به گزارش شهرآرانیوز، ویتامین B۲ یا همان «ریبوفلاوین» یکی از ویتامین‌های محلول در آب است که نقش مهمی در تأمین انرژی بدن، سلامت پوست و چشم و عملکرد سیستم عصبی دارد. اما مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند به کبد آسیب برساند.
ریبوفلاوین ویتامینی است که به ساخت سلول‌های قرمز خون و بهبود فعالیت‌های انرژی‌زای بدن کمک می‌کند. این ویتامین به نور حساس است و به‌سرعت از بین می‌رود؛ به‌طوری‌که وقتی غلات یا مواد غذایی تا سر میز می‌رسند، معمولاً مقدار اولیه ریبوفلاوین در آنها کاهش یافته است. همچنین در مجاورت جوش‌شیرین از بین می‌رود و پخت‌وپز طولانی هم موجب تخریب آن می‌شود.
تولید انرژی: ریبوفلاوین در سوخت‌وساز کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها نقش دارد و به تولید انرژی در بدن کمک می‌کند.
افزایش گردش خون: برای تولید سلول‌های خونی و آنتی‌بادی‌ها ضروری است و باعث بهبود گردش خون و اکسیژن‌رسانی به اندام‌ها می‌شود.
رشد و تولیدمثل: به رشد دستگاه‌های باروری و سلامت پوست، مو، ناخن و بافت‌های بدن کمک می‌کند.
تنظیم فعالیت تیروئید: در عملکرد متعادل غده تیروئید نقش دارد.
پیشگیری از بیماری‌ها: در درمان یا پیشگیری از بیماری‌هایی مانند میگرن، آب مروارید، آکنه، اگزما، روماتیسم مفصلی و حساسیت‌های پوستی مؤثر است.
حفاظت از پوست: به ترمیم بافت پوستی، رفع جوش‌های چرکی و ترشح مخاط پوستی کمک می‌کند.
حمایت از سیستم عصبی: در درمان بیماری‌های عصبی مانند صرع،ام‌اس، بی‌حسی، اضطراب و آلزایمر به کار می‌رود.
تقویت دید چشم: موجب سلامت قرنیه و بهبود بینایی می‌شود.
افزایش جذب مواد معدنی: جذب آهن، فولیک‌اسید و ویتامین‌های B۱، B۳ و B۶ را تسهیل می‌کند.
حفاظت از مجاری گوارشی: از غشا‌های مخاطی دستگاه گوارش محافظت می‌کند.
تقویت سیستم ایمنی: با افزایش پادتن‌ها (آنتی‌بادی‌ها) از بدن در برابر عفونت‌ها دفاع می‌کند.
دختران نوجوان (۱۴ تا ۱۸ سال): ۱ میلی‌گرم
پسران نوجوان (۱۴ تا ۱۸ سال): ۱.۳ میلی‌گرم
زنان باردار و شیرده: ۱.۴ تا ۱.۶ میلی‌گرم
زنان بالای ۱۹ سال: ۱.۱ میلی‌گرم
مردان بالای ۱۹ سال: ۱.۳ میلی‌گرم
گوشت قرمز، بوقلمون، مرغ، ماهی، جگر و قلوه، تخم‌مرغ، محصولات لبنی، مارچوبه، کنگر فرنگی، آووکادو، فلفل کایِن، مویز، غلات صبحانه غنی‌شده، نخود، لوبیای لیما، قارچ، آجیل‌ها، جعفری، کدوتنبل، سیب‌زمینی شیرین، مریم‌گلی، سبزی‌هایی مانند کلم بروکلی، اسفناج، برگ قاصدک، و نان تهیه‌شده از غلات سبوس‌دار یا نان غنی‌شده.
اگرچه کمبود ویتامین B۲ می‌تواند موجب خستگی، التهاب زبان و ترک لب‌ها شود، اما مصرف بیش‌ازحد آن نیز خطرناک است و ممکن است به کبد آسیب بزند؛ بنابراین تعادل در دریافت این ویتامین ضروری است.