به گزارش شهرآرانیوز، چهارمین روز این رویداد با نمایش فیلم‌هایی در ژانر‌های مختلف همراه بود؛ از درام‌های اجتماعی تا آثاری با حال و هوای دفاع مقدس. در این گزارش، نگاهی داریم به فیلم‌های اکران‌شده در روز چهارم و بازخورد‌های آنها.
سانس اول | خاتی
فریدون نجفی پس از «بچه گرگ‌های دره سیب»، این‌بار با «خاتی» به جشنواره آمده است. فیلم که در جست‌وجوی هویت انسان و ارتباطش با طبیعت است، نتوانسته این مفهوم را به‌درستی به تصویر بکشد. روایت مبهم و اطلاعات قطره‌چکانی آن، به‌جای ایجاد تعلیق، تماشاگر را سردرگم کرده و درک روابط بین شخصیت‌ها دشوار شده است.
سانس دوم | بچه مردم
این اثر به کارگردانی محمود کریمی، داستان چند نوجوان از بهزیستی را روایت می‌کند که در ۱۸ سالگی برای یافتن آینده‌شان تلاش می‌کنند. با بهره‌گیری از فضاسازی نوستالژیک دهه ۵۰ و بازی‌های درخشان، فیلم موفق شده است ریتمی جذاب و پرداختی فانتزی داشته باشد. بسیاری از مخاطبان این فیلم را یکی از آثار خوش‌رنگ و لعاب جشنواره می‌دانند و شانس بالایی برای کسب سیمرغ قائل‌اند.
سانس سوم | شمال از جنوب غربی
جدیدترین فیلم حمید زرگرنژاد، تریلری تاریخی است که به فضای سال‌های نخست انقلاب می‌پردازد. بااین‌حال، شباهت‌های روایی و فرمی آن به «ماجرای نیمروز» و دیگر آثار مشابه باعث شده است که فیلم از نظر تازگی چندان موردتوجه قرار نگیرد. در کنار این موضوع، یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های فیلم که امیر آقایی آن را ایفا می‌کند، در داستان محو شده و پتانسیل خود را از دست داده است.
سانس چهارم | آبستن
برادران مصطفی و محمد تنابنده در نخستین تجربه کارگردانی‌شان، اثری را ساخته‌اند که بیشتر یک تجربه بصری پیچیده است تا یک روایت سینمایی تأثیرگذار. استفاده از تکنیک پلان-سکانس نه‌تنها به روایت کمک نکرده، بلکه باعث فاصله گرفتن مخاطب از فیلم شده است. پرداختن به موضوع مهاجرت غیرقانونی و مشکلات اجتماعی بدون ارائه راهکار، فیلم را در دام سیاه‌نمایی انداخته است.
سانس پنجم | گوزن‌های اتوبان
این فیلم اجتماعی، به‌روزترین معضل جامعه یعنی تأثیر فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بر زندگی افراد را دستمایه خود قرار داده است. وایرال شدن یک لایو در داستان، فیلم را جذاب کرده و ترکیب بازیگران حرفه‌ای و همکاری بین‌المللی، سطح تولید آن را ارتقا داده است. بسیاری از مخاطبان، این فیلم را یکی از شانس‌های جایزه نگاه تماشاگران می‌دانند.
سانس اول | اشک هور
مهدی جعفری با پرداختی واقع‌گرایانه به زندگی شهید علی هاشمی، فیلمی ساخته که از فرم کلیشه‌ای آثار دفاع مقدس فاصله گرفته است. «اشک هور» به‌جای تقلید از سینمای جنگی غرب، تلاش کرده به سینمای دفاع مقدس ایرانی نزدیک‌تر باشد و در مقایسه با «شیار ۱۴۳»، اثری پیشروتر ارزیابی شده است.
سانس دوم | سونسوز
اولین تجربه سینمایی رضا جمالی، فیلمی به زبان ترکی است که با حضور نابازیگران و روایتی بومی ساخته شده است. داستان روستایی که در آن ۲۰ سال کودکی متولد نشده، با لحنی ساده و روان روایت شده و بازی‌های طبیعی نابازیگران، فیلم را باورپذیر و شیرین کرده است.
سانس سوم | موسی کلیم‌الله
ابراهیم حاتمی‌کیا با جدیدترین اثر خود، «موسی کلیم‌الله»، که روایتی قرآنی دارد، به جشنواره آمده است. این فیلم از نظر تکنیکی و محتوایی موردبحث است و مخاطبان خاص خود را دارد.
سانس اول | اسفند
دانش اقباشاوی در «اسفند» بار دیگر به دفاع مقدس پرداخته است. فیلمی که به زندگی شهید علی هاشمی می‌پردازد، اما به دلیل ریتم کندش، نتوانسته همانند برخی آثار شاخص این ژانر تأثیرگذار باشد.
چهارمین روز جشنواره فیلم فجر در مشهد، ترکیبی از آثار متنوع را روی پرده برد؛ از درام‌های اجتماعی گرفته تا فیلم‌های دفاع مقدس و روایت‌های تاریخی. برخی آثار همچون «بچه مردم» و «گوزن‌های اتوبان» توانسته‌اند مخاطبان را جذب کنند و احتمال موفقیت در جشنواره را افزایش دهند، درحالی‌که برخی دیگر، مانند «خاتی» و «آبستن»، نتوانسته‌اند انتظارات را برآورده کنند.
سینمای ایران، میان تجربه‌های تازه و پیروی از الگو‌های آزموده‌شده، همچنان در جست‌وجوی مسیر خود است. در روز‌های آینده، باید دید آیا این تنوع ژانری و محتوایی، سودای سیمرغ را برای فیلم‌سازان به واقعیت تبدیل خواهد کرد یا خیر.