به گزارش شهرآرانیوز، «احمد عطا» معروف به احمد محمود، نویسنده نام‌آشنای ادبیات معاصر است که چهارم دی ۱۳۱۰ در اهواز به دنیا آمد. او در جوانی گرفتار سیاست شد و به زندان رفت و تبعید شد. سال ۱۳۳۶ رها شد و به مشاغل مختلف روی آورد اما در نهایت خودش را بازخرید کرد و به نوشتن پرداخت سال ۱۳۳۳ داستانکی با عنوان «صب می‌شه» نوشته بود که به گفته خودش نشانه‌ای از بروز نویسندگی‌اش بوده است.
او عادت داشت هر روز اول صبح پشت میز کارش بنشیند و بنویسد و بیش از ۴۰ سال به همین منوال نوشت و طی ۴ دهه فعالیت ادبی خود در مجموع ۱۴ کتاب شامل ۹ مجموعه داستان کوتاه و ۵ رمان بلند را منتشر کرد.
«همسایه‌ها»، «داستان یک شهر»، «زمین سوخته»، «مدار صفر درجه» و «درخت انجیر معابد» از آثار شناخته شده او هستند. داستان زمین سوخته روایت‌گر جنگ ایران و عراق و تجربه شخصی او از جنگ است. برادر احمد محمود که در این جنگ شهید شده است الهام بخش او برای نوشتن این اثر بوده است. درخت انجیر معابد نیز آخرین کتاب منتشر شده از احمد محمود در سال ۱۳۷۹ است. علاوه بر کتاب‌های تالیفی او یک کتاب را با نام آدم زنده در سال ۱۳۷۶ ترجمه کرده است.
بیشتر بخوانید:
درس مهم «احمد محمود» برای نوشتن داستان
درباره «احمد محمود»، نویسنده‌ای که بیش از ۴۰ سال پشت میز کارش نوشت
احمد محمود را پیرو سبک رئالیسم اجتماعی می‌دانند. او خالق برخی از مهم‌ترین آثار ادبیات داستانی معاصر ایران است ولی همواره با کم‌لطفی‌های فراوانی در انتشار کتاب‌هایش و کسب جوایز رو‌به‌رو بوده است. او در طول سال‌های پرافتخار زندگی‌اش فقط یک جایزه برای آخرین اثرش «درخت انجیر معابد» دریافت کرد و برنده اولین دوره جایزه هوشنگ گلشیری شد. در جشنواره «بیست سال ادبیات داستانی در ایران»، کتاب «مدار صفر درجه» نیز جایزه‌ی هیئت داوران را به خود اختصاص داد که به دلایل سیاسی این جایزه به احمد محمود داده نشد.
احمد محمود در همان سال‌های زندان و تبعید دچار مشکلات تنفسی شده بود، بیماری‌ای که تا آخر عمر با او باقی ماند و در نهایت سال ۱۳۸۱ او را به بیمارستان مهرداد تهران کشاند و زندگی این نویسنده بزرگ را گرفت. مزار احمد محمود در امام‌زاده طاهر کرج است.