به گزارش شهرآرانیوز، هم‌زمان با طلوع ماه کامل در آسمان شب، بسیاری از افراد از بی‌خوابی یا تغییر در الگوی خواب خود سخن می‌گویند. پرسشی که سال‌ها ذهن پژوهشگران را درگیر کرده این است که آیا واقعاً ماه می‌تواند بر خواب انسان اثر بگذارد یا این تنها یک باور قدیمی است؟ مطالعات علمی جدید نشان می‌دهد که ممکن است در این پدیده شگفت‌انگیز، بیش از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد، واقعیت نهفته باشد.
مطالعات متعددی در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که در شب‌های ماه کامل، افراد ممکن است دیرتر به خواب بروند، مدت زمان خواب عمیق آنها کاهش یابد و در مجموع خواب سبک‌تر و کوتاه‌تری را تجربه کنند.
به‌عنوان مثال، پژوهشگران دانشگاه بازل سوئیس در یک مطالعه منتشرشده در Current Biology گزارش کردند که در فاز ماه کامل، ترشح هورمون ملاتونین (که مسئول تنظیم چرخه خواب و بیداری است) کاهش می‌یابد. این کاهش می‌تواند علت دشواری در به‌خواب‌رفتن و کیفیت پایین‌تر خواب باشد.
دو فرضیه اصلی در این زمینه مطرح است. نخست اینکه نور روشن‌تر ماه کامل می‌تواند از طریق تأثیر بر ساعت زیستی بدن، زمان ترشح ملاتونین را به تعویق بیندازد. فرضیه دوم، اما به ریتم‌های درونی بدن انسان اشاره دارد؛ بر اساس آن، حتی بدون مشاهده مستقیم ماه، بدن انسان ممکن است به تغییرات ماهانه در میدان گرانشی یا الگوی نوری محیط واکنش نشان دهد.
برخی پژوهش‌ها تأکید می‌کنند که تغییرات مشاهده‌شده در خواب در زمان ماه کامل، از نظر آماری ناچیز است و ممکن است به‌دلیل عوامل روانی یا محیطی (مانند انتظار ذهنی از تأثیر ماه کامل) باشد. بنابراین، هنوز شواهد قطعی برای اثبات رابطه مستقیم میان فاز ماه و خواب وجود ندارد.
هرچند یافته‌های علمی نشان می‌دهند ماه کامل می‌تواند تأثیر محدودی بر خواب انسان داشته باشد، اما این اثرات معمولاً موقتی و خفیف هستند. متخصصان توصیه می‌کنند برای حفظ خواب باکیفیت، فارغ از وضعیت ماه، محیط خواب تاریک، خنک و آرام نگه داشته شود و از استفاده از وسایل الکترونیکی پیش از خواب پرهیز گردد.