به گزارش شهرآرانیوز، خانم و آقای ابراهیمی، زوجی دهه‌شصتی‌اند که فعالیت‌هایشان در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی از همان سال‌های نوجوانی آغاز شده است. این مسیر برای آنها تنها به حضور در محافل و برنامه‌های فرهنگی محدود نمانده و خیلی زود، در سال‌هایی که هم‌سن‌وسال‌هایشان هنوز با فضای مجازی بیگانه بودند، با راه‌اندازی وبلاگ وارد دنیای برخط شدند. این فعالیت‌ها با گذشت زمان و اضافه‌شدن پنج فرزند به خانواده، نه‌تنها کم نشده بلکه شکل پخته‌تری نیز پیدا کرده است.
خانه اجاره‌ای‌شان در حاشیه شهر قرار دارد؛ انتخابی که به گفته خانم خانه، کمک می‌کند درک نزدیک‌تری از نیاز‌های مردم داشته باشند. فضای خانه ساده، اما صمیمی است؛ نه خبری از تجملات است و نه لوازم اضافی. یک تلویزیون که بچه‌ها پای آن کارتون می‌بینند، یک بوفه ظرف، و دو تابلو خوش‌نویسی‌شده از اشعار حاج‌آقا که برای همسرش در روز زن سروده، بیش از هر چیز به چشم می‌آید. کوچک‌ترین عضو خانواده هم با همان دستان کوچکش در بدو ورود و خروج به استقبال و بدرقه می‌آید؛ جزئیاتی که خانه را برای هر مهمان جذاب می‌کند، به‌ویژه اگر تجربه زندگی با پنج کودک را نداشته باشد.
آقای ابراهیمی می‌گوید:«از ابتدا به فعالیت فرهنگی در حوزه کودک و نوجوان علاقه داشتم و همیشه معتقد بودم برای ارتباط با نسل نوجوان باید دغدغه‌هایش را شناخت؛ فضایی که امروز بیش از هرجایی در فضای مجازی شکل می‌گیرد. نوجوان‌ها در همین فضا‌ها زندگی می‌کنند. اگر می‌خواهی با آنها ارتباط بگیری، باید در این فضا معتبر باشی.»
او از سال ۱۳۸۸ با وبلاگ «سرباز صفر جنگ نرم» وارد فضای مجازی شده و اکنون عمده فعالیتش را در توئیتر انجام می‌دهد:«همیشه با نام و تصویر واقعی خودم فعالیت کرده‌ام و خیلی‌ها مرا با عنوان آخوند توئیتری می‌شناسند.»
خانم نرگس سلمان نیز فعالیتش را از دوران دبیرستان و هم‌زمان با علاقه‌مندی‌اش به کتاب‌خوانی و فعالیت‌های فرهنگی آغاز کرده است:«وبلاگی داشتم که در آن دغدغه‌هایم را می‌نوشتم. بعد‌ها به توئیتر آمدم و بیشتر درباره بچه‌ها می‌نویسم؛ از شیرینی‌ها تا سختی‌ها. برای هرکدام‌شان هشتگ مخصوص دارم: اولین جوجه تا پنجمین جوجه.»
آقای ابراهیمی در ماجرای «دختران خیابان انقلاب» همان روحانی‌ای بود که با پرچم ایران روی سکوی اعتراض رفت و این تصویر او در فضای مجازی بسیار دیده شد.
خانواده ابراهیمی از طریق همین شبکه‌ها توانسته‌اند ارتباط گسترده‌ای با نسل جدید برقرار کنند. خانم سلمان می‌گوید:«خیلی از مادر‌ها برایم نوشته‌اند با دیدن توئیت‌های مربوط به بچه‌ها، ترس‌شان از مادرشدن کمتر شده و حتی به فرزندآوری فکر کرده‌اند.»
صفحه توئیتر آنها محل تأمین بسیاری از کمک‌های مردمی هم بوده است؛ از جهیزیه و دارو گرفته تا هزینه‌های زندگی خانواده‌های نیازمند. هیئت توئیتری آنها نیز از سال ۱۳۹۷ فعال است و هر جلسه علاوه بر برنامه مذهبی، درباره یکی از مسائل اجتماعی روز بحث می‌کنند.
خانم سلمان می‌گوید:«اولویت من همیشه بچه‌ها هستند. اغلب شب‌ها، وقتی بچه‌ها خوابند، کار توئیتری انجام می‌دهم. بار‌ها پیش آمده کودک روی پایم خواب باشد و من در همان حال مطلب بنویسم. یا وسط شستن ظرف‌ها!»
گاه نوشته‌هایش واکنش‌های جنجالی هم داشته است؛ مثل وقتی درباره آرزوی شهادت فرزندانش نوشت و عده‌ای آن را بد برداشت کردند.
او می‌خندد و می‌گوید:«چرا سخت است؛ اما شیرینی هم دارد.»
روزش از شش صبح شروع می‌شود و تا شب ادامه دارد. بچه‌ها هرکدام مسئولیت‌هایی دارند. فاطمه‌یاس کمک اصلی مادر در خانه است و محمدمهدی مهارت‌های فنی دارد.
«یکی مریض شود، معمولاً هر پنج‌تا با هم مریض می‌شوند!»
دوازده‌بار اسباب‌کشی کرده‌اند و هر بار به بنگاه که می‌روند می‌گویند:
«به صاحب‌خانه نگویید پنج بچه دارید!»
بااین‌حال، آنها زندگی ساده را انتخاب کرده‌اند و می‌خواهند همین را به فرزندانشان بیاموزند:
«بچه‌ها یاد گرفته‌اند بند تجملات نباشند. اولویت‌بندی را بلد شده‌اند.»
خانم سلمان در همایش‌های مختلف درباره مادری و جمعیت سخنرانی می‌کند و تأکید دارد:«من در این مسیر زندگی کرده‌ام؛ فقط حرف نمی‌زنم.»
او و همسرش سال‌هاست با انتخاب زندگی در حاشیه شهر، تلاش می‌کنند درک نزدیک‌تری از زندگی مردم داشته باشند و کار‌های جهادی انجام دهند.
مدیریت خانه برعهده اوست و همسرش می‌گوید:«در این موضوع تابع نظر او هستم.»
نرگس سلمان
متولد ۱۳۶۸، ازدواج در سال آخر دبیرستان، مادر پنج فرزند، فعال اجتماعی، ساکن حاشیه شهر. صفحه توئیترش با بیش از ۲۰ هزار دنبال‌کننده، محل روایت تجربه‌های مادری و فعالیت‌های جهادی اوست.
حجت‌الاسلام حسین ابراهیمی اوّل
متولد ۱۳۶۴، طلبه سطح ۳ حوزه، مدرس سواد رسانه و مطالعات اجتماعی، برگزیده فعالان رسانه‌ای مشهد، شاعر و نویسنده. صفحه توئیتر او بیش از ۳۰ هزار دنبال‌کننده دارد و فعالیت‌های فرهنگی متعددی انجام داده است.