به گزارش شهرآرانیوز؛ هرقدر هم که درگیر روزمرگی‌ها باشیم، این روز‌ها که به نیمه‌شعبان نزدیک می‌شویم، حال‌وهوای متفاوت شهر را درک می‌کنیم؛ اینکه هر کسی به قدر وسع و توان خود تلاش می‌کند محبت و ارادتش را به امام‌زمان (عج) نشان دهد و به گوش جهان برساند که شادمان و مسرور به‌خاطر روز‌هایی است که ویژه‌تر از همیشه به نام امام‌زمان (عج) سند خورده‌اند. خوب است در این فرصت، راه‌های انس و ارتباط با امام‌زمان (عج) را هم یاد بگیریم.
یکی از راه‌های نزدیک شدن به امام‌زمان (عج)، داشتن تقواست. امام‌زمان (عج) خود در نامه به به شیخ‌مفید، نوشته‌اند: «.. پس هر فردی از شما عمل کند به آن چیزی که به‌وسیله آن به محبت ما نزدیک می‌شود و دوری کند از آن چیز‌هایی که به‌وسیله آن به اکراه و خشم ما نزدیک می‌شود، پس به‌درستی که امر ظهور ما یک‌دفعه و ناگهانی است؛ در وقتی که توبه برای فرد، نفعی ندارد و نجات نمی‌دهد او را از عقاب ما، پشیمانی بر رفتار‌های ناپسند. خداوند شما را با الهامات غیبی خود، ارشاد و توفیقات خویش را در سایه رحمتش، نصیب شما فرماید!».
امام‌رضا (ع) درباره رابطه قلبی بین امام معصوم و شیعه، مضامین گران‌بهایی را مطرح کرده‌اند. راوی سؤال می‌کند: آیا شما برای من دعا می‌کنید؟ امام رضا (ع) می‌فرمایند: «آیا تو غیر از این گمان می‌کنی؟». راوی در جواب می‌گوید: خیر و سپس حضرت می‌فرمایند: «اگر خواستی دریابی که مقام محبت من با تو و اهتمام داشتن من در امر تو چقدر است، پس به قلب خود نظر کن و ببین که در قلبت و در کار‌هایت، چقدر به من محبت داری و به فکر من هستی». (اصول‌کافی، ج۲، ص۶۵۲)
شاهراه انس بین انسان‌ها، قلب است و برای ارتباط قلبی باید آداب آن را رعایت کرد. این یک قاعده کلی است که هرقدر شما به شخصی نزدیک باشید و او را دوست داشته باشید، او هم شما رابه همان مقدار دوست خواهد داشت. به قول قدیمی‌ها، محبت، محبت می‌آورد. وقتی ما امام‌زمان (عج) را دوست داشته باشیم و این محبت را با کار‌های موردعلاقه ایشان مثل دوری از گناه، رسیدگی به یکدیگر و... نشان دهیم، نظر مهر و محبت امام را جلب می‌کنیم.
تنها چیزی که مانع ارتباط و انس ما با امام‌زمان (عج) می‌شود، گناهان و خطا‌هایی است که حضرت را دردمند و ناراحت می‌کند؛ یعنی این ما و رفتارمان هستیم که باعث دوری از امام‌زمان (عج) یا نزدیک شدن به ایشان می‌شویم. امام عصر (عج) در بخش دیگری از نامه به شیخ‌مفید در این‌باره می‌فرمایند: «.. علت مخفی شدن ما از آنان، چیزی نیست جز آنچه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما توقع انجام این کار‌ها را از آنان نداریم». (الاحتجاج، ج۲، ص۳۱۵)
علاوه‌بر ترک گناه، کار‌های دیگری هم هستند که بین ما و امام‌زمان (عج) انس و ارتباط برقرار می‌کنند؛ مانند معرفت و شناخت، به یاد امام‌زمان (عج) بودن، نشر نام و یاد ایشان، ندبه و گریه در غیبت حضرت و دعا برای تعجیل فرج در هر صبح و شام؛ چنان‌که خود امام‌مهدی (عج) تأکید کرده‌اند: «برای تعجیل ظهور زیاد دعا کنید که همانا آن (دعا کردن) موجب گشایش در امور و ر‌هایی شماست». (بحارالانوار، ج۹۷، ص۳۷۶).
قرائت قرآن و عمل به آن و هدیه ختم قرآن به آن حضرت، دادن صدقه به نیت ایشان و یاری رساندن به شیعیان آن حضرت و رفع مشکلات دوستانشان، از دیگر کار‌هایی است که موجب نزدیکی ما به امام‌زمان (عج) می‌شود.
یکى دیگر از راه‌های انس با امام‌زمان (عج)، آراستن درون با فضایل انسانى و چنگ زدن به مکارم اخلاقى است؛ یعنى، همان‌طور که قرآن مى‌فرماید: «اگر مى‌خواهید محبوب خدا باشید، تقواپیشگى کنید»، این قانون درباره حضرت مهدى (عج) نیز صادق است.
از امام‌صادق (ع) نقل شده است که فرمودند: «براى صاحب‌الامر، غیبتى طولانى است؛ در این دوران هر فردی باید تقوا پیشه سازد و به دین خود چنگ زند». (الغیبه‌النعمانى، ص۲۵۰)