کاظم کلانتری | شهرآرانیوز - قدمت سنت موسیقی هند به بیش از سه هزار سال می‌رسد و آن‌قدر به اصالت و شهود و افسون و افسانه پیوند خورده که ممکن است کسی را سال‌ها در بند خود گرفتار کند؛ چایتانیا تامانه یکی از آن‌هاست؛ کارگردان تحسین‌شده هندی که چند سال پیش با فیلم «دادگاه» به موسیقی کلاسیک هند ادای دین کرده بود. او حالا با «مرید» سنت استاد-شاگردی و سیر و سلوک عاشقانه در وادی موسیقی را روایت کرده با تمام درگیری‌های درونی یک رهرو برای رسیدن به کمال؛ به قول خود کارگردان، «مرید» جست‌وجویی عاشقانه و پراشتیاق است برای یافتن کمال در بمبئی معاصر.
محصول هندوستان
فیلم درباره خواننده‌ای است که با سخت‌کوشی و پیروی از سنت‌های اساتید قدیمی عمری را صرف رسیدن به جایگاه یک خواننده موسیقی سنتی هند کرده است. اما این خواننده با گذر زمان شک می‌کند که آیا ممکن است واقعا بتواند به آن کیفیت برتری که مد نظر دارد دست پیدا کند؟ جست‌وجویی عاشقانه و پراشتیاق برای یافتن کمال در بمبئی معاصر.
چایتانیا تامانه
من بی‌اختیار عاشق دنیای موسیقی کلاسیک هند شدم؛ مجذوب داستان‌های خارق‌العاده استادان موسیقی‌دان، سنت چندصدساله استاد--شاگردی و البته غنای خود این موسیقی. علی‌رغم همه ارتباطات این موسیقی با اسطوره‌شناسی، معنویت و آگاهی، عامل اصلی برای بسیاری از متخصصان این موسیقی ایمان است. ایمان آن‌ها را وادار می‌کند که تمام زندگی خود را وقف تسلط بر این شکل هنری پیچیده کنند. داستان از کاوش من در این مضامین بیرون آمد. گرچه فیلم در هرج‌و‌مرج و شلوغی بمبئی بیش از حد مدرن اتفاق می‌افتد، اما من درگیری اصلی را در ذات این جهان می‌دانم. همه ما حق زندگی داریم و چاره‌ای جز سازگاری و زنده‌ماندن نداریم.
اریک کوهن | ایندی وایر«مرید» بیش از آنکه درباره مقصد باشد درباره خود سفر است؛ فیلمی با این نتیجه‌گیری که وقتی موضوع کسب دانش، خودِ زندگی باشد انسان درجست‌وجوی دانش هرگز نمی‌تواند به معنای واقعی کلمه به یک استاد تبدیل شود.
جی وایزبرگ | ورایتیجهانشمول بودن این فیلم در نحوه انتقال درگیری‌های درونی یک نوازنده است که می‌داند ممکن است هرگز به اندازه کافی خوب نباشد، درست مثل یک هنرمند، رقصنده یا نویسنده که از ترس متوسط‌بودن دز عذاب است.
زان بروکس | گاردینبرای تحسین درام خالص و مالیخولیایی تامانه لازم نیست با پیچیدگی‌های موسیقی هندوستان آشنا باشید گرچه خطر می‌کنم و براساس حدس می‌گویم که ممکن است این آشنایی کمک‌کننده باشد. دوست داشتم قادر بودم همان میزان که فیلم را تحسین می‌کنم از آن لذت هم ببرم. فیلم آن‌قدر محصول عشق و علاقه صرف است که بیش از حد فکورانه و سنگین از کار درآمده است.
وندی آیده | Screen International«مرید» اثری درباره موفقیت نیست بلکه بررسی تنزل تدریجی آرزوهای بزرگ و کدرشدن خلوص رویاها و چشم‌اندازهاست.
رافائل آبراهام | Financial Timesحقیقت آشکار نیست؛ «مرید» این را به ما می‌آموزد - و این آموزش دردناک است.
ژئو-نینگ سو | Awards Dailyاین یک ادای احترام سینمایی به موسیقی کلاسیک هند است که به تدریج بسیاری از لایه‌های غیرمنتظره را نشانمان می‌دهد.