سیدمحمدرضا رضوانی در هفتاد وششمین سال زندگی، همچنان مجموعه‌داری را ادامه می‌دهد؛ مجموعه‌ای با بیش از 200رادیو و 100گرام. 62سال پیش بود که او برای اولین‌بار گوش جان به رادیو سپرد و از خاطره اولین‌باری که رادیو شنید، این‌گونه می‌گوید: به همراه دایی‌ام به پاتوقش که یک قهوه‌خانه بود، رفتم. وقتی در آنجا رادیوی روشن را دیدم، خیلی برایم جالب بود. هرچه پشت رادیو را نگاه کردم، چهره کسی را که مشغول صحبت از داخل آن بود، ندیدم و همین حضور بود که مرا عاشق و شیفته رادیو کرد. آن زمان رادیو کالایی تجملاتی بود و هر کسی نمی‌توانست آن را تهیه کند. بالاخره مادر را راضی کردم و برایم یک رادیوی «آندریا»ی خوش‌رنگ خرید. او در دوره جوانی وارد ارتش شد و رسته مخابرات را انتخاب کرد و به کشورهای مختلفی سفر کرد. حاصل این سفرها انواع‌واقسام رادیوهایی است که امروز کلکسیون او را تشکیل می‌دهد. چند سال قبل از طرف گینس برای ثبت مجموعه او به‌سراغش آمدند اما او به آن‌ها روی خوش نشان نداد. زمانی که بازنشسته شد و قصد بازگشت به مشهد را کرد، فقط پنج کامیون رادیو با خودش به‌همراه آورده بود؛ رادیوهایی که عشق سال‌ها زندگی او شده
است.