وعده‌های پوچ؛ بازگشت روز‌های خاموش

«کاری می‌کنیم که سال آینده قطعی برق و گاز نداشته باشیم»، «برنامه گسترده‌ای را برای رفع مشکل ناترازی انرژی در دست داریم که تا پایان سال ۱۴۰۳ به وضعیتی برسیم که در تابستان سال ۱۴۰۴ مطلقا مشکلی وجود نداشته باشد»؛ این جملات، نقل قول‌هایی از مسئولان عالی رتبه کشور در سال گذشته است که وعده حل مشکل ناترازی‌ها را‌ می‌دادند؛ وعده‌هایی که برای ما مردم عادی مثل خیلی قول ‎های دیگر مسئولان باورناپذیر بود، اما بازهم ته دلمان کورسوی امیدی را روشن نگه می‌داشت.

هنوز دلمان به وعده‌های اسفند برخی مسئولان مبنی بر اینکه تا پایان فروردین ۱۴۰۴ قطعی برق نخواهیم داشت، خوش بود که از دیروز زمزمه‌ها و خبر‌ها و گزارش‌ها از قطعی برق در برخی مناطق مشهد به گوش رسید. بعد از آن هم انتشار جدول خاموشی در کشور که البته شرکت توانیر آن را تکذیب کرد، حرف وحدیث‌ها را درباره شروع دوباره خاموشی‌ها پس از تعطیلات نوروز قوت بخشید. از خدا که پنهان نیست، از شما چه پنهان، خیلی از مردم معتقدند هر آنچه مسئولان تکذیبش کنند، به احتمال خیلی زیاد درست است!

خاموشی‎‌ها البته به مشهد محدود نبود و گویا بروز آن در برخی شهر‌های جنوبی کشور هم نارضایتی‌هایی به دنبال داشت. همین نارضایتی‌ها هم سبب شد مصطفی رجبی مشهدی، مدیرعامل شرکت توانیر کشور، در مقام سخنگوی صنعت برق از مردم عذرخواهی کند و درباره دلایل آن، این طور توضیح دهد: «امسال به دلیل بروز خشک سالی‌ها امکان استفاده حداکثری از ظرفیت نیروگاه‌های برق آبی را نداریم. امسال نسبت به سال گذشته فقط از یک سوم ظرفیت این نیروگاه‌ها می‌توانیم برای تولید برق استفاده کنیم. حدود ۳۰درصد نیروگاه‌های کشور عمر زیادی دارند و باید تعمیر شوند». او همچنین رشد ۶ درصدی مصرف برق در دوره ابتدایی امسال را از دیگر دلایل بروز خاموشی‌ها اعلام کرده است.

انتشار جدول خاموشی که تکذیب شد، حرف وحدیث‌ها درباره قطعی روزانه برق در مشهد هم در حالی بالا گرفت که مشهدی‌ها مثل مردم خیلی از شهر‌های دیگر کشور، پارسال حداکثر دو روز در هفته خاموشی را تجربه کردند و همان خاموشی دوساعته در دو روز هفته، دردسر‌های زیادی برایشان ایجاد کرده بود؛ حالا فکرش را بکنید که قرار بر خاموشی روزانه باشد، آن وقت چه بلبشویی در شهر ایجاد می‌شود؛ از احتمال خاموشی چراغ‌های راهنمایی سر چهارراه‌ها و محبوس شدن در آسانسور خانه‌ها تا ماندن خودروی شهروندان در پارکینگ منازل و قطعی سامانه‌های دستگاه‌های دولتی که در حالت عادی هم قطع می‌شوند، چه برسد به وضعیت غیرعادی!

در این نوشتار اصلا کاری به پشت پرده خاموشی‌ها نداریم، چه از سر فرسودگی و عقب افتادگی در سرمایه گذاری در صنعت برق و ناترازی انرژی و غفلت از بهره گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر باشد، چه ناشی از فعالیت ماینر‌ها که برخی، آن را به تلاش‌ها برای کسری بودجه نسبت می‌دهند؛ خطابمان با مسئولان دولتی است؛ پایه و اساس برنامه ریزی هایتان بر چه واقعیتی استوار است که حتی بر سر یک وعده یک ماهه خودتان هم نمی‌توانید استوار بمانید؟ بر چه اساس و با استناد به چه داده‌هایی به مردم وعده می‌دهید که گرمای بهار غافلگیرتان می‌کند و دکمه خاموشی را‌ می‌زنید و مردم را ناراضی می‌کنید؟ تا کی قرار است مردم از این غافلگیرشدن‌های شما به تنگ بیایند؟

آقایان مسئول! بگذارید همین اندک سرمایه اجتماعی برای کشور باقی بماند؛ قدر نجابت این مردم را بدانید و از درد و رنج هایشان بکاهید.