خداحافظی مردم روزه دار با سفره‌های افطاری ساده| ای ماه خدا دلمان برایت تنگ می‌شود

به گزارش شهرآرانیوز، امروز، یکشنبه (۱۰ فروردین۱۴۰۴) مصادف است با آخرین روز از ماه مبارک رمضان ۱۴۴۶ و عاشقان و شیفتگان بندگی و خدمت به خلق خدا، تا توانستند از خوان نعمت و کرم در این ماه بهره بردند، نه صرفا برای توشه آخرت، بلکه ایجاد نشاط و شادمانی در دل خود و دیگران، مانند آن‌ها که با پهن‌کردن سفره‌های ساده افطاری در سطح شهر، خواستند قدمی برای عمل به سیره اهل‌بیت‌(ع) بردارند. البته که این قدم‌ها هم پشتوانه دنیوی دارد و هم اخروی.

تشکیل تیم معرفت و همدلی برای رقابت در ماراتن خدمت

اینجا کودک و پیر و جوان، زن و مرد و دختر و پسر ندارد. بعضی‌ها خانوادگی پای کار آمده‌اند و تیم معرفت تشکیل داده‌اند. همه کسانی که ذره محبتی از پیامبر رحمت(ص) و یار باوفایش امیرالمؤمنین(ع) و این خاندان کرم دارند، فرصت را غنیمت شمرده و دلشان می‌خواهد هر کاری از دستشان برمی‌آید، در این ماراتن خدمت، انجام دهند. ماجرا چیست؟ بله، قصه، قصه مهربانی و مهرورزی و اطعام است به همسایه و مهمانان امام رضا(ع) و هر محله، سعی می‌کند با پهن‌کردن بساط سفره افطاری‌های ساده هم‌محله‌ای و همسایه‌اش را خوشحال کند. مگر می‌شود تو نمک‌پرورده امام مهربانی‌ها بشوی و رشحاتی از این رسم در وجودت نهادینه نشود؟ لبخند و تلاش و نگاه محبت‌آمیزی که از چهره هیچ‌کدامشان محو نمی‌شود و تنهاناراحتی‌شان تمام‌شدن این فرصت است؛ اگرچه امشب، افتخار این بندگی خالصانه را جشن خواهند گرفت و رشته این دوستی‌ها و مودت‌ها بی‌شک محکم‌تر و قوی‌تر خواهد شد.

برپایی بیش از ۶هزار سفره افطاری ساده در شهر

از ابتدای ماه مبارک رمضان تاکنون، رسمی برای سومین سال در بیش از ۲۵۰نقطه شهر با مشارکت ۳۹۲ تشکل مردمی به راه افتاد تا طعم سفره‌های ساده افطاری در قالب پویش «بفرمایید افطار» رونق بگیرد. طبق آماری که سازمان فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد به عنوان سرخط این پویش داده، تا پایان ماه مبارک رمضان بیش از ۶هزار سفره که شامل چای، سوپ، نان و پنیر و سبزی و خرما بوده، پهن شده است. البته برخی سفره‌ها رنگین‌تر بوده و مادران و زنان هنرمند، این سفره‌ها را با شله‌زرد و حلوا و دسر‌های متنوع تزیین می‌کردند.

سفره‌ای برای تقویت مشارکت و مهارت‌های اجتماعی

بیشترین جنبه این حضور و صحنه‌های زیبا و دلنشین را باز هم مردم تشکیل دادند و نذرهایشان را پای این سفره‌ها آوردند تا روزه‌داران خوشحال شوند. مثل مرضیه‌خانم که دو فرزند دارد و با چندتا از همسایه‌های محله «اندیشه» شله‌زرد درست کردند تا در موکب شهید رئیسی، به زائران و مجاوران آقا علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) تقدیم کنند. بعضی‌ها نیز فارغ از شأن اجتماعی و شغلی‌شان، خدماتشان یدی است و در پهن‌کردن و جمع‌کردن سفره‌ها، در تقسیم کاسه‌های سوپ و لیوان‌های چای و خرما پیش‌قراول هستند. عده‌ای نیز نقش میانجی و رهبری و هدایتگری دارند و به کودکان و نوجوانانی که علاقه‌مند به مشارکت در این پویش هستند، «نقش اجتماعی» می‌دهند تا در کنار این سفره‌ها، روح و شخصیت اجتماعی‌شان نیز بزرگ شود. مثل چای‌خانه قاسم‌بن‌الحسن(ع) در عرصه میدان شهدا که پیشانی حضور نوجوانان در پویش «بفرمایید افطار» است و روزانه ۱۰۰۰ وعده افطاری با حضور ۱۵۰۰ نوجوان و همراهی و همکاری والدینشان توزیع می‌کنند.

لبخندی که در کنار سفره‌های آسمانی نقش بست

سفره، خاصیتش دور هم جمع‌کردن آدم‌هاست، حال اگر این سفره، آسمانی باشد و با دستان خیرخواه و نیّات پاک و روشن پهن شود که نور علی نور می‌شود. این سفره‌ها حالا که به خط پایان رسیده، خاطرات شیرینی از خود به یادگار گذاشته است. مثل همین دیشب که در محله طلاب، گروهی از نوجوانان ورزشکار پای خدمت آمده بودند و مهمان ویژه‌شان خانواده‌های جذامی بودند که در همین محدوده، سال‌هاست ساکن هستند. یا سفره‌هایی که برای معلولان ضایعه نخاعی یا توان‌یابان ذهنی با حمایت خیّران نیک‌اندیش محله رضاییه پهن شد یا جشن مادردختری ویژه دختران روزه‌اولی در محله عباس‌آباد و بسیاری از محلات دیگر و بسیاری خاطرات ریزودرشت دیگر که در نهایت، لبخندی بر گوشه لب‌ها می‌نشاند و هر دلداده‌ای با خودش می‌گوید «یادت به‌خیر رمضان، دلمان برایت تنگ می‌شود.»