام را به سمت آزمایش‌های بالینی انسانی برداریم.
تیم او امیدوار است که این تحقیق به نیاز‌های بیماران، به‌ویژه بیماران مبتلا به تومور‌های جامد مانند ملانوم که در آن ایمنی‌درمانی‌های فعلی فقط برای نیمی از بیماران مؤثر است، پاسخ دهد.
گیرنده DR۵ به طور ویژه‌ای جالب است، زیرا به نظر می‌رسد برای از بین بردن سلول‌های آسیب دیده یا بدخیم ایجاد شده است. این در حالی است که درمان‌های موجود برای هدف‌گیری DR۵ و کنترل پیشرفت تومور با مشکل مواجه شده‌اند.
دکتر ژو و تیمش برای افزایش اثربخشی این درمان‌ها به سراغ sEVها رفتند که کپسول‌های کوچکی هستند که توسط تمام سلول‌های بدن ایجاد می‌شوند و پیام‌های مهمی را به بافت‌های اطراف منتقل می‌کنند.
محققان برای این مطالعه از sEVهای مشتق شده از سلول‌های کشنده طبیعی (NK) استفاده کردند که نوعی سلول ایمنی است که به دلیل توانایی‌هایش در مبارزه با سرطان شناخته شده است.
آنها با مهندسی این sEVها یک قطعه آنتی‌بادی طراحی شده برای چسباندن و فعال کردن گیرنده DR۵ را ترکیب کردند.
این پیشرفت استراتژیک، sEVها را قادر می‌سازد تا به طور مؤثر سلول‌های سرطانی با بیان DR۵ بالا، از جمله سلول‌های مرتبط با سرطان ملانوما، کبد و تخمدان را مورد هدف قرار دهند و از بین ببرند.
در آزمایش‌های آزمایشگاهی، sEVهای مهندسی شده توانایی قابل توجهی در تقویت سلول‌های سرطانی DR۵ مثبت نشان دادند که منجر به کاهش قابل توجه اندازه تومور شد.
در آزمایش‌هایی روی مدل‌های موش مبتلا به سرطان‌های ملانوما، سینه و کبد، این sEVها رشد تومور را سرکوب کردند و زمان بقای حیوانات را در مقایسه با آنهایی که با آنتی‌بادی‌های سنتی هدف‌گیری DR۵ درمان می‌شدند، افزایش دادند.
تیم دکتر ژو کشف کرد که sEVها مزایای بیشتری نیز دارند. آنها می‌توانند به فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان و سلول‌های سرکوبگر مشتق از میلوئید حمله کنند که هر دو به ایجاد یک محیط سرکوب کننده سیستم ایمنی که به تومور‌ها اجازه رشد می‌دهد، کمک می‌کنند.
علاوه بر این، sEVها سلول‌های T را تحریک می‌کنند و پاسخ ایمنی در برابر سرطان را افزایش می‌دهند. این توانایی منحصر‌به‌فرد برای ایجاد اختلال در ریزمحیط تومور سرکوب کننده سیستم ایمنی، sEVها را به عنوان یک گزینه امیدوارکننده برای درمان مؤثر تومور‌های جامد معرفی می‌کند.
یکی از مزایای قابل توجه این رویکرد، سهولت ساخت و ذخیره‌سازی sEVها است که به طور بالقوه می‌تواند امکان درمان غیر شخصی‌سازی شده را فراهم کند. این یعنی این روش برخلاف درمان‌های سنتی که نیاز به استخراج مستقیم سلول‌ها از بیماران دارند، می‌تواند راه‌حلی آماده برای استفاده بسیاری از بیماران سرطانی باشد.
دکتر ژو و تیمش با نگاهی به آینده قصد دارند فرآیند تولید را برای ایجاد sEVهای درجه بالینی اصلاح کنند و مطالعات ایمنی را برای آماده‌سازی و آزمایش‌های انسانی آینده انجام دهند.
این پژوهش که توسط مؤسسه ملی بهداشت تأمین می‌شود، نویدبخش یک انقلاب در درمان سرطان و ارائه امید‌های جدید به بیمارانی است که با اشکال تهاجمی این بیماری مواجه هستند.
منبع: ایسنا