برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی اعلام کردند که رئیس‌جمهور و وزرا باید مردادماه به مجلس گزارش عملکرد خود را ارائه کنند. آن‌ها درواقع به قانون «الحاق موادی از قانون آییننامه داخلی مجلس شورای اسلامی» اشاره میکردند که در ۲۵تیر۱۳۹۷ به تصویب مجلس رسیده بود و بر اساس آن رئیس‌جمهور و وزرا موظفند هر سال در مرداد، گزارش عملکرد سال گذشته و برنامه سال آینده خود را به مجلس ارائه دهند. این گزارش در کمیسیونهای مجلس بررسی میشود و پس از قرائت گزارش مجلس درخصوص عملکرد وزیر یا رئیس‌جمهور، نهایتاً برای عملکرد وزرا رایگیری میشود و چنانچه عملکرد هر یک از وزرا به تأیید مجلس نرسید، طرح استیضاح در دستورکار مجلس قرار میگیرد. به این ترتیب هر سال برای وزرا رای اعتماد مجدد گرفته میشود. در تحلیل این موضوع باید گفت که به هرحال اصل دادن گزارش و سخن گفتن با ملت و نمایندگان آن‌ها کار خوبی است. از نظر من وزرا باید به طور مداوم به مجلس و مردم گزارش دهند و از این سخن گفتن خشنود باشند. البته دولت هم از این نوع مواجهه مجلس و درخواست ارائه عملکرد، گلایههایی دارد. با وجود شرایط پیش‌آمده، نباید فراموش کرد یکی از مشکلات اساسی که دولت با آن مواجه است، سخن نگفتن با مردم و ارتباط نداشتن مؤثر و دائمی با افکار عمومی است.
رئیس‌جمهور، هیئت وزیران و اعضای دولت باید مرتب در مجلس حاضر شوند و در تلویزیون با مردم گفتوگو کنند. در شرایطی که اکنون کشور در آن قرار گرفته است، ضرورت این موضوع بیش از هر زمان دیگر احساس میشود. اگر مواجهه نمایندگان مجلس و دولت در این موضوع مسالمت‌آمیز باشد، میتوان حتی انتظار داشت وزرا شش ماه یک‌بار به مجلس بروند و گزارش عملکرد وزارت‌خانه و مجموعه تحت نظارت خود را ارائه دهند؛ بنابراین اگر تعامل مناسبی شکل بگیرد، مجلس هم میتواند در جهت اصلاح قوانین برای پیشبرد بهتر امور گام بردارد؛ هرچند این موضوع منوط به آن است که وزرا به‌طور مستمر از مصائب و مشکلات موجود به آن‌ها گزارش دهند. من شخصا منتقد اصلی دولت نیستم و اعتقاد دارم باید از دولت حمایت و پشتیبانی کرد، اما نمیتوان انکار کرد که دولت پاسخ‌گوی مردم نیست.
رئیس‌جمهور میتواند در خلال گفتوگو با مردم، بسیاری از ابهامات را برطرف کند. بگوید در چه زمینه‌هایی دست دولت بسته است و نبود امکانات در چه شرایطی موجب شده است مشکلات به حساب دولت نوشته شود. به‌هرحال نفس ارائه گزارش دولت به مجلس، مفید است و میتوان با تعامل و تسامح این کار را اجرایی کرد. به نظر میرسد دولت نباید در این‌باره از خود ناتوانی و واکنش نشان دهد و اگر هم این‌طور برداشت میشود که قصد و نیت نمایندگان مجلس شورای اسلامی از این اقدام سیاسی‌کاری است، باز هم نفس نشستن و با مردم سخن گفتن هیچ ضرری ندارد؛ به‌خصوص در این بارش و هجوم اطلاعاتی که به جامعه وارد میشود، سکوت دولت فقط کار را برای خودش سخت میکند.
در همین شرایط، فضا برای منتقدان و مخالفان دولت باز میشود که در هر حوزهای به قوه مجریه حمله کنند، اما اگر آقای رئیس‌جمهور و هرکدام از وزرا، فضای موجود کشور را شفاف کنند، قطعا مانع بسیاری از هجمههای واردشده خواهند شد. پاسخ‌گو نبودن به‌موقع و مناسب مسئولان همواره مشکل بزرگی در کشور بوده است، اما هر زمان که این تغییر رویه صورت بگیرد، شایسته تشویق و قدردانی است. البته همه باید به این مهم توجه کنند.